Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Dolar znów szybuje, a wiatru dodaje mu skok rentowności obligacji skarbowych USA. Optymizm wokół włoskiego budżetu starczył na krótko, a dynamika waluty i długu USA rodzi niepokoje wśród gospodarek wschodzących. I jakby nie patrzeć, w dobie awersji do ryzyka, to dolar jest najbezpieczniejszą przystanią.

Dobra koniunktura w USA nie jest w tym roku zaskoczeniem. Zaskoczeniem staje się jednak rosnący rozdźwięk pomiędzy koniunkturą w USA i resztą świata. To pcha przewartościowanego dolara jeszcze wyżej, a rosnące stopy procentowe w USA zwiększają zagrożenie dla światowej gospodarki.

Czwartkowy, poranny obrót na rynku FX przynosi podtrzymanie mocniejszego dolara, co wywiera presję na waluty EM, w tym PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,3008 PLN za euro, 3,7505 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7793 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8479 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,28% w przypadku obligacji 10-letnich.

Amerykańska waluta nie daje za wygraną – w grupie G-10 dolar przegrywa tylko w relacji z funtem, nieco który zyskał po tym jak konwencja Partii Konserwatywnej ostatecznie nie zakwestionowała przywództwa premier May, chociaż to było jasne już wczoraj po wystąpieniu Borisa Johnsona.

Startuje nowy dzień, ale temat pozostaje ten sam: Włochy. Tym razem jednak rynki za dobrą monetę przyjmują deklarację Rzymu, że deficyt budżetowy będzie się kurczył, co daje nadzieję na wczesne zażegnanie sporu z Brukselą. EUR odbija, poprawia się apetyt na ryzyko. Na jak długo?

Początek października nie był udany dla polskiego złotego. Obawy i budżet we Włoszech mocno zaciążyły notowaniom europejskich walut. Nastroje inwestorów są zmienne i już niewielkie ustępstwa Rzymu spowodowały odreagowanie, ale problem zasadniczo pozostał. W Polsce z kolei poznamy decyzję ws. poziomu stóp procentowych. Wczoraj mocno zwyżkowały też ceny metali szlachetnych.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi lekką poprawę nastrojów co pozwala ograniczyć niedawne spadki na wycenie złotego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2949 PLN za euro, 3,7111 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7700 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8189 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego dług wynoszą 3,253% w przypadku obligacji 10-letnich.

Here we are, here we came - do poziomu 1,15 na eurodolarze, przynajmniej w przybliżeniu, bo o dalsze miejsca po przecinku można się oczywiście spierać. Dolar był zatem dziś bardzo mocny, nawet jeśli wieczorem klaruje się raczej przy 1,1545.

W rannym komentarzu zwracałem uwagę, że reakcja rynków na włoskie problemy się przedłuża, chociaż takie zachowanie nie musi być uzasadnione. Początek handlu w USA pokazuje, że inwestorzy amerykańscy nie widzą zbytnio kolejnych włoskich wątków do rozegrania – przekrzykiwania polityków to za mało, a przed nami przynajmniej miesiąc zanim do projektu włoskiego budżetu ustosunkuje się Komisja Europejska.

Euro jest niżej i przyciąga awersję do ryzyka, gdyż problemy z budżetem Włoch skupiają na sobie uwagę, szczególnie z komentarzami, że Włochom byłoby lepiej z własną walutą. Dopóki inwestorzy nie znajdą lepszego tematu do dyskusji, może czekać nas przejściowy okres turbulencji.

We wrześniu przemysłowy indeks PMI po raz kolejny obniżył się, spadając już w pobliże poziomu oddzielającego ekspansję gospodarczą od spowolnienia (50 punktów). Choć dane te mogą być nieco martwiące, to generalnie wpisują się one w szerszy obraz przemysłu w całej Europie.

Światowe przetasowania: John Normand z banku JPMorgan Chase stwierdził (w wywiadzie dla agencji Bloomberg), że dolar kanadyjski i peso meksykańskie zyskają na tym, iż USA, Kanada i Meksyk niejako reaktywowały pakt NAFTA w odświeżonej formie, nazwanej USMCA.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi podtrzymanie lekkie presji na PLN wynikającej z mocniejszego USD oraz słabych, krajowych danych makro. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2835 PLN za euro, 3,7019 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7617 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8256 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,251% w przypadku obligacji 10-letnich.

Co na rynkach? Eurodolar klaruje się na poziomie 1,16 - lub w rejonie 1,1575 - 1,16. Zmierza zatem ku dolnemu ograniczeniu konsolidacji, która trwa od drugiej połowy maja, nawet jeżeli w sierpniu została ona naruszona poprzez chwilowe zejście do 1,13. Faktycznie jednak dolny limit wahań to ok. 1,1515.

Niemal na ostatnią chwilę USA i Kanada zawarły porozumienie, które ratuje pakt NAFTA, choć zgrabny skrótowiec może przepaść. Jedno z większych zagrożeń dla równowagi w globalnym handlu zostaje usunięte. CAD zyskuje, choć mogą to być jego ostatnie podrywy.

W piątek na europejskich rynkach zapachniało paniką. Po rozczarowującym budżecie przedstawionym przez nowe włoskie władze tamtejsza giełda traciła nawet 5%. Ponieważ mowa o najbardziej zadłużonej gospodarce w Europie, szybko przełożyło się to na inne rynki, w tym polski. Nowa umowa handlowa w Ameryce Północnej została zawarta, zatem w dobrym momencie – pozwoliła odwrócić uwagę inwestorów od problemu.

Początek nowego tygodnia na rynku FX nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego oraz eurodolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2784 PLN za euro, 3,6908 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7587 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8057 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,265% w przypadku obligacji 10-letnich.

Ryzyka geopolityczne ustępują miejsca czynnikom makroekonomicznym, w efekcie czego wrażliwość walut na dane może się zwiększyć. W przyszłym tygodniu raport z rynku pracy USA będzie gwiazdą, ale uwaga skupi się także na indeksach aktywności biznesu w Europie (PMI) i USA (ISM). Zmienność mogą też generować sprzedaż detaliczna z Australii i dane z rynku pracy Kanady.

Trzeci kwartał zamykałby się w pozytywnych nastrojach, gdyby nie dyskusja o włoskim budżecie, gdzie przyszłoroczna dziura będzie większa niż wcześniej zakładano. Jest to oczywiście negatywna informacja dla EUR, ale spadek EUR/USD o ponad centa wyolbrzymia faktyczny wpływ włoskiej polityki na rynek walutowy.