Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Kluczowe informacje z rynków: USA: Pojawiły się spekulacje (Wall Street Journal, CNBC) jakoby szef Białego Domu miał wziąć na cel relacje handlowe USA z… Japonią. Te plotki zostały zdementowane przez ministra finansów Japonii, Aso.

Moment uspokojenia objął waluty rynków wschodzących, ale spadające kolejny dzień indeksy w Azji nie pozwalają zapomnieć, że pozostajemy w trybie ograniczonego apetytu na ryzyko. Spory handlowe nie wygasają, a Trump wspomina nawet o rozpoczęciu batalii z Japonią. W tym klimacie raport z rynku pracy USA traci na znaczeniu.

Co za nami, co przed nami: Za nami m.in. odczyt nt. dynamiki produkcji przemysłowej w Niemczech za lipiec. Wyniki to -1,1 proc. m/m oraz +4,9 proc. r/r, gdy tymczasem zakładano zwyżkę w relacji miesięcznej o 0,2 proc. Tak więc publikacja jest cokolwiek rozczarowująca.

Dziś o 6 rano polskiego czasu upłynął termin na konsultacje Białego Domu z biznesem związane z nałożeniem ceł na import z Chin. Jak na razie ceł nie ma, ale rynki żyją w przekonaniu, że jest to tylko kwestia czasu. Dla rynku walut kluczowy może być dzisiejszy raport z amerykańskiego rynku pracy.

Konsolidacja na głównej: Otóż faktycznie dzisiejsza sesja na eurodolarze była konsolidacyjna. Wykres ciągnął się w zakresie 1,16 - 1,1660. Teraz mamy ok. 1,1625. Co mieliśmy w tle? Już rano pisaliśmy o obawach Bullarda z Fed co do możliwości odwrócenia się krzywej dochodowości w USA.

Kluczowe informacje z rynków: WIELKA BRYTANIA: Wczoraj po południu pojawiły się spekulacje (agencja Bloomberg), jakoby Niemcy miały wpływać na Unię Europejską w celu „uproszczenia” umowy nt. Brexitu, tak aby przyspieszyć proces legislacyjny. Miałoby to być robione za zgodą Londynu. W ciągu zaledwie dwóch godzin te plotki zostały zdementowane.

Główna para: Sprzedaż detaliczna w Strefie Euro wzrosła w lipcu o 1,1 proc. r/r, trochę słabiej niż oczekiwano, bo po rynku krążyła prognoza ustawiona na poziomie +1,3 proc. Z drugiej strony, podwyższono rezultat z czerwca - z 1,2 proc. r/r do 1,5 proc., co zaburza wiarygodność prognozy.

Ponury klimat obaw o kondycję rynków wschodzących połączony z potencjalnym rozszerzeniem sankcji handlowych na Chiny przez USA ciąży na wycenie rynków akcji, ropy oraz walut ryzykownych. Indeksy w Azji są najniżej do roku, a niemiecki DAX poniżej 12000 pkt. nie był od kwietnia. EUR/PLN zmierza do 4,35, pod presją są AUD, NZD i CAD.

W ostatnim czasie tematem numer jeden na rynkach walutowych jest kryzys walut wschodzących, szczególnie w Turcji i Argentynie, ale także jego konsekwencje dla innych gospodarek. Wczoraj jednak prawdziwą huśtawkę nastrojów obserwowaliśmy na brytyjskim funcie. Negocjacje ws. Brexitu będą mieć dla notowań funta coraz większe znaczenie.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3244 PLN za euro, 3,7179 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8296 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7990 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,253% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Opublikowany wczoraj po południu indeks ISM dla przemysłu wypadł w sierpniu nadzwyczaj dobrze rosnąc do 61,3 pkt. wobec szacunków na poziomie 57,6 pkt. Mocno wzrósł subindeks nowych zamówień, a wskaźnik cen płaconych znalazł się na poziomie 72,1 pkt.

Rynki pozostają w nastroju nerwowości i niepewności, co podtrzymuje presję na aktywach ryzykownych. Silny wzrost indeksu ISM dla przemysłu łagodzi część obaw o hamowanie dobrej passy danych z USA i przyciąga kapitał do USD. Złoty jest pod presją i RPP mu nie pomoże. Podobnie dla CAD ważniejsze niż decyzja BoC będzie postęp w negocjacjach NAFTA.

Problemy kolejnej waluty peryferyjnej (ZAR) oraz wysoki odczyt indeksu kondycji przemysłu ISM w USA, przybliżający scenariusz dwóch podwyżek stóp Fed w tym roku, przynosi odwrót od rynków wchodzących na początku września. Dolar powoli zyskuje, ale to wciąż za mało do wygenerowania silniejszego impulsu do wzmożonej aprecjacji.

Wtorek przyniósł wyraźne umocnienie dolara. Bardzo dobre dane z USA w połączeniu z kolejnymi negatywnymi informacjami z rynków wschodzących sprzyjały amerykańskiej walucie, jednocześnie pogrążając bardziej ryzykowne waluty. Oberwało się też złotemu.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi lekkie spadki na wycenie dolara co ogranicza nieco presję podażową wokół walut EM. Złoty kwotowany jest następująco: 4,3064 PLN za euro, 3,7150 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8141 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7748 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,227% w przypadku obligacji 10-letnich.

AUSTRALIA: Na dzisiejszym posiedzeniu RBA nie zaskoczył – stopy procentowe nie uległy zmianie (główna 1,5 proc.). W komunikacie zaznaczono, że w pierwszym półroczu b.r. tempo wzrostu gospodarczego mogło być szybsze od długoterminowej średniej, a perspektywy dla rynku pracy wyglądają optymistycznie, chociaż tempo wzrostu płac pozostaje niskie.

Dopiero dziś tydzień zaczyna się na poważnie (wczoraj było święto w USA) i jak na razie z korzyścią dla dolara. Przy braku innego tematu poza pomrukiwaniem o wojnach handlowych apetyt na ryzyko nie może się rozkręcić, a za to widoczna jest presja na aktywach rynków wschodzących. Dziś rynki mają do przeanalizowania decyzję RBA, a także szeroką gamę wydarzeń z Wielkiej Brytanii.

W sierpniu indeks PMI dla polskiego przemysłu spadł do poziomu 51,4 pkt. Tak nisko nie był od października 2016 roku. Czy jest to powód do obaw? Czy okres dobrej koniunktury w Polsce się skończył? To istotne pytania miesiącu, który był pogromem na wielu rynkach wschodzących i wobec obaw o eskalację napięć handlowych w kolejnych tygodniach.

Poranny, wtorkowy handel na rynku FX nie przynosi większych zmian na głównych parach oraz na PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2919 PLN za euro, 3,6998 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8122 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7556 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,235% w przypadku obligacji 10-letnich.