Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Końcówka 2017 roku będzie bardzo intensywnym okresem w polityce pieniężnej. W tym samym czasie gdy ECB zacznie wygaszać program ilościowego luzowania, Rezerwa Federalna rozpocznie proces stopniowego ograniczania sumy bilansowej.

Brak jastrzębich tonów w przemówieniach bankierów centralnych w Jackson Hole jest sygnałem powrotu do fazy wysokiego apetytu na ryzyko. Euro w górę a wraz z nim także złoty. Nowe dwuletnie dołki na USD/PLN to sygnał kontynuacji spadków w rejon 3,52. Solidniejsze odbicie najwcześniej po 7 września.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym przynosi nieco mocniejszego PLN na bazie utrzymania słabego dolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2460 PLN za euro, 3,5676 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7326 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,6024 PLN w relacji do funta szterlinga.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi nam utrzymanie mocniejszego PLN wobec EUR. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2559 PLN za euro, 3,6114 PLN względem dolara amerykańskiego, 3,7420 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 4,6273 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,296% w przypadku obligacji 10-letnich.

Uplasowanie się brytyjskiego tempa wzrostu za II kwartał (0,3 proc. kw./kw.) na poziomie mediany rynkowych oczekiwań nie przyczyniło się do wyraźnej poprawy sentymentu wobec funta szterlinga (0,0 proc.). Na koniec dnia GBP/USD ponownie walczy o utrzymanie się nad poziomem 1,2800.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego – pary związane z PLN, w większości, kontynuują ruchy konsolidacyjne. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2820 PLN za euro, 3,6289 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7566 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,6370 PLN w relacji do funta szterlinga.

Dziś i jutro: Jak wspominaliśmy wczoraj wieczorem, Jens Weidmann, prezes niemieckiego Bundesbanku, ale też i członek Rady Dyrektorów EBC, zaapelował wczoraj w wywiadzie prasowym o zakończenie programu skupu obligacji, tj. o zakończenie operacji QE.

Wczorajszy, zdecydowanie silniejszy od prognoz spadek indeksu ZEW sprawia, że inwestorzy z jeszcze większym zainteresowaniem śledzić będą serię indeksów PMI. Spodziewamy się, że w III i IV kwartale wzrost gospodarczy nieco osłabnie a maksima ankietowych barometrów koniunktury są już za nami. Ich wartości nadal potwierdzać będą jednak siłę gospodarki.

Wydarzeniem środy jest rozpoczynające się właśnie wystąpienie prezesa EBC na konferencji w Lindau. Czy będzie starał się w dotychczasowy sposób hamować aprecjację euro? Czy też zrewiduje strategię potwierdzając zmianę kierunków polityki monetarnej wywołując falę zamykania długich pozycji we wspólnej walucie jak zbyt oczywistej i powszechnej?

Draghi i PMI: O 9:00 wypowie się dziś Mario Draghi, czyli prezes EBC. Wystąpi podczas ceremonii otwarcia konferencji ekonomistów w niemieckim Londau. Można podejrzewać, że wystąpienie to będzie miało czysto kurtuazyjny charakter, ale oczywiście nie zaszkodzi o nim pamiętać.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego, którego notowania kontynuują ruchy konsolidacyjne. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2735 PLN za euro, 3,6341 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7526 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,6570 PLN w relacji do funta szterlinga.

Niemiecki indeks: Mówi się często, że indeks ZEW (Zentrum fur Europaeische Wirtschaftsforschung) nie jest tak ważny jak wskaźnik Ifo, który poznamy w piątek. My również powtórzyliśmy tę obiegową opinię – i zasadniczo jest ona słuszna, aczkolwiek warto mieć na względzie, że dziś ZEW uplasował się na poziomie jedynie 10 pkt. Tymczasem oczekiwano zejścia z 17,5 pkt do 15 pkt.

Dzisiejsze rozczarowanie oceną perspektyw niemieckiego indeksu ZEW (10,0 pkt, konsensus: 15,0 pkt) nie powinno być traktowane jako wysoce zaskakujące. Powyższe stanowisko potwierdza znikoma reakcja inwestorów, którzy w trakcie wtorkowej sesji oczekiwali na pojawienie się impulsu istotnie podbijającego zmienność na rynku walutowym.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Jedynie 17 proc. ankietowanych w sierpniowej ankiecie National Association for Business Economics ekonomistów uważa, że Janet Yellen pozostanie w fotelu prezesa FED na kolejną kadencję (po lutym 2018 r.).

Sesje tego tygodnia odbywają się w cieniu ewidentnego wyczekiwania na weekendowe sympozjum bankierów centralnych w amerykańskim kurorcie Jackson Hole. Inwestorzy czujność zachowują również w kwestii zamieszania politycznego w USA oraz napić geopolitycznych wokół Korei Północnej. Dopiero na dalszym planie są nieliczne publikacje makro.

W kalendarium i na wykresach: O 11:00 poznamy indeks niemieckiego instytutu ZEW. Nie jest to wskaźnik tak ważny jak indeks Ifo, który pojawi się w piątek, ale zasadniczo można go uznać za istotny. Prognozuje się zejście z 17,5 pkt do 15 pkt.

Poranny, wtorkowy handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego – możemy jednak dostrzec lekką chęć podbicia notowań PLN na bazie zwyżki EUR/USD. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2770 PLN za euro, 3,6230 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7603 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,6673 PLN w relacji do funta szterlinga.

Co widać na świecie: Po południu eurodolar podskoczył z rejonów typu 1,1730 do 1,1825 (czy nawet wyżej, według niektórych platform). Tym samym dolar stracił na wartości, euro stało się droższe. W gruncie rzeczy w kalendarium nie było zbyt wiele, ale może tym się objawiają wahania nastrojów przed Jackson Hole?

Brak rewelacji w poniedziałkowym kalendarzu makroekonomicznym skutecznie przesunął centrum uwagi inwestorów w stronę rynku surowców, gdzie nastroje istotnie warunkowały doniesienia z chińskiej gospodarki.