Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Sprawy brytyjskie i europejskie: Para funt-euro, jak wiemy, spadła wczoraj z okolic 1,1345 do 1,1245. Dziś startowała pomiędzymi tymi skrajnościami, po południu i wieczorem osiągnęła pułap pokrewny wczorajszemu rozpoczęciu, a teraz jest przy 1,13.

Funt ponownie znalazł się w wirze niestabilności politycznej po tym, jak w ślad za rezygnacją sekretarza ds. Brexitu Davida Daivisa tą samą droga poszedł szef MSZ Boris Johnson. Uruchomiło to lawinę spekulacji poddających w wątpliwość możliwości premier May dalszego przewodzenia Torysom. Twardzi Brexitowcy mają jednak ograniczone pole działania, a jeśli Bruksela jest gotowa na kompromisy z Londynem, miękki Brexit staje się coraz bardziej realny.

Po udanym zeszłym tygodniu złoty z przytupem wszedł w kolejny, zyskując bardzo wyraźnie do swoich głównych konkurentów. Tymczasem wśród walut rynku wschodzącego podczas wczorajszej sesji największą uwagę skupiła turecka lira, która to była jedną z bardziej zmiennych wśród całego bloku EM z uwagi na ogłoszenie przez nowego-starego prezydenta składu rządu z dość zaskakującym rezultatem.

Dane rynkowe: Kilka odczytów może budzić dziś uwagę. Po pierwsze, o 8:45 poznamy dynamikę produkcji przemysłowej we Francji za maj - oczekuje się wzrostu o 0,6 proc. m/m. Po drugie, o 10:00 mamy analogiczną publikację we Włoszech. Teoretycznie oba te odczyty mogą mieć jakiś wpływ na eurodolara, zwłaszcza francuski - o ile będą znacząco odbiegać od prognoz. W praktyce jednak istotniejsze są zawsze dane niemieckie i odczyty dla całej Strefy Euro.

Poranny, wtorkowy handel na rynku FX przynosi lekkie wyhamowanie umocnienia PLN wraz z odbiciem kwotowań dolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3132 PLN za euro, 3,6749 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7009 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8562 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,184% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Piątkowe dane Departamentu Pracy wskazały na przyrost liczny nowych etatów w czerwcu o 213 tys., oraz rewizję w górę danych za maj do 244 tys., ale już stopa bezrobocia odbiła do 4,0 proc., a dynamika płac wyniosła 0,2 proc. m/m i 2,7 proc. r/r, co było wartością poniżej oczekiwań.

Wojny handlowe na poważnie wystartowały, tymczasem rynki finansowe kontynuują pozytywne odbicie. Ostatnie słowo nie zostało jeszcze wypowiedziane, więc trwałość poprawy nastrojów nie jest pewna. W międzyczasie gorąco robi się na brytyjskiej scenie polityczne, gdzie ostatnie postanowienia ws. Brexitu wywołują roszady w rządzie.

Początek zmagań: Za nami już odczyt na temat handlu zagranicznego Niemiec za maj. Eksport wzrósł aż o 1,8 proc. m/m, gdy oczekiwano ruchu w górę jedynie o 0,7 proc. Import zwiększył się o 0,7 proc., tymczasem prognozowano spadek o 0,3 proc.

Notowania polskiej waluty zyskują wyraźniej na sile w poniedziałkowy poranek, co w pewnym stopniu można wiązać z ogólną poprawą nastrojów na światowych rynkach, ale i również piątkowym raportem z rynku pracy USA. Dobrej perspektywy nie zmąciła rezygnacja ze stanowiska ministra ds. Brexitu Davida Davisa.

Początek nowego tygodnia obrotu na rynku FX przynosi podtrzymanie odbicia złotego, w czym pomaga również słabszy dolar. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3466 PLN za euro, 3,6965 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7387 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9136 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,209% w przypadku obligacji 10-letnich.

Najbliższy tydzień będzie ważnym testem sentymentu i może przynieść próbę ucieczki inwestorów od dyskusji na temat wojen handlowych. Jeśli tak, pod lupę mogą być wzięte wskaźniki makro, w tym CPI z USA, produkcja przemysłowa z Eurolandu, czy PKB z Wielkiej Brytanii. Posiedzenia banków centralnych zaplanowano w Polsce i Kanadzie, przy czym do zmian może dojść tylko w tym drugim przypadku.

W ostatnich komentarzach zwracam uwagę na asymetryczne ryzyko wobec dolara – może być bardziej wrażliwy na negatywne, niż pozytywne informacje makro z USA. Na pierwszy rzut oka dzisiejsza publikacja Departamentu Pracy mogła wyglądać nieźle (NFP wyniosło 213 tys., czyli o blisko 20 tys. więcej, niż szacunki).

Pojawiają się informacje wskazujące na możliwość ocieplenia relacji handlowych USA i UE. Poprawia to nastroje na rynkach finansowych. Złoty odbił, euro próbuje wzbić się na 3-tygodniowe maksima do dolara. Weszły w życie amerykańskie cła na import z Chin. Juan wciąż słaby. W centrum uwagi dane z rynku pracy z USA.

Poranny, piątkowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie mocniejszego PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3504 PLN za euro, 3,7228 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7454 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9193 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,206% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kluczowe informacje z rynków: EUROSTREFA: Bloomberg cytując źródła w Europejskim Banku Centralnym podał, że niektórzy członkowie tego gremium uważają, że podwyżka stóp we wrześniu lub październiku 2019 r. nadal jest „na stole”, chociaż rynki finansowe wyceniają taki ruch na grudzień 2019 r.

Sytuacja na rynku: Nie było dziś handlu w USA z powodu Święta Niepodległości. Rynek nie wykorzystał tego do przepchnięcia jakichś dramatycznych ruchów, przynajmniej nie na eurodolarze. W porównaniu z ostatnim piątkiem, z poniedziałkiem czy nawet dniem wczorajszym - zmiany kursu były małe. Maksima z dnia to ok. 1,1680, minima to 1,1630. Teraz jesteśmy mniej więcej w połowie drogi.

Gra w odbijanego: Eurodolar porusza się w konsolidacji. Można oczywiście próbować szukać podkładki fundamentalnej pod każdy ruch w górę czy w dół, łącząc go z różnymi, nieraz skromnymi, newsami i odczytami makro, jakich codziennie trochę spływa. Wydaje się jednak, że to trochę niepotrzebne dorabianie teorii do zdarzeń losowych w skali mikro.

Zawirowania na globalnych rynkach nie oszczędzają złotego i wczoraj EUR/PLN przełamał 4,41 i znalazł się najwyżej od początku 2017 r. Choć na pierwszy rzut oka słabość złotego i innych walut regionu wygląda na skoordynowaną ucieczkę inwestorów z rynków wschodzących, są pewne różnice między Polską a resztą, które pozwalają zakładać, że czynniki zewnętrzne wygasną złoty z łatwością zacznie dorabiać straty.

Lipiec nie zaczął się dobrze dla notowań złotego. Wyprzedaż na giełdach, euro pod presją, ucieczka z rynków wschodzących – wszystkie te czynniki sprawiły, że złoty nadal tracił mimo pozornego braku podstaw do takiego ruchu. Ogłoszone wczoraj wieczorem porozumienie na niemieckiej scenie politycznej jest szansą na uspokojenie sytuacji, ale nie stanowi gwarancji umocnienie polskiej waluty.