Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

A jednak Powell całkowicie zrzucił wczoraj maskę "gołębia". Możemy mieć podwyżki stóp procentowych nawet na każdym posiedzeniu w tym roku począwszy od marca, a w czerwcu FED zajmie się tematem ograniczania bilansu banku centralnego (QT), który to program mógłby wystartować od lipca. Wszystkie argumenty, jakie wyciągał niedawno Powell zostały utrącone - nawet rynek pracy zachowuje się bardzo dobrze, co zauważył wczoraj sam zainteresowany. Wyścig FED z czasem właśnie się rozpoczyna. Ale czy, aby powinniśmy się go rzeczywiście bać?

Wczorajsze posiedzenie Fed było bardzo wyczekiwane przez rynki finansowe. Można powiedzieć, że pod kątem dramaturgii mierzonej zmiennością notowań nie było rozczarowania. Ani Fed, ani Powell nie powiedzieli specjalnie niczego nowego, co nie znaczy, że nie czeka nas duża zmiana. Rynki zastanawiały się, czy Fed może czymś zaskoczyć. W grę wchodziło natychmiastowe zakończenie dodruku, który obecnie jest wygaszany. Skoro bowiem Fed chce walczyć z inflacją, po co jeszcze dokładać rynkowi pieniądza? Tak się jednak nie stało i początkowo inwestorzy wzięli to za dobrą monetę.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi wyraźnie mocniejszego dolara po Fed oraz kontynuację spadku wyceny PLN na zestawieniach. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,5880 PLN za euro, 4,0905 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,4232 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,4936 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,903% w przypadku obligacji 10-letnich.

Dzisiaj wieczorem głos zabierze szef FED, który znalazł się w niełatwej pozycji, ale w dużej mierze na własne życzenie. W efekcie rynki finansowe zaczynają wchodzić w pewną schizoferenię - raz twierdzą, że Jerome Powell da dzisiaj do zrozumienia, że podwyżki stóp są konieczne, ale będą wyważone - innym razem podbijają stawkę, co do skali koniecznego zacieśnienia w tym roku, które w zasadzie powinno być znaczące. Błędy popełnione przez FED w drugiej połowie 2021 r. powodują, że teraz próby interpretacji pewnych faktów, stają się dość trudną sprawą.

W ostatnich dniach wspominałem w komentarzach, iż na rynku złotego zapanowała nieuprawniona sielanka. W tym tygodniu ewidentnie się zakończyła. Ryzyko konfliktu na Ukrainie odgrywa tu kluczową rolę. Dziś jednak na pierwszym planie jest Fed. W ostatnich miesiącach kurs EURPLN przebywał w lekko wznoszącej się konsolidacji, a to oznaczało, że niedawny test 4,50 oznaczał „silnego” bądź „wykupionego” złotego – stan, w którym rynek raczej koncentruje się na pozytywnych aspektach, takich jak podwyżki stóp procentowych w Polsce (czy w ogóle w naszym regionie).

Powell, czy Putin - który z nich będzie w najbliższych dniach ważniejszy dla rynków finansowych? A może żaden z nich. Szef FED może za chwilę zacząć brzmieć mało wiarygodnie, jeżeli z jednej strony będzie mówił o konieczności utrzymania akomodacyjnego podejścia i rozważnym podnoszeniu stóp procentowych, a z drugiej będzie tak naprawdę zmuszony zdecydowanie działać, aby naprawić błędy, jakie popełnił FED w ocenie sytuacji w zeszłym roku.

Wczorajszy dzień na rynkach, a szczególnie sesja na Wall Street, był doskonałym potwierdzeniem powiedzenia, iż na giełdach rządzą chciwość i strach. Potężna przecena została wymazana, ale widać już wyraźnie, że te rok będzie inny. W pewnym momencie przecena na technologicznym indeksie Nasdaq sięgała blisko 5%, a ostatecznie rynek zamknął się po zielonej stronie. Tak niesamowite zwroty nie są częste – ostatni miał miejsce ponad 20 lat temu, podczas… krachu spółek internetowych.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi dalsze podtrzymanie presji na eurodolarze oraz zauważalnie słabszego PLN. Rynek czeka na jutrzejszy Fed. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,5660 PLN za euro, 4,0369 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,4054 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,4382 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu 3,901% w przypadku obligacji 10-letnich.

Nerwowość na rynkach narasta na co składają się dwa elementy - obawy o politykę FED i jej skutki dla Wall Street, która zaliczyła w zeszłym tygodniu największą wyprzedaż od czasów covidowej paniki w marcu 2020 r., a także coraz mniej stabilną sytuację na Ukrainie. O ile w pierwszym przypadku szef FED może próbować uspokoić rynki finansowe już w najbliższą środę, chociaż wiarygodność Powella maleje, co pokazują "jastrzębie" prognozy banku Goldman Sachs na ten rok - wzrost stóp o 100 p.b. w tym roku to za mało - o tyle w przypadku Ukrainy to wielka niewiadoma.

Zmienność na rynkach rozgrzewała się od początku tego roku, aby osiągnąć punkt kulminacyjny na koniec miesiąca. Na rynkach szczególnie spekulacyjnych, czyli na giełdzie oraz na kryptowalutach trwa totalna wyprzedaż. Tego samego nie możemy jednak powiedzieć o rynku walutowym czy rynku surowców. Czy w takim razie inwestorzy faktycznie powinni przygotować się na najgorsze? Oczywiście tematem przewodnim tego tygodnia jest decyzja Rezerwy Federalnej w najbliższą środę. W tym wypadku raczej nikt nie spodziewa się działania.

Skala ruchu spadkowego na Wall Street w porównaniu z wcześniejszymi korektami, jakie miały miejsce od początku "drukowanej" hossy wiosną 2020 r., jest teraz największa, co pokazuje, że nie mamy już do czynienia ze zwykłą korektą. Zresztą ci inwestorzy, którzy od kilku dni próbują łapać dołek, dopiero teraz poznają negatywne znaczenie strategii spadającego noża. Fundamentalnie narosło zbyt dużo problemów, a przed nami mogą być kolejne.

Przyszłotygodniowe posiedzenie FOMC będzie ciekawe dla rynków finansowych. Wyraźnie widać, że otoczenie oczekuje, że Fed da jasny sygnał podniesienia docelowego przedziału dla swojej kluczowej stopy procentowej już w marcu. Z kolei nieco zamglona wydaje się sprawa redukcji rozdętego bilansu. Tutaj nie mamy stu procentowej jasności kiedy może to nastąpić.

Miniony rok zakończył się w dobrych nastrojach pomimo wyraźnie jastrzębiego zwrotu Fed w grudniu. Często słyszałem taką narrację: trzeba wykorzystać obecny (czyli poprzedni) rok, bo następny będzie bardzo trudny. Czyżbyśmy właśnie widzieli tego przejaw? Nowy rok rozpoczął się od dużej zmienności, ale do tej pory nie było konsensusu, co to tak naprawdę oznacza dla rynków. Z jednej strony rosną oczekiwania na zacieśnienie pieniężne na całym świecie, z drugiej nadal żywe są nadzieje na dalsze ożywienie i powrót do normalności po pandemii.

Czy to rozmowy ostatniej szansy? Amerykanie zapewniają, że dalej wierzą w rozwiązanie dyplomatyczne, ale wczoraj prezydent Joe Biden nie wykluczył już, że Rosja może zdecydować na zbrojne uderzenie na Ukrainę. Putin wydaje się być w szachu własnych wewnętrznych rozgrywek, ale i też może chcieć sprawdzić, na ile Zachód jest jednomyślny w sprawie sankcji i innych działań odwetowych. Jest oczywiste, że ten konflikt bardziej uderzy gospodarczo w Europę, niż USA. Czy rynki uwzględniają to w swoich scenariuszach?

Podczas dzisiejszej sesji o 13:30 poznamy zapiski z ostatniego posiedzenia Europejskiego Banku Centralnego, co może mieć wpływ zarówno na euro, jak i na europejskie indeksy giełdowe. Jak na razie EBC pozostaje daleko w tyle za Fed, czy BoE w kwestii normalizacji polityki monetarnej, jednak rosnąca inflacja może być czynnikiem, który w końcu zmusi bankierów do działania. Natomiast spekulujący na lirze powinni także zachować ostrożność w okolicach godziny 12:00, kiedy poznamy decyzję CBRT w sprawie stóp procentowych.

Rynek zaczyna być tak przekonany o tym, że FED mocno się pomylił w ocenach inflacji, że zaczyna wierzyć w to, że teraz decydenci zrobią wszystko, aby przywrócić swoją wiarygodność. Czy jednak podwyżka stóp procentowych w marcu aż o 50 p.b. byłaby słusznym rozwiązaniem? Opinia wygłoszona jeszcze podczas weekendu przez Williama Ackmana ze znanego funduszu Pershing Square trafiła jednak na podatny grunt.

Czasem, gdy rynki czegoś się obawiają, dzieje się dokładnie odwrotnie. Tak było ze złotym w końcówce minionego roku. Jeszcze pod koniec listopada za euro płaciliśmy ponad 4,70 złotego i wiele osób obawiało się, że kombinacja wysokiej inflacji i „majstrowania” przy kursie wywinduje te notowania jeszcze wyżej. Stało się dokładnie na odwrót, ale czy dobra passa nie dobiega końca? Pomiędzy 26 listopada a 12 grudnia kurs euro spadł o ponad 20 groszy. Nie ma jednego czynnika, który mógłby wyjaśnić w całości ten ruch. Moim zdaniem składa się na to kilka rzeczy.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi próbę ustabilizowania spadków na eurodolarze oraz lekkie ruchy korekcyjne wokół PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,5334 PLN za euro, 4,0023 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,3676 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,4451 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 4,094% w przypadku obligacji 10-letnich. Ostatnie godziny handlu na globalnych rynkach przyniosły zauważalne podbicie awersji do ryzyka, które kontynuowane jest również w Azji.

Po poniedziałkowym święcie amerykański rynek kapitałowy budził się dziś rano do życia i od razu ustanowił nowy cykliczny szczyt rentowności 10-letnich obligacji skarbowych USA. Dziś rano osiągnęły one najwyższy od 2 lat poziom 1,838 proc. Również dziś rentowność tamtejszych 2-latek po raz pierwszy wyszła powyżej poziomu 1 proc. Nowe cykliczne szczyty rentowności ustanawiały dziś rano również 10-latki w Indiach, Południowej Korei, Grecji, Francji i w naszym kraju. Wyjątkiem były obniżające wysokość podstawowych stóp procentowych Chiny, gdzie rentowność 10-latek spadła poniżej 2,79 proc. czyli najniższego poziomu od 1,5 roku.

Obawy, co do słabego otwarcia tygodnia na Wall Street zaczynają sie materializować (opóźnienie o jeden dzień wynikało z faktu święta w USA). Sentyment wokół amerykańskich akcji zaczyna się pogarszać, gdyż inwestorzy są mniej pewni dobrych perspektyw dla spółek w kontekście szalejącej inflacji. Na to nakłada się jeszcze fakt, że FED zwyczajnie przegapił dobry moment na zacieśnienie polityki i w 2022 r. będzie ścigał się z czasem nie patrząc na krótkoterminowe wahnięcia koniunktury (ostatnie odczyty makro i fakt szalejącego wariantu Omikron wskazują na możliwe spowolnienie w I kwartale), co nie jest pozytywne dla rynków akcji.