Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Wyjątkowo we wtorek poznaliśmy zapisy rozmów amerykańskich bankierów z posiedzenia Fed, które odbyło się na przełomie października i listopada. Fed stał się zdecydowanie ostrożniejszy, wskazując na coraz mocniejszy wpływ dotychczasowych podwyżek stóp procentowych na gospodarkę. Chociaż wielu uczestników rynku miało nadzieje na mocniejszy pivot ze strony Rezerwy Federalnej, to ta planuje utrzymać stopy procentowe na niezmienionym poziomie raczej przez dłuższy czas.

Rynek stał się przewidywalny... powszechne jest mniemanie, że FED będzie miał w przyszłym roku przestrzeń do wielu obniżek stóp procentowych (rynek wycenia aż cztery ruchy począwszy od maja), co będzie wspierać ryzykowne aktywa (rynki akcji), a działać przeciwko dolarowi. Ostatnie dni były w tym względzie do siebie podobne. Pytanie jednak, czy inflacja może rzeczywiście szybciej dotrzeć do celu banku centralnego, a łagodne lądowanie gospodarki będzie tym impulsem, który będzie pospieszał FED do tego, aby ciąć stopy procentowe?

Dolar jest obecnie jedną z najsłabszych walut na rynku. Jest to związane z dobrymi nastojami na rynku, które prowadzą do szukania wyższych stóp zwrotu, a dodatkowo pewnością tego, że Fed nie dokona już podwyżek stóp procentowych ani w tym roku, ani w tym cyklu. Z drugiej strony Fed może mieć inne zdanie i poznamy je dzisiaj podczas publikacji minutes z poprzedniego posiedzenia dotyczącego wysokości stóp procentowych.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi dalsze zwyżki eurodolara, gdzie słabszy USD wspiera wyceny walut EM, w tym złotego. Koszyk PLN notuje najwyższe poziomy od sierpnia br. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3468 PLN za euro, 3,9659 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,4888 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9692 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 5,502% w przypadku papierów 10-letnich.

Złoty ma ostatnio bardzo dobrą passę. Wspierają go zarówno czynniki lokalne, jak i globalne. Efekt to dolar znów po 4 złote i niekoniecznie będzie to bariera, która naszą walutę musi zatrzymać.Dolar kosztował już mniej niż 4 złote w lipcu tego roku, ale od tamtego czasu istotnie zyskał, w dużej mierze po zaskakującej wrześniowej decyzji RPP o silnej obniżce stóp procentowych.

Agencja Moody’s nie zaskoczyła negatywne w piątek wieczorem. Rating został utrzymany, a jego perspektywa podniesiona z negatywnej do stabilnej, co w zasadzie ucina dalsze spekulacje wokół potencjalnego scenariusza „zadłużeniowego” wokół krajów południowej Europy. Jest to pewne zaskoczenie i na rynkach widać ulgę, co przekłada się też na notowania złotego. W poniedziałek rano płaci się średnio 4,3850 zł za euro i 4,0150 zł za dolara.

Powoli zbliżamy się do końca bardzo dobrego tygodnia dla rynków finansowych. Obserwowaliśmy odbicie indeksów giełdowych, wzrosty na rynku złota czy również osłabienie dolara. Przy tym wszystkim złoty był jedną z silniejszych walut na rynku, a przede wszystkim najmocniejszą walutą w naszym regionie. Czy ta dobra passa może być kontynuowana? Czy jest ona związana jedynie z zewnętrznymi czynnikami? Nie da się ukryć, że mocnym katalizatorem dla polskiego złotego były w ostatnich tygodniach wyniki wyborów parlamentarnych.

Ostatnie dni przyniosły silne umocnienie polskiej waluty. Katalizatorem tego ruchu było zachowanie się amerykańskiego dolara, który wyraźnie tracił na szerokim rynku po tym, jak publikowane dane wskazały na szybszy od spodziewanego proces dezinflacji w gospodarce USA (odczyty CPI i PPI), a pozostałe informacje (regionalne indeksy z Nowego Jorku i Filaldelfii, sprzedaż detaliczna, a nawet produkcja przemysłowa, która była zaburzona przez strajki w sektorze samochodowym) raczej przemawiały za scenariuszem łagodnego lądowania gospodarki (tzw. soft landing).

Chociaż wczorajsza kombinacja danych makro - niższa od prognoz inflacja PPI, lepsze odczyty NY FED Mfg. i sprzedaży detalicznej - mogła dobrze wpasowywać się w rynkowy optymizm z ostatnich dni, to ostatecznie rentowności amerykańskich obligacji nie spadły, a dolar i giełda wyhamowały wcześniejszy ruch. Późnym wieczorem rynek dostał informacje ze spotkania prezydentów USA i Chin, które dyplomatycznie można uznać za niewielki sukces, ale gospodarczo niewiele wniosło.

Senat USA zatwierdził ustawę o krótkoterminowym finansowaniu rządu, która zapewni pełne funkcjonowanie agencji federalnych po zakończeniu obecnego prowizorium budżetowego w piątek. Ustawa trafi teraz do Białego Domu do podpisu prezydenta USA Joe Bidena, co jest już zabiegiem stricte formalnym. Wobec tych informacji obserwowaliśmy spadki rentowności 10-letnich papierów dłużnych, co wraz ze względnie pozytywnym przebiegiem rozmów na linii Xi-Biden, może w krótkim okresie wzmocnić zaufanie do amerykańskich papierów dłużnych.

Chociaż nastroje na globalnych rynkach wydają się być całkiem dobre, to rodzime indeksy wydają się odstawać od światowego trendu. Jest to jednak związane z realizacją potężnych zysków, które miały miejsce na początku tego tygodnia i mogły być po części związane z pozytywnym nastawieniem inwestorów do nowo tworzącej się władzy w Polsce. Oprócz tego dane dotyczące wzrostu gospodarczego w Polsce okazały się być pozytywną niespodzianką, co dodatkowo mogło pozytywnie nastawić inwestorów do perspektyw rynku kapitałowego w Polsce.

Rynki zareagowały euforycznie na wczorajsze dane o październikowej inflacji CPI w USA, chociaż była ona zaledwie o 0,1 p.p. niższa od szacunków. Zinterpretowano to jako potwierdzenie wcześniejszych tez, że FED definitywnie zakończył cykl podwyżek stóp procentowych. Wzrosły też oczekiwania, co do skali cięć w przyszłym roku - mowa o 100 p.b. począwszy od maja. To więcej, niż szacowali członkowie FED w ankiecie tradycyjnie publikowanej co kwartał (dot-plot), gdzie we wrześniu wskazywano na cięcia zaledwie o 50 p.b. Tym samym to może być dość ważny element grudniowego posiedzenia FED (13.12).

Kluczowym wydarzeniem wczorajszej sesji była publikacji danych o inflacji ze Stanów Zjednoczonych. Dane o CPI w USA za październik wskazały na większe, niż oczekiwano spowolnienie. Główny wskaźnik inflacji CPI spowolnił z 3,7% do 3,2% r/r (oczekiwano 3,3% r/r), z kolei wskaźnik bazowy spadł z 4,1% do 4,0% r/r (oczekiwano 4,1% r/r). Reakcja na rynku Forex, jak i na rynku akcji była błyskawiczna. Amerykańska waluta znalazła się pod presją sprzedających, a główne indeksy giełdowe z USA wystrzeliły w górę, ciągnąc za sobą także indeksy z innych krajów.

Kluczowym wydarzeniem dzisiejszego dnia, a może i całego tygodnia będzie publikacja danych o inflacji CPI za październik ze Stanów Zjednoczonych, któe poznamy o 14:30. Oczekuje się, że presja cenowa nieznacznie spadnie, główny wskaźnik CPI w ujęciu rocznym ma spowolnić z 3,7% r/r do 3,3 r/r z kolei odczyt bazowy CPI ma utrzymać się na poziomie 4,1% r/r. W przypadku odczytu danych zgodnych z oczekiwaniami zmienność może pozostać niewielka.

W trakcie poniedziałkowej sesji i S&P 500 i średnia przemysłowa Dow Jonesa i Nasdaq Composite osiągały swe najwyższe od września br. poziomy, ale tylko DJIA zdołał utrzymać niewielki zysk (DJIA +0,16 proc., S&P 500 -0,08 proc. Nasdaq Composite -0,22 proc.). Dziś ok. godz. 8:50 kontrakty na S&P 500 wykazywały niewielkie zmiany (+0,13 proc.). Na rynkach akcji Azji i Oceanii lekko przeważały zwyżki głównych indeksów (japoński Nikkei 225 +0,34 proc., południowokoreański Kospi +1,32 proc., australijski All Ordinaries +0,87 proc.).

Dobre nastroje globalne oraz wstrzymanie obniżek stóp procentowych w Polsce to przepis na potencjalne umocnienie złotego. Nasza waluta może wydawać się przewartościowana, ale na razie okoliczności jej sprzyjają. Po reakcji na wyniki wyborów kurs EURPLN zamarł na poziomie 4,45, wyczekując na kolejny impuls. Z tego marazmu rynku złotego nie wytrąciły nawet spore zmiany nastrojów na rynkach globalnych – najpierw pojawienie się, potem dość szybkie zignorowanie przez rynki konfliktu na Bliskim Wschodzie. Pomimo sporych zawirowań na kluczowych rynkach kurs EURPLN pozostawał niewzruszony – rynek czekał na impuls i dostał go w postaci decyzji RPP.

Główne indeksy polskiego rynku akcji spadły w piątek (WIG -1,2 proc., WIG-20 -1,37 proc., mWIG-40 -0,95 proc., sWIG-80 –0,25 proc.). Wśród indeksów sektorowych wzrost zanotowały jedynie WIG-Moto (+0,4 proc.) i WIG-Nieruchomości (+0,06 proc.). Pomimo spadku o 0,95 proc. swe historyczne maksimum ustanowił w trakcie piątkowej sesji WIG-Banki. WIG.MS-FIN osiągnął w piątek najwyższy poziom od 2018 roku, ale ostatecznie spadł o 1,48 proc. WIG.Games zaliczył w piątek swe nowe roczne minimum (-2,13 proc.). WIG-Ukraine był w piątek najniżej od 2014 roku.

O ile w środę szef FED nie odniósł się do bieżących tematów, o tyle wczoraj zupełnie przeciwnie. Przekaz, jaki popłynął od Jerome Powella rzeczywiście był rozmiękczeniem wcześniejszej "gołębiej" narracji i bliższy temu, co w ostatnich dniach padało z ust innych przedstawicieli FED - nie zamykamy sobie furtki do ewentualnej podwyżki stóp, ale i też monitorujemy sytuację na bieżąco. Jednocześnie bank centralny nadal widzi scenariusz łagodnego lądowania gospodarki, jako najbardziej prawdopodobny.

Podczas wczorajszej sesji obserwowaliśmy nieznaczne umocnienie amerykańskiej waluty, co doprowadziło do cofnięcia kursu EURUSD poniżej 1,0670. Wieczorne przemówienie Powella nie przyniosło żadnych rewelacji, choć wypowiedź prezesa Fed była nieco bliższa temu, co mówili ostatnio inni członkowie Rezerwy Federalnej. Powell stwierdził, że Fed nie zamyka furtki co do ewentualnej podwyżki stóp procentowych, ale jak zwykle dodał, że sytuacja w gospodarce jest monitorowana na bieżąco, oraz że bank widzi scenariusz zakładający łagodne lądowanie.