Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Przed nami bez wątpienia najbardziej wyczekiwana decyzja FOMC w tym roku, a jej istotność została spotęgowana przez wczorajsze komentarze szefa EBC Draghiego oraz prezydenta USA Trumpa. Zakomunikowanie otwartości do cięć stóp procentowych w tym roku jest scenariuszem bazowym, ale wszystko może skomplikować troska o niezależność banku centralnego. Poprzeczka dla gołębiego wydźwięku Fed wisi wysoko.

Ten tydzień miał należeć do amerykańskiej Rezerwy Federalnej, kto wie może tak będzie, niemniej jednak już wczoraj uwagę uczestników rynku skradł prezes Europejskiego Banku Centralnego Mario Draghi. Jego wypowiedź w portugalskim mieście Sintra odbiła się echem na różnych klasach aktywów i rzuciła cień na fundamenty europejskiej gospodarki, która bez stymulacji pieniężnej nie może żyć.

Za nami niezwykle ciekawe kilkanaście godzin na rynkach finansowych. Prezes EBC M. Draghi daje zielone światło do wznowienia stymulacji monetarnej w strefie euro, czym momentalnie osłabia euro. Spotyka się to z krytyką prezydent USA D. Trump, który oświadcza, że to nieuczciwa konkurencja względem amerykańskich firm. Dolar najwyżej od początku czerwca.

WIELKA BRYTANIA / BREXIT / PARTIA KONSERWATYWNA: Boris Johnson nie wziął udziału w niedzielnej debacie kandydatów na szefa Partii Konserwatywnej. Według grafika, jutro odbędzie się druga runda głosowania nad kandydaturami, która zawęzi proces dalszego wyboru.

Zaczyna się odliczanie do środowej decyzji FOMC, która może zdefiniować, jakie dla rynków będą kolejne miesiące. Rynek liczy na dużą dawkę gołębiości, ale mocno wykrystalizowane oczekiwania często stają się przeszkodą do jednoznacznej interpretacji przekazu. W odwodzie rusza konferencja EBC w Sintrze i prezes Draghi będzie miał kilka okazji, by „uzupełnić” stanowisko banku.

W środę Rezerwa Federalna stanie przed nie lada zadaniem. Rynek oczekuje, że zasygnalizuje gotowość do „prewencyjnego” obniżenia stóp w lipcu. Jednak napływające na bieżąco dane nie wskazują na konieczność cięcia. W maju gospodarka nadal prężnie się rozwijała. Scenariusz spadku stóp o 70 pkt bazowych, jak to obecnie wycenia rynek, jest naszym zdaniem mało realny, a w najbliższych dniach dojdzie do korekty oczekiwań.

Od początku czerwca tematem numer jeden na rynkach finansowych jest możliwa obniżka stóp procentowych przez Fed. W środę dowiemy się, czy taki życzeniowy scenariusz jest realny. Ten tydzień przyniesie jednak znacznie więcej bardzo istotnych wydarzeń.

Nowy tydzień: W piątek 14 czerwca opublikowano dość ważne dane makroekonomiczne ze Stanów Zjednoczonych. Produkcja przemysłowa w maju wzrosła tam o 0,4 proc. m/m, a oczekiwano tylko +0,1 proc. m/m. W dodatku odrobinę podwyższono (co prawda ujemny) odczyt z kwietnia. Sprzedaż detaliczna odnotowała dynamikę +0,5 proc. m/m, licząc bez samochodów - a miało być +0,3 proc. Dane o sprzedaży za kwiecień w wyniku rewizji okazały się znacznie lepsze niż uprzednio myślano.

Początek nowego tygodnia obrotu na FX przynosi neutralne otwarcie na PLN. W piątek obserwowaliśmy zniżkę na wycenie złotego wraz z podbiciem notowań dolara amerykańskiego na szerokim rynku. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2551 PLN za euro, 3,7944 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8015 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7773 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,387% w przypadku obligacji 10-letnich.

Rynki finansowe zatrzymały się w poszukiwaniu kierunku. Z jednej strony oczekiwania luzowania polityki głównych banków centralnych łagodzą obawy o globalnym spowolnieniu. Z drugiej - niepewność wokół skutków wojen handlowych i rosnące napięcia geopolityczne nie pozwalają na wzrost apetytu na ryzyko.

Kluczowe informacje z rynków: WIELKA BRYTANIA / BREXIT / PARTIA KONSERWATYWNA: Pierwszy etap wyboru nowego szefa Partii Konserwatywnej za nami. Wczoraj w wewnętrznym głosowaniu z dużą przewagą wygrał Boris Johnson osiągając 114 głosów, Jeremy Hunt dostał ich 43, a Michael Goove 37. Za nimi uplasowali się jeszcze Raab (27) i Javid (23), oraz Hancock (20), a także Stewart, Harper, McVey i Leadsom – trzy ostatnie osoby automatycznie odpadły z wyścigu. Spekuluje się o tym, kto połączy swoje siły przeciwko Johnsonowi…

Ryzyka geopolityczne wychodzą na powierzchnię przy napięciach między USA i Iranem w związku z incydentem w Zatoce Perskiej. Ucieczka od ryzyka w towarzystwie rosnących oczekiwań na globalne luzowanie polityki pieniężnej jest idealnym paliwem dla rajdu cen złota. Czerwone otwarcie giełd w Europie wspiera też JPY i CHF. Reszta rynku FX jest uśpiona w oczekiwaniu na ważne dane z USA.

Polska waluta straciła nieco animuszu w ostatnich godzinach na fali wzrostu awersji do ryzyka na skutek wzrostu napięć geopolitycznych między Stanami Zjednoczonymi oraz Iranem. W konsekwencji rentowności obligacji ponownie zawitały w pobliże ostatnich minimów. Tymczasem z Polski otrzymaliśmy w czwartek bardzo interesujące dane na temat bilansu płatniczego, na które patrzeć trzeba przez pryzmat ożywienia w inwestycjach.

Nadmierna przecena na bazie rozbudzonych oczekiwań na obniżki stóp Fed wraz ze wzrostem napięcia geopolitycznego dają wzrost popytu na dolara. Spodziewamy się kontynuowania takiej tendencji w dalszej części miesiąca. Amerykańska waluta wciąż ma sporo argumentów po swojej stronie. Złoty mocny, ale w najbliższych dniach straci.

Perypetie głównej pary: W tym miesiącu eurodolar wzbijał się do 1,1345, tam mniej więcej wykreowano opór. Notowania pary poszły jednak w ostatnich trzech dniach w dół i teraz toczy się walka o wsparcie przy 1,1270. W perspektywie minionego roku można mówić, że trwa łagodny, acz na swój sposób konsekwentny trend na rzecz dolara. Ostatnio został nieco zachwiany, ale - jak widzimy - klarowna aprecjacja euro nie jest jeszcze przesądzona.

Inflacja bazowa z USA nie sprostała prognozom, ale gołębie oczekiwania względem polityki Fed są już tak wyśrubowane, że trudno dołożyć coś więcej, o ile dane nie będą dramatycznie złe. W temacie wojen handlowych mamy senne wyczekiwanie szczytu G20 pod koniec miesiąca, co razem tłumi zmienność.

Handel w środę sprowadza się do obserwacji odczytu inflacji z USA. Kolejny słaby odczyt ugruntuje przekonanie, że presja inflacyjna prawie nie istnieje i Fed ma wszystkie powody, by nie zwlekać zbytnio z obniżką stóp procentowych. Z drugiej strony silny odczyt zatrzęsie krótkimi pozycjami w USD, które nagromadziły się w ostatnim czasie. Ale inflacja to nie wszystko, co ma znaczenie dla Fed.

We wtorek poznaliśmy rządowe założenia co do projektu przyszłorocznego budżetu, które wydają się - jak to zwykle bywa - dość konserwatywne. Ciekawe informacje napłynęły również odnośnie do zmian w PIT. Z kolei z GUS poznaliśmy dane odnośnie do handlu zagranicznego po kwietniu. O poranku złoty lekko zyskuje do głównych walut.

Niepewność związana z wzrostem protekcjonizmu oraz sprowokowana wewnętrznie słabość sektora motoryzacyjnego pchają niemiecką gospodarkę w objęcia recesji. W ślad za RFN słabnie strefa euro. Nie daje to jednak słabszej wyceny euro do dolara, bo wciąż działa potężny czynnik związany ze zmianą oczekiwanych różnic w oprocentowaniu obu walut. To może być trwałe zjawisko, ale przejściowo dolar jeszcze zyska na wartości.

Od początku tygodnia polska waluta utrzymuje się przy swoich lokalnych maksimach, co tłumaczy się korzystnym otoczeniem globalnym, zwłaszcza oczekiwaniami, co do potencjalnego luzowania polityki przez amerykański FED. Ta perspektywa podbija sentyment wokół rynków akcji, ale i też zachęca do zainteresowania się inwestorów bardziej ryzykownymi aktywami.