Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi podtrzymanie lekkie presji na PLN wynikającej z mocniejszego USD oraz słabych, krajowych danych makro. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2835 PLN za euro, 3,7019 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7617 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8256 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,251% w przypadku obligacji 10-letnich.

Co na rynkach? Eurodolar klaruje się na poziomie 1,16 - lub w rejonie 1,1575 - 1,16. Zmierza zatem ku dolnemu ograniczeniu konsolidacji, która trwa od drugiej połowy maja, nawet jeżeli w sierpniu została ona naruszona poprzez chwilowe zejście do 1,13. Faktycznie jednak dolny limit wahań to ok. 1,1515.

Niemal na ostatnią chwilę USA i Kanada zawarły porozumienie, które ratuje pakt NAFTA, choć zgrabny skrótowiec może przepaść. Jedno z większych zagrożeń dla równowagi w globalnym handlu zostaje usunięte. CAD zyskuje, choć mogą to być jego ostatnie podrywy.

W piątek na europejskich rynkach zapachniało paniką. Po rozczarowującym budżecie przedstawionym przez nowe włoskie władze tamtejsza giełda traciła nawet 5%. Ponieważ mowa o najbardziej zadłużonej gospodarce w Europie, szybko przełożyło się to na inne rynki, w tym polski. Nowa umowa handlowa w Ameryce Północnej została zawarta, zatem w dobrym momencie – pozwoliła odwrócić uwagę inwestorów od problemu.

Początek nowego tygodnia na rynku FX nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego oraz eurodolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2784 PLN za euro, 3,6908 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7587 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8057 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,265% w przypadku obligacji 10-letnich.

Ryzyka geopolityczne ustępują miejsca czynnikom makroekonomicznym, w efekcie czego wrażliwość walut na dane może się zwiększyć. W przyszłym tygodniu raport z rynku pracy USA będzie gwiazdą, ale uwaga skupi się także na indeksach aktywności biznesu w Europie (PMI) i USA (ISM). Zmienność mogą też generować sprzedaż detaliczna z Australii i dane z rynku pracy Kanady.

Trzeci kwartał zamykałby się w pozytywnych nastrojach, gdyby nie dyskusja o włoskim budżecie, gdzie przyszłoroczna dziura będzie większa niż wcześniej zakładano. Jest to oczywiście negatywna informacja dla EUR, ale spadek EUR/USD o ponad centa wyolbrzymia faktyczny wpływ włoskiej polityki na rynek walutowy.

Znów właśnie tu: Eurodolar obniżył notowania do 1,1615-25. Nawet jeżeli wystąpienie Powella po konferencji Fed, wraz z prognozami makro i komunikatem, miało w sobie pewne tony gołębie, to jednak zasadniczy kurs na dalsze podwyżki stóp został utrzymany. Akcenty wątpliwości nie były tak silne, by ostatecznie rozbić górne ograniczenie konsolidacji trwającej od maja.

Amerykański Fed obszedł się z rynkami bardzo delikatnie, ale euro nie wykorzystało tej szansy. Wczoraj notowaniom wspólnej waluty – a w ślad za nią także złotemu, ciążyły wracające obawy o kondycję finansów publicznych we Włoszech. Przyjęty przez rząd budżet zakłada spory wzrost deficytu, a to zwiastuje problemy. Dziś w USA istotne dane o inflacji.

Piątkowy, poranny handel na rynku FX przynosi wyhamowanie wzrostu PLN z uwagi na umocnienie amerykańskiej waluty, co wywiera presję na koszyk EM. Złoty kwotowany jest następująco: 4,2659 PLN za euro, 3,666 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7506 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7946 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,263% w przypadku obligacji 10-letnich.

Lub odwrotnie... Może się wydawać, że dolar sporo dziś zyskał do euro - jako że w nocy główna para lokuje się w pobliżu 1,1650, a przecież rankiem była przy 1,1750, zaś wczoraj wieczorem - jeszcze wyżej. Zauważmy jednak, że raptem tydzień temu zdarzały się kursy zbliżone do obecnych. W retrospektywie kilku ostatnich miesięcy, od połowy maja licząc, dzisiejszy ruch jest wyraźny - ale nie łamie żadnych naprawdę poważnych granic.

Wczorajsza sesja na rynku złota upływała pod znakiem wyczekiwania – i późniejszej reakcji – na decyzję Rezerwy Federalnej w sprawie stóp procentowych. Praktycznie przez większość środowej sesji notowania złota poruszały się pod presją podaży. Zmienność wyraźnie zwiększyła się w okolicach decyzji Fed, jednak kierunek poruszania się cen kruszcu pozostał ten sam. W rezultacie, notowania złota zakończyły wczorajszą sesję tuż poniżej poziomu 1200 USD za uncję.

Fed zgodnie z oczekiwaniami podniósł stopy procentowe, ale w pozostałych elementach przekazu nie był tak jastrzębi, jak rynek po nim oczekiwał. W efekcie ani rentowności długu USA, ani dolar nie otrzymały impulsu do rajdu. Co mogłoby się okazać otwarciem drogi dla wzrostu apetytu na ryzyko, dziś rano jest wystawiane na próbę przez niepokojące wieści w temacie włoskiego budżetu.

Decyzja Fed nie była zaskoczeniem – stopy procentowe za oceanem poszły w górę. Są już zdecydowanie najwyższe wśród gospodarek rozwiniętych. Fed jednak daje sygnał, że koniec cyklu, również koniunkturalnego, jest już na horyzoncie. Notowaniom euro z kolei dziś ciążyć może niepewność związana z budżetem we Włoszech. Dziś decyzji banków centralnych nie będzie, ale czeka nas sporo wystąpień ich przedstawicieli.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi podtrzymanie mocniejszego PLN po tym jak wczorajszy FED nie zdołał wygenerować wsparcia dla dolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2718 PLN za euro, 3,6405 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7665 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7920 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,262% w przypadku obligacji 10-letnich.

Środa to przede wszystkim posiedzenie amerykańskiej Rezerwy Federalnej, niemniej jednak poza tym czekają nas również inne pozycje w dzisiejszym kalendarzu makroekonomicznym. Z polskiej gospodarki wczoraj poznaliśmy dane na temat bezrobocia w sierpniu, a także bardziej szczegółowe wielkości odnośnie do płac i zatrudnienia. Z kolei rząd przyjął projekt ustawy budżetowej na 2019 rok zakładający deficyt na poziomie 28,5 miliarda zł.

Środa jest dniem z decyzją Fed i tradycyjnie na kilkanaście godzin przed ogłoszeniem rynki przyjmują postawę spokojnego wyczekiwania. Podwyżka stóp procentowych o 25 pb jest w pełni zdyskontowana, więc cała uwaga skupi się na wymowie komunikatu i konferencji prasowej prezesa Powella. Sądzimy, że ryzyka przeważają na korzyść jastrzębich sygnałów, nawet jeśli rynek szuka pretekstów, by sprzedawać USD.

Kluczowe informacje z rynków: Stany Zjednoczone: Indeks Dallas Fed wyniósł 28,1 pkt. we wrześniu, co oznacza spadek z poprzednich 30,9 pkt. Francja: Indeks zaufania biznesu we Francji we wrześniu wyniósł 107 pkt. wobec oczekiwanych 109 pkt. Szwecja: Inflacja PPI w Szwecji w sierpniu znalazła się na poziomie 9,3% rdr.

Rynki są podatne na przereagowanie pod wpływem zaskakujących nagłówków niezależnie od tego, jak absurdalnie ten nagłówek brzmi. Wczoraj słowa prezesa EBC Draghiego odnośnie oczekiwań dotyczących przyszłej inflacji zostały odczytane jako coś więcej, niż w rzeczywistości były. EUR ma obecnie więcej przyjaciół niż wrogów.