Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi podtrzymanie zwyżki eurodolara, co wspiera korekty spadkowe na walutach EM czy CEE, w tym PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,7962 PLN za euro, 4,8720 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,8986 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,5386 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 7,946% w przypadku obligacji 10-letnich.

W poniedziałek rano dolar jest słabszy wobec większości walut, chociaż nastroje na rynkach w Azji nie były najlepsze, a piątkowy handel na Wall Street zakończył się spadkami. Wyższe od spodziewanych odczyty inflacji CPI za wrzesień, jakie poznaliśmy w czwartek, a także wzrost oczekiwań inflacyjnych konsumentów na co wskazały piątkowe dane Uniwersytetu Michigan, przesunęły w górę oczekiwania, co do podwyżek stóp procentowych przez FED.

Kończąca miniony tydzień sesja na rynkach akcji w USA przyniosła gwałtowne odwrócenie silnych czwartkowych wzrostów głównych indeksów. Spadki – S&P 500 -2,37 proc., DJIA -1,34 proc., Nasdaq Composite -3,08 proc. – nie były jednak na tyle silne by sprowadzić tego indeksy do ich nowych cyklicznych minimów. W poniedziałek na rynkach akcji Azji i Oceanii lekko przeważały spadki. Najsilniejszy – -1,36 proc. – notował australijski All Ordinaries.

Za nami tydzień z inflacją. Niestety ta pozostaje bardzo wysoka – GUS potwierdził ją na poziomie 17,2%. W USA jest znacząco niższa, ale nadal wyższa niż chciałby Fed. To tworzy niekorzystne otoczenie dla złotego. Publikacja danych o inflacji z USA była wydarzeniem ubiegłego tygodnia. Choć na poziomie 8,2% była ona minimalnie niższa niż w sierpniu (8,3%), to jednak po raz kolejny wyższa od oczekiwań rynku.

Wczorajszy dzień na rynkach to istna karuzela emocji. Mocno wyczekiwane dane o inflacji z USA początkowo przyjęte zostały bardzo nerwowo, ale ostatecznie dzień zakończył się prawdziwą euforią. Skorzystał również złoty. Dane o inflacji były niekorzystne. Choć ta nieco we wrześniu spadła (z 8,3 do 8,2%), był to efekt niższych cen paliw, zaś inflacja bazowa wzrosła (do 6,6%) i to mocniej od oczekiwań. Patrząc w strukturę danych widzimy dość szeroką presję inflacyjną, a to przy nadal mocnym rynku pracy oznacza dalszą determinację Fed w zacieśnianiu pieniężnym. Nic dziwnego, że pierwsza reakcja na raport była nerwowa. Potem jednak wydarzyło się coś niezwykłego.

Wczorajsze minutes Rezerwy Federalnej nie pozostawiły wątpliwości – bank centralny stawia walkę z inflacją absolutnie na pierwszym miejscu. Dziś dowiemy się, jak wysoka była inflacja we wrześniu i tymi danymi żyć będą wszystkie ważniejsze rynki. Konsensus rynkowy zakłada inflację na poziomie 8,1%. Mogłoby się wydawać, że to niedużo z perspektywy kraju, w którym wynosi ona 17,2%. Nawet w strefie euro inflacja jest wyższa.

Wczorajsze “minutki” FOMC zgodnie z oczekiwaniami potwierdziły to wszystko, co w ostatnim czasie powtarzają przedstawiciele Fed-u – przywrócenie inflacji do celu 2 proc. jest najwyższym priorytetem. W tym kontekście oczywiste jest, że dzisiejsze dane o wrześniowym CPI znajdują się w centrum uwagi inwestorów. W ostatnich dniach dolar ponownie znacząco się umocnił – częściowo za sprawą jastrzębich wypowiedzi członków FOMC (choć znalazły się także nieco łagodniejsze stwierdzenia u prezesa Fed z Minneapolis) – to pomimo to nadal istnieje przestrzeń do ruchu aprecjacyjnego na USD.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX nie przynosi istotniejszych zmian zarówno na eurodolarze jak i PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,8422 PLN za euro, 4,9920 PLN wobec dolara amerykańskiego, 5,0029 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,5322 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 8,156% w przypadku obligacji 10-letnich.

Na początku bieżącego tygodnia dolar amerykański pozostaje silny w relacji do pozostałych walut świata. Indeks dolara (US Dollar Index) pnie się w górę do rejonów przekraczających 113 pkt., jednak warto zaznaczyć, że waluta ta nie zdołała póki co dotrzeć do maksimów z końcówki września – a to sugestia, że może pojawić się pole do kolejnej spadkowej korekty.

Początek nowego tygodnia handlowego przynosi dalsze umocnienie dolara amerykańskiego, co wpisuje się w widoczny w ostatnim czasie sentyment risk-off. Ostatnie (piątkowe) dane z rynku pracy w USA potwierdziły przekonanie, że Fed nie będzie w najbliższym czasie wstrzymywał się z podwyżkami stóp procentowych. Solidny raport NFP przemawia za kontynuacją obecnej polityki Rezerwy Federalnej. Co to oznacza dla rynków? Niestety nic dobrego, indeksy giełdowe mogą więc w dalszym ciągu pozostawać pod presją, a dolar może kontynuować umocnienie.

Wczorajsza sesja na Wall Street przebiegła pod dyktando sprzedających. Najwięcej z indeksów stracił Nasdaq zamykając się pod kreską ponad 1 proc. Słabe nastroje utrzymują się z piątku, kiedy administracja Bidena ogłosiła nowe ograniczenia dla amerykańskich firm w zakresie sprzedaży półprzewodników i powiązanego sprzętu produkcyjnego do Chin. Rynek czekana CPI z USA, które już w czwartek. Przed nami start sezonu publikacji wyników amerykańskich spółek.

W poniedziałek rano dolar jeszcze zyskuje na szerokim rynku, ale zmiany są już niewielkie i dynamika ruchu hamuje. Piątkowe dane Departamentu Pracy USA okazały się "zaskakująco dobre", co utwierdziło rynki w przekonaniu, że FED nadal będzie miał czym legitymizować swoje agresywne posunięcia na stopach procentowych, tak jak zapowiadał. Prawdopodobieństwo czwartej z rzędu podwyżki stóp procentowych o 75 punktów baz. na posiedzeniu 3 listopada jest bliskie 80 proc. (model CME FED Watch), jednocześnie rynek przestał wierzyć w to, że cykl podwyżek zakończy się w grudniu.

Miniony tydzień zakończył się silnymi spadkami cen akcji w USA na piątkowej sesji (S&P 500 -2,8 proc., DJIA -2,11proc., Nasdaq Composite -3,8 proc.). Do najniższego poziomu od marca 2021 spadł w piątek Dow Jones Utilities (DJUA). Na giełdach w Azji i Oceanii wśród głównych indeksów zwyżkę notował jedynie Shanghai B-Share Index (+0,16 proc.). Pozostałe indeksy czynnych dziś giełd spadały (najsilniej - o 2,76 proc. – Hang Seng).

Nadzieje rynkowe na kolejne rozegranie tzw. pivotu ze strony Fedu legły w gruzach po publikacji ostatnich danych z amerykańskiego rynku pracy. Raport pokazał naprawdę solidne liczby, choć najgorsze w tym roku. Jednak przy tak napiętym rynku pracy, wzrost zatrudnienia rzędu ponad 200 tysięcy w miesiącu i spadek stopy bezrobocia powoduje, że Fed nie będzie chciał się zatrzymywać z podwyżkami, gdyż sam wskazywał, że chce schłodzić rynek pracy, w celu pozbycia się nadmiernej inflacji.

Ten tydzień rozpoczął się dobrze dla złotego. Poprawa globalnych nastrojów sprawiła, że waluty naszego regionu zaczęły znacząco zyskiwać. Sielanka nie trwała jednak długo. Stanowcza postawa Fed, napięcia geopolityczne i wreszcie decyzja RPP sprawiły, że dolar ponownie kosztuje prawie 5 złotych. Wczorajsza konferencja prezesa NBP mogłaby nawet zostać uznana za nieco pozytywną dla złotego – profesor Glapiński nie zadeklarował jednoznacznie zakończenia cyklu podwyżek stóp procentowych. Wydaje się, że kolejna projekcja inflacji (w listopadzie) może skłonić Radę do jeszcze jednej podwyżki.

Czwartek przynosi cofnięcie się dolara na szerokim rynku, po tym jak w środę po południu amerykańska waluta wyraźnie skorzystała na lepszych od spodziewanych danych makro z USA - zarówno ADP, jak i ISM dla usług wypadły powyżej słabych szacunków (choć nie są to szczególnie dobre dane) - które oddaliły perspektywę oczekiwanego przez rynku pivotu FED (zwrotu w polityce monetarnej). Wczoraj wieczorem agencje ponownie cytowały członków FED, którzy tradycyjnie już wybrzmieli "jastrzębio".

Podczas wczorajszej sesji Rada Polityki Pieniężnej nie zmieniła poziomu stóp procentowych, mimo że oczekiwania zakładały podwyżkę o 25 punktów bazowych (a niektóre mówiły nawet o 50 pb). Biorąc pod uwagę wciąż rosnącą inflację, która we wrześniu przyspieszyła do 17,2%, jest to niemałe zaskoczenie. Główna stopa procentowa w Polsce została więc utrzymana na poziomie 6,75%. Oznacza to, że realne stopy (stopa minus inflacja) wynoszą ponad 10% na minusie!

Wczorajsze dane JOLTS będące szeroką miarą rynku pracy na którą FED zwraca też uwagę (podkreślała to zwłaszcza poprzednia szefowa Janet Yellen) wypadły w sierpniu fatalnie, co dało po południu kolejny mocny impuls (po poniedziałkowych ISM dla przemysłu) za korektą dolara i obserwowanym odbiciem przecenionych we wrześniu ryzykownych aktywów (było widać rajd na giełdach i surowcach).

Od RPP oczekuje się dzisiaj, że podniesie główną stopę procentową o przynajmniej 25 punktów bazowych. Wówczas koszt pieniądza urośnie z poziomu 6,75 proc. do 7 proc. Ostatnie dane, głównie niezwalniająca inflacja, potwierdzają słuszność tej decyzji. Rynek tak naprawdę bardziej ciekawy jest jednak tego, co zakomunikuje NBP – czy cykl się kończy w październiku czy jednak zostanie przedłużony. To ta decyzja powinna mieć większy wpływ na złotego niż sama dzisiejsza zmiana parametrów polityki monetarnej.