Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Przebieg środowej sesji został zdominowany przez intensyfikację napięć politycznych pomiędzy Waszyngtonem oraz Pjongjangiem. Koreańskie plany ataku rakietowego na wyspę Guam, zamorskie terytorium USA, wywołały falę komentarzy Donalda Trumpa, który zagroził wykorzystaniem arsenału nuklearnego.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym przynosi nieco słabszego PLN na bazie podbicia awersji do ryzyka na światowych rynkach. Złoty kwotowany jest następująco: 4,2619 PLN za euro, 3,6326 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7497 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7121 PLN w relacji do funta szterlinga.

W świecie: Eurodolar zszedł wczoraj do poziomów niższych nawet niż w piątek, wtedy para zakreśliła okolice 1,1730, a podczas sesji wtorkowej było to nawet 1,1715. Szczegóły zależą oczywiście do pewnego stopnia od tego, czy mówimy o bid, ask czy kursie średnim, na jakiej platformie go sprawdzamy etc.

Co z główną parą? Tym razem dolar zyskał, acz dopiero po 16:00. Zyskał jednak znacznie, bo z okolic 1,1825 zeszliśmy do 1,1715. Zasadniczo nie kłóci się to z naszym generalnym oglądem spraw – na razie bowiem podejrzewamy, że na wykresie rozwinie się konsolidacja, dla której dolnym rewirem wahań będzie obszar 1,15 – 1,17, zaś górnym – być może 1,19 i nieco wyższe poziomy.

Niemrawy początek wtorkowej sesji nie zwiastował wystąpienia wyraźnych przetasowań na rynku walutowym. Wejście do gry przez amerykańskich inwestorów istotnie podbiło zmienność, która osiągnęła swoje maksimum tuż po publikacji drugorzędnych danych dotyczących ilości otwartych procesów rekrutacyjnych w USA (6,2 mln, konsensus: 5,7 mln).

Piątkowe dane z rynku pracy USA dały impuls by nieco skorygować fatalny sentyment względem dolara. Do wykrystalizowania się trwalszej tendencji potrzebna będzie dłuższa seria pozytywnych zaskoczeń, w pierwszym rzędzie inflacyjnych.

Po słowach Bullarda: Para eurodolarowa krąży w pobliżu 1,18, stąd też tytuł naszego raportu. W porównaniu z zakresem piątkowej korekty (która sięgała 1,1730) mamy wyraźne osłabienie dolara. No cóż, zapewne ma to pewien związek z wczorajszymi słowami Jamesa Bullarda, ...

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2526 PLN za euro, 3,6014 PLN wobec dolara, 3,7007 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,6982 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,362% w przypadku obligacji 10-letnich.

Amerykańskie sprawy: James Bullard stwierdził dziś, że niska inflacja to niespodzianka w kontekście amerykańskiej polityki monetarnej. Z tego powodu zaskakująco jasno (jak na członka FOMC) stwierdził, że Rezerwa Federalna może obecnie utrzymać te poziomy stóp procentowych, które są – ponieważ inflacja nie rośnie dostatecznie mocno (pomimo tego, że rynek pracy ma się dobrze).

Początek tygodnia nie należy do wysoce fascynujących. Wypowiedziom amerykańskich bankierów centralnych towarzyszą wskazania rozczarowującej produkcji przemysłowej z Niemiec, która w ujęciu miesiąc do miesiąca odnotowała 1,1 proc. spadek (konsensus: 0,2 proc.).

Gdy piszemy te słowa, eurodolar pozycjonuje się w pobliżu 1,18 – w sumie nieco niżej. Nie jest więc tak wysoko jak w szczytach z ubiegłego tygodnia (bo przekraczał wtedy poziom 1,1910), ani tak nisko, jak w minimach z piątku, gdy notowano 1,1730.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego wobec zagranicznych dewiz – inwestorzy pozostają w dużej mierze pod wpływem piątkowych danych z amerykańskiego rynku pracy.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi utrzymanie mocniejszego PLN po wczorajszym teście 2,5-letnich minimów na CHF/PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2396 PLN za euro, 3,5696 PLN wobec dolara amerykańskiego (2-letnie minima), 3,6866 PLN względem franka szwajcarskiego (2,5- letnie minima) oraz 4,6875 PLN w relacji do funta szterlinga.

Funt, dolar, euro: Brytyjski funt uległ dziś osłabieniu, również do złotego, pomimo że Bank Anglii ogłosił, również ustami swego szefa Marka Carneya, że rynek nie doceniał dotąd potencjału przyszłego zacieśnienia polityki monetarnej. Generalnie bowiem zakładano, że w ciągu najbliższych trzech lat będą dwa ruchy na stopach, każdy o 25 pb, a pierwszy – w III kw. 2018.

Czwartek na rynkach został zdominowany przez niejednogłośną decyzję Banku Anglii w sprawie pozostawienia stóp procentowych na niezmienionym poziomie (0,25 proc.). Zwolennikami podwyżki stóp byli doskonale znani opinii publicznej jastrzębi członkowie BOE, tj. Michael Saunders oraz Ian McCafferty.

Naszym zdaniem: Wartość amerykańskiego dolara pozostaje stabilna w porównaniu do koszyka głównych globalnych walut. Odzwierciedla to konsolidacja na wykresie BOSSAUSD: notowania tego indeksu poruszają się od kilku dni w rejonie 78,20-78,70 pkt.

Dolar ma za sobą najgorsze pierwsze siedem miesięcy roku od ponad 30 lat. Bazując na przebiegu notowań pozostałe waluty G-10 można podzielić na kilka podgrup. Pierwsza z nich to te, które kontynuują umocnienie względem dolara poza długoterminowe maksima z ubiegłego tygodnia. To funt i euro.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego po wczorajszym lekkim umocnieniu. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2575 PLN za euro, 3,5915 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7011 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7502 PLN w relacji do funta szterlinga.

Sporo momentów: Na razie eurodolar jest przy 1,1845, wczoraj natomiast przebił poziom 1,19. Widać zatem, że dolar wciąż nie ma siły, by odegrać się w sposób bardziej znaczący. Zapewne w końcu to nastąpi, ale wówczas dawne górne ograniczenia 2,5-letniej konsolidacji, tj. szeroki rejon 1,15 – 1,17, mogą się okazać mocnym obszarem wsparcia.