Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Okolice 93 pkt. okazały się skutecznym technicznym oporem na wykresie indeksu BOSSAPLN. Notowania indeksu, po środowej dynamicznej zwyżce, wczoraj poruszały się przez większość czasu w okolicach środowego zamknięcia, jednak już pod większą presją podaży – i dzisiaj kontynuują delikatny zjazd w dół.

Główne pary i dane makro: Na eurodolarze widzimy dziś rano poziom czy raczej zakres 1,1730-35. Z kolei para eurofunt rezyduje przy 0,9105 – z grubsza w połowie drogi między wczorajszymi minimami i maksimami. USD/GBP jest na 0,7760 – i można to podsumować podobnie.

Wartość euro, jena, dolarów kanadyjskiego i australijskiego, franka szwajcarskiego oraz walut skandynawskich względem dolara jest niemal dokładnie na pułapie z końca lipca. Eurodolar plasuje się do tego idealnie w połowie przedziału wahań 1,1680 – 1,1840. Sierpniowe niezdecydowanie to nie tylko typowy letni marazm – podsycają je również sprzeczne sygnały.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Raphael Bostic (nowy, bo urzędujący dopiero od dwóch miesięcy szef oddziału FED w Atlancie, ale bez prawa głosu w FOMC w tym roku) przyznał wczoraj, że model gospodarczy Atlanta GDPNow wskazuje, że druga połowa roku może być wyraźnie lepsza.

Na świecie: O 10:30 poznamy dane lipcowe z Wielkiej Brytanii o sprzedaży detalicznej, prognozuje się wyniki +0,2 proc. m/m oraz +1,4 proc. r/r. Para GBP/EUR jest dość nisko, na poziomie 1,0960 – co obrazuje słabość funta i siłę euro, bo np. w początkach miesiąca notowano 1,12.

Przy sprzyjających tendencjach globalnych oraz wsparciu ze strony dobrych danych o PKB, złoty zyskał wyraźnie na pierwszej sesji po świątecznej przerwie. Dziś odda część zysków. Na świecie wznowienie siły euro po odebranym jako łagodny sprawozdaniu z posiedzenia Rezerwy Federalnej w lipcu. Dolar wiele już jednak nie straci.

Wczorajsza sesja już praktycznie od pierwszych godzin była okresem przewagi strony popytowej na rynku polskiego złotego. Notowania indeksu BOSSAPLN, które rozpoczynały środę w okolicach poziomu 92,25 pkt., jeszcze przed południem sięgnęły poziomu 92,70 pkt., a wieczorem otarły się nawet o poziom 93 pkt.

Dolar mocny i słaby: Dolar był mocny na głównej parze wczesnym popołudniem, albowiem wtedy kurs w minimach schodził nawet do 1,1680. Ale był i słaby, bo wieczorem wykres pary zbliżył się do 1,1780. W zasadzie tego rodzaju wahania potwierdzają naszą generalną hipotezę o przedłużaniu się konsolidacji.

Sprzedający jena i amerykańskie obligacje skarbowe byli w piątek bliscy kapitulacji. Gdyby inflacja bazowa przybrała wartość 1,6 proc. rok do roku a nie 1,7 proc., to USD/JPY niechybnie przebiłby wsparcie 108,80, co pociągnęłoby za sobą falę wyprzedaży także do innych walut.

Po sięgnięciu do poziomu tegorocznych maksimów na początku sierpnia, wartość polskiego złotego zaczęła spadać. Presja podażowa na rynku rodzimej waluty była widoczna na początku bieżącego tygodnia: wczoraj indeks BOSSAPLN zszedł poniżej poziomu 92,30 pkt. na koniec dnia.

Sporo się dzieje: To prawda: sporo się ostatnimi czasy dzieje, choć może nie wszystko jest decydujące dla interesujących nas par walutowych. Hen, daleko – niezależnie od tego, czy mówimy o Phenianie czy o Waszyngtonie – mamy napięcie na linii KRLD – USA.

Na rynku dolara, euro i funta: Przypomnijmy tę historię, dobrze już znaną: w początkach roku 2017 eurodolar pozycjonował się na 1,0350 – w każdym razie uchwycono takie minimum. Później uformował się trend wzrostowy i przez siedem miesięcy dolar systematycznie tracił. Działo się tak pomimo tego, że w międzyczasie Fed wykonał dwie podwyżki stóp, zapowiedział wszczęcie procedury ograniczania bilansu i teoretycznie nie wyklucza trzeciej podwyżki na ten rok.

Po tygodniowej posusze następne dni są przepełnione ważnymi odczytami makro. Na pierwszym planie będzie sprzedaż detaliczna z USA i PKB ze strefy euro, zaraz przed CPI z Wielkiej Brytanii i Kanady oraz raportem z rynku pracy z Australii. Uwagę przyciągną też protokoły z posiedzeń FOMC i ECB. Dostaniemy także pierwszy szacunek PKB z Polski.

Korekcyjne umocnienie dolara wytrąciło impet. Rozczarowanie inflacją producencką budzi niepokój przed wieńczącymi tydzień inflacją konsumencką i bazową. Do słabości USD względem walut defensywnych z JPY na czele walnie przyczynia się także wybuch awersji do ryzyka. Donald Trump kolejnymi kontrowersyjnymi słowami dolewa oliwy do ognia i podsyca spadki na Wall Street.

W świecie: O 8:00 poznamy inflację CPI za lipiec dla Niemiec, a także – jeśli kogoś ciekawi region Europy Środkowo-Wschodniej – produkcję przemysłową i inflację w Rumunii. O 8:45 mamy kolejny odczyt inflacyjny, tym razem francuski, następnie o 9:00 produkcję przemysłową na Węgrzech i na Słowacji.

Co z eurodolarem? Będzie mowa nie tylko o eurodolarze. Trzeba powiedzieć także parę słów o funcie. Pojawiły się dziś dane o brytyjskiej produkcji przemysłowej za czerwiec. Wyniki to +0,5 proc. m/m + 0,3 proc. r/r, gdy prognozowano +0,1 proc. m/m oraz -0,2 proc. r/r.

Ostatnie spięcia pomiędzy Koreą Północą oraz Stanami Zjednoczonymi nadal warunkują sentyment utrzymujący się na rynku. Głównymi beneficjentami awersji do ryzyka tradycyjnie pozostają bezpieczne przystanie.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi nam utrzymanie słabszego PLN, jednak sama dynamika ruchu spadkowego została ograniczona. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2687 PLN za euro, 3,6392 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7648 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7196 PLN w relacji do funta szterlinga.

Co w kalendarium? Na wykresie głównej pary walutowej notujemy poziomy rzędu 1,1735-40. W pewnym sensie, np. w relacji do maksimów z ubiegłego tygodnia, to wciąż oznacza relatywnie mocnego dolara. No cóż, amerykańska waluta trochę musiała odzyskać.