Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Koniec roku to dobry czas na pewnego rodzaju podsumowania. Rzadko mówi się o polskim złotym w kontekście światowych rynków, chociaż nasza waluta wyjątkowa odznaczyła się w tym roku wśród dużej ilości inwestorów za sprawą sporej siły. Czego można spodziewać się po złotym, polskiej gospodarce oraz polityce monetarnej w przyszłej roku wobec zmieniających się realiów?

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie słabego dolara, co wspiera notowania walut EM i CEE. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1892 PLN za euro, 3,5136 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,5746 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7196 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,29% w przypadku obligacji 10-letnich.

Rynki pracują, choć można mniemać, że duża część analityków, bankowców, a nawet indywidualnych inwestorów wzięła sobie dodatkowe wolne. Ten trzydniowy, przejściowy czas – przed weekendem, po którym (pomijając pierwszy i – gdzieniegdzie – drugi dzień stycznia) wszystko wróci do normy, jest wykorzystywany do osłabiania dolara.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Prezydent Donald Trump podpisał w piątek 22 grudnia po południu ustawę podatkową. KOREA PÓŁNOCNA: Rada Bezpieczeństwa ONZ nałożyła w piątek 22 grudnia nowe sankcje na Koreę Północną ograniczające dostawy ropy naftowej, oraz możliwość zatrudnienia pracowników z Korei Płn. Poza granicami kraju.

Po świątecznej przerwie, wczoraj inwestorzy na globalnych rynkach towarowych powrócili do aktywności. Wtorkowa sesja przyniosła dynamiczną zwyżkę notowań ropy naftowej – cena amerykańskiej ropy WTI zwyżkowała o 2,6%, docierając w okolice 60 USD za baryłkę, czyli do tegorocznego rekordu cenowego i jednocześnie najwyższego poziomu od połowy 2015 roku.

Wydawało się, że w grudniu inwestorzy dostaną wystarczającą liczbę argumentów do kupna dolara. Niemniej ani podwyżka stóp procentowych, ani przyjęcie reformy podatkowej nie doprowadziło do umocnienia amerykańskiej waluty. Czy to się zmieni w ostatnich dniach roku? Z pewnością jest to ważne pytanie również dla polskiego złotego.

Kursy walut: Eurodolar lokuje się dość wysoko, jest przy 1,1870, a chwilami i wyżej. W piątek 22 grudnia notowano 1,1815-20 – tak więc od tego czasu dolar stracił na wartości. Tym niemniej widać, że od paru sesji notowania są niejasno skonsolidowane – nawet jeśli możemy połączyć minima z listopada i grudnia, by uzyskać linię wzrostową.

Poświąteczny handel na rynkach finansowych przebiera spokojnie. Pod nieobecność „czynnika ludzkiego” w Boże Narodzenie doszło jednak do chwilowego, lawinowego spadku kursu EURUSD, co znalazło swoje odbicie na powiązanych parach. Zachowanie maszyn traktujemy jako potwierdzenie przewartościowania euro.

Piątkowy wieczór – parę podsumowań: Pod koniec listopada – ale nie pod sam koniec, można dodać – wykres eurodolara wspiął się na poziom 1,1960. Kilka dni później, na przełomie miesięcy, notowano podobne, choć nieco niższe podejście. Następnie dolar zaczął zyskiwać systematycznie na wartości, ale po ok. tygodniu (a było to już w grudniu) sytuacja zaczęła się zmieniać.

Nastroje na europejskich rynkach ponownie zostały zmącone przez kwestie polityczne, ponownie ze względu na Katalonię. Ogólnie rynki nie znajdują się w dobrym stanie, pomimo świątecznego nastroju, co może być związane z potencjalnym pęknięciem bańki spekulacyjnej na Bitcoinie. Czy ostatnie sesje w przyszłym tygodniu uratują grudniowe wzrosty?

Kluczowe informacje z rynków: USA / DANE: Opublikowane wczoraj po południu ostateczne dane nt. dynamiki PKB wypadły nieco poniżej oczekiwań - dynamika PKB w ujęciu zanualizowanym wzrosła o 3,2 proc., konsumpcja o 2,2 proc., a indeks PCE Core o 1,3 proc. k/k.

Carles Puigdemont tryumfuje z Belgii – jego partia zajęła drugie miejsce w regionalnych wyborach do parlamentu Katalonii, ale pro-niepodległościowe ugrupowania mają łącznie większość. On sam nie może jednak wrócić do Hiszpanii, a wybory wskazują jedynie na eskalację konfliktu z Madrytem. Wyniki tych wyborów zostaną też gorzko przyjęte w UE i są powodem lekkiej przeceny euro.

Złoty najwyżej od 3 lat i blisko stania się najmocniejszą walutą 2017 r. Inwestorzy doceniają wzmocnione fundamenty gospodarki i stabilną kondycję kasy państwa. Czynniki polityczne wciąż bez wpływu na jego wycenę.

Eurodolar i euro funt: Eurodolar pozycjonuje się dziś rano na 1,1860. W nocy schodził nawet i do 1,1830. Wydaje się więc, że mamy do czynienia z pewną próbą skorygowania ostatnich wzrostów wykresu, ale równocześnie z próbą powstrzymania tego procesu.

Poranny, piątkowy handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie mocniejszego PLN i spadków na większości zestawień x/PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1935 PLN za euro, 3,5399 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,5781 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7364 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,338% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kluczowe informacje z rynków: USA / PODATKI: Izba Reprezentantów przegłosowała wczoraj ponownie jednolitą wersję ustawy podatkowej, po tym jak Senat naniósł na niej swoje niewielkie poprawki. Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta, chociaż prasa spekuluje, że Donald Trump mógłby ją podpisać dopiero 3 stycznia.

Bieżący tydzień na wykresie ropy naftowej jest póki co ciągiem wzrostów. Wczoraj cena amerykańskiej ropy naftowej WTI przekroczyła poziom 58 USD za baryłkę i dzisiaj rano pozostaje w okolicach tego poziomu. Tym samym, notowania tego surowca poruszają się blisko tegorocznych rekordów.

Rynek ze spokojem przyjął wznowienie sporów na linii Bruksela-Warszawa. Złoty zachowuje jedną z najwyższych stóp zwrotu wśród walut świata za ostatnie 12 miesięcy. Do końca roku pozostanie stabilny. Z początkiem nowego powinien stracić. Na świecie dalszy wzrost rentowności obligacji, ale bez przełożenia na mocniejszego dolara.

Choć ostatnie godziny były bardzo burzliwe jeśli chodzi o krajową scenę polityczną, to na rynkach rynkach finansowych nie ujrzeliśmy większych reakcji. Takie zachowanie ze strony inwestorów zdaje się tylko potwierdzać, że w obliczu solidnej perspektywy makroekonomicznej zawirowania polityczne (bez większych, realnych konsekwencji do tej pory) nie są wystarczająco odstraszającym czynnikiem.