Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

W oczekiwaniu na kluczowe dane o inflacji CPI za sierpień, we wtorek rano dolar jest nieco słabszy na większości układów. Zmiany nie są jednak szczególnie duże - najsilniejszy w zestawieniach G-10 japoński jen, zyskuje 0,38 proc. wobec dolara. Za nim jest funt, frank i euro. Rynek zakłada, że dzisiejsze dane z USA o godz. 14:30 potwierdzą, że szczyt inflacji wypadł w czerwcu i teraz będzie się ona obniżać, co może mieć wpływ na pewne złagodzenie polityki przez FED. Gdzie jest haczyk?

Dziś uwaga inwestorów będzie głównie skupiona na odczycie inflacyjnym z USA. Jest to ostatnia ważna publikacja danych ekonomicznych, która może wpłynąć na decyzję Fed w przyszłym tygodniu. Aktualnie jesteśmy w okresie „blackout”, kiedy przedstawiciele Fed nie wypowiadają się już publicznie na temat polityki pieniężnej. Bankierzy centralni nie będą zatem komentować napływających danych. Przypomnijmy, że w przyszłym tygodniu Fed zdecyduje po raz kolejny o poziomie stóp procentowych. Posiedzenie zaplanowane jest na 20-21 września a konferencja prasowa Powella tradycyjnie wypadnie w środę o 20:30 czasu polskiego.

Jeszcze tydzień temu rynki przejmowały się perspektywą kompletnego odcięcia rosyjskiego gazu i nieuchronną recesją w Europie. Dziś widzą zwycięstwo Ukrainy i szansę na łagodniejszą postawę banków centralnych. To pokazuje, jak szybko nastroje rynkowe potrafią się zmienić.

Sukcesy ukraińskiej kontrofensywy zaskoczyły nie tylko wroga, ale także rynki. Przez ostatnie tygodnie temat konfliktu był na rynkach trochę nieobecny. Owszem, jego konsekwencje ekonomiczne dla Europy jak najbardziej, ale sam przebieg działań militarnych zszedł na drugi plan, bez perspektyw szybkiego wyklarowania sytuacji. Konsensus zakładał, że wojna na wyczerpanie potrwa długo.

Nowy tydzień przynosi ucieczkę inwestorów od amerykańskiej waluty. Wprawdzie kolejni oficjele FED (agencje cytowały Wallera, George, Mester i Bullarda) dali do zrozumienia, że walka z wysoką inflacją pozostanie kluczowa i bank centralny nie zawaha się przed agresywnymi ruchami (stopa funduszy federalnych na poziomie 4 proc. w końcu roku jest możliwa), to jednak nie jest to dla rynków zaskoczeniem (wycena podwyżki stóp o 75 punktów baz. na posiedzeniu 21 września przekracza 90 procent).

Główne indeksy rynku akcji w USA wzrosły w piątek po raz trzeci z rzędu (S&P 500 +1,53 proc., DJIA +1,19 proc., Nasdaq Composite +2,11 proc.) wychodząc na najwyższy poziom od 26 sierpnia. Zwyżka cen akcji była dziś rano kontynuowana na rynkach akcji w Azji i Oceanii (najsilniejszy wzrost – o 1,54 proc. - notował tajwański TAIEX). Również w Europie nowy tydzień rozpoczął się od wzrostów. DAX rósł dziś rano o +1,09 proc. osiągając najwyższy poziom od 11 sesji, CAC 40 rósł o +0,62 proc. do najwyższego poziomu od 9 sesji.

Zeszły tydzień przyniósł wyraźne umocnienie euro, ale również ogólne osłabienie dolara, co było widoczne przede wszystkim na parze z jenem. Chociaż Fed nie dał żadnych znaków, że miałby zmieniać swoje podejście do polityki monetarnej, to jednak mocne stanowisko ze strony innych banków centralnych przezwyciężyło. Do tego warto wspomnieć, że w tym tygodniu mamy kluczową publikację ze Stanów Zjednoczonych – inflację CPI. Konsensus i ostatnie warunki na rynku wskazują, że faktycznie możemy być już za szczytem inflacyjnym.

Główne indeksy amerykańskiego rynku akcji wzrosły wczoraj drugi dzień z rzędu (S&P 500 +0,66 proc., DJIA +0,61 proc., Nasdaq Composite +0,6 proc.). Dziś wzrosty notowały również wszystkie główne indeksy giełd w Azji i Oceanii. Najsilniej – o +2,84 proc. – zwyżkował Hang Seng, a Shanghai B-Share index wzrósł do najwyższego poziomu od ponad 3 lat. „Zielono” było również dziś rano na giełdach europejskich (DAX +0,25 proc., CAC 40 +0,3 proc.), a niespodziewanie najsilniejszym europejskim indeksem był na początku dzisiejszej sesji WIG-20 (+1,94 proc. ok. godz. 9:20).

Piątek przynosi wyraźniejsze osłabienie się dolara, w efekcie mamy pierwszy od dłuższego czasu spadkowy tydzień. Co ciekawe słabość amerykańskiej waluty nie ma zbytnio podłoża w tym, co dzieje się z rentownościami amerykańskich obligacji (te nadal pozostają wysoko, 10-letnie ponad poziomem 3,30 proc.), czy też przekazem, jaki płynie z FED (wszyscy członkowie Rezerwy, którzy wypowiadali się w ostatnich dniach byli zgodni, co do tego, że przyjęty kierunek jest właściwy, a wysoka inflacja pozostaje kluczowym wyzwaniem).

Wczoraj Europejski Bank Centralny nie zaskoczył – zdecydował się na podwyżkę stóp procentowych o 75 punktów bazowych. Jednak zdecydowanie zaskoczył swoją retoryką, która jest tak mocno jastrzębia jak nigdy. Do tego wszystkiego dokładany Kurodę oraz japońskie władze, które nie są zadowolone z ostatniej słabości jena. Nawet przy jastrzębim Powellu, dolar nie miał szans przy powrocie siły potężnie wyprzedanych walut takich jak euro i jen. Czy to koniec dominacji dolara?

Piątkowy, poranny handel na rynku FX przynosi wyższe poziomy eurodolara oraz mocniejszego PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,6875 PLN za euro, 4,6658 PLN wobec dolara, 4,8647 PLN względem franka szwajcarskiego i 5,4246 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 6,049% w przypadku obligacji 10-letnich. Ostatnie godziny handlu na rynkach przyniosły kluczowe wypowiedzi ze strony przedstawicieli EBC, Fed i RPP.

Poranny, środowy handel na rynku FX nie przynosi większych zmian zarówno na eurodolarze jak i wycenie PLN. Widoczny jest lekki impuls spadkowy na kwotowaniach złotego, jednak nie są to istotne ruchy. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,7317 PLN za euro, 4,7809 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,8516 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,4862 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 6,171% w przypadku obligacji 10-letnich.

Wtorek przynosi zwłaszcza odreagowanie europejskich walut po tym jak opadły emocje po weekendowej decyzji Gazpromu o zakręceniu kurka z gazem do Europy. W czołówce walut G-10 są korona szwedzka, funt, oraz euro, a na szerokim rynku bryluje węgierski forint (to nie przypadek biorąc pod uwagę fakt, że nominalne stopy procentowe na Węgrzech wynoszą już 11,75 proc.). EURUSD powraca w okolice parytetu, gdzie jednocześnie mamy górne ograniczenie kanału spadkowego.

Amerykanie wczoraj świętowali „Dzień pracy”, a dziś rano wznowione notowania kontraktów terminowych na główne indeksy rynku akcji w USA lekko rosły (S&P 500 +0,37 proc., DJIA +0,26 proc., Nasdaq 100 +0,53 proc. ok. godz. 10:05). Na rynkach akcji Azji i Oceanii przeważały dziś wzrosty głównych indeksów. Najsilniejszy - o 1,36 proc. - notował Shanghai Composite, a Shanghai B-Share osiągnął najwyższy poziom od ponad 3 lat. Lekko spadały tylko Hang Seng, nowozelandzki NZX50 oraz australijski All Ordinaries.

Po piątkowej informacji o bezterminowym wstrzymaniu eksportu rosyjskiego gazu do Europy stało się jasne, że najbardziej optymistyczne scenariusze na najbliższy sezon grzewczy można schować do szafy. Bruksela składa propozycje, ale rządy mogą nie mieć na nie czasu. Obawiam się, że czeka nas sezon populistycznych popisów. Pomimo pewnego spadku stawek kontraktów na energię na rynkach z absolutnie astronomicznych poziomów, jej koszt pozostaje bardzo wysoki. Bruksela wreszcie obudziła się z wakacyjnego snu i usłyszeliśmy liczne zapowiedzi.

Wydawało się, że inwestorzy będą bardziej odporni na doniesienia o zablokowaniu eksportu gazu do Europy przez rosyjski Gazprom - zwłaszcza, że o możliwości wystąpienia takiego scenariusza dyskutowano już wcześniej. Mimo, że tego surowca jest już sporo w europejskich magazynach (napełnione są w 80 proc.)., to jednak inwestorzy nie są pewni tego, co stanie się wczesną wiosną, kiedy zapasy się skończą. To też pokazuje, że wrażliwość na informacje z rynku surowców, oraz obawy związane z trudną zimą i recesją w Europie pozostaje duża.

Wydawało się, że najważniejszym wydarzeniem końcówki tygodnia będzie publikacja danych z amerykańskiego rynku pracy, które okazały się być bardzo dobre. Jednak Gazprom wyszedł przed szereg i poinformował, że na ten moment nie zamierza wznawiać dostaw do Niemiec poprzez NordStream I ze względu na problemy techniczne na nieokreślony czas. Euro dosyć wyraźnie straciło od tamtego momentu i notowane jest ponownie na najniższym poziomie od niemal 20 lat.

W piątek rano dolar jest nieco słabszy względem większości walut, ale zmiany są kosmetyczne. Rynek łapie oddech po wczorajszych zwyżkach amerykańskiej waluty, na które wpłynęły przyzwoite dane ISM dla przemysłu (52,8 pkt.), które podbiły rentowności amerykańskich obligacji (10-letnie podeszły w okolice 3,30 proc.). Rynki widzą, że FED pozostanie na ścieżce agresywnych podwyżek stóp procentowych, a dzisiejsze dane z rynku pracy, jakie poznamy o godz. 14:30 być może wiele nie zmienią.

Dzisiaj będzie miała miejsce publikacja najważniejszych danych gospodarczych ze Stanów Zjednoczonych – raport NFP. Dane z rynku pracy obrazują nam w zasadzie kondycję całej gospodarki i od niego w dużej mierze zależały decyzje Rezerwy Federalnej. Fed jednak już dosyć dawno temu wskazał, że cele na rynku pracy zostały osiągnięte, a teraz należy skupić się na stabilizacji cen. Do osiągnięcia tego celu jest bardzo daleko, dlatego bez względu na dzisiejszy odczyt, Fed powinien w dalszym ciągu dążyć do zacieśniania polityki monetarnej. Co to znaczy dla dolara?

Przemówienie w Jackson Hole – traktowane jako jastrzębie – umocniło dolara i wywołało wyprzedaż na rynku akcji. W poniedziałek jednak nie widzieliśmy już kontynuacji aprecjacji USD. Para EUR/USD wczoraj w dużej części wymazała piątkowe spadki i osiągnęła poziom ponownie powyżej parytetu. Indeksy kontynuowały przecenę, jednak dominacja niedźwiedzi nie była już tak wyraźna jak przed weekendem.