Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

W ostatnim czasie otrzymaliśmy jastrzębie sygnały od niektórych banków centralnych. Przedstawiciele czeskiej instytucji w swoich komentarza napomknęli o normalizacji polityki pieniężnej. Z kolei Wiceprezes węgierskiego banku centralnego wczoraj wydał komunikat o planowanej pierwszej podwyżce stóp już w czerwcu.

W poniedziałek na rynki powróciły szampańskie nastroje. Na rynkach globalnych prym wiodło złoto, ale najważniejsze indeksy także powróciły w rejon maksimów. Na GPW trwało typowanie wygranych rządowych planów i tylko kurs złotego niewiele się zmienił. Inwestorzy szybko wybrali swoich faworytów na GPW po ogłoszeniu rządowych planów. Zyskiwali przede wszystkim deweloperzy, którzy i tak cieszą się z fantastycznej koniunktury napędzanej polityką zerowych stóp procentowych.

Poniedziałek przynosi niewielkie zmiany na rynku walut i brak jednoznacznego kierunku na parach dolarowych. Wyróżnia się tylko turecka lira, która mocno zyskuje po informacjach o zniesieniu pandemicznych restrykcji. Zresztą pozostając przy koronawirusowym wątku to coraz większy niepokój rynków budzi sytuacja na Tajwanie, gdzie ostatnio stwierdzono (aż) 206 przypadków COVID i rosną obawy, co do wprowadzenia dalszych ograniczeń.

Na giełdach spadki po raz kolejny okazały się dobrym momentem do kupna. Większość zniżek czwartkowych została zredukowana już w piątek. EUR/USD ponownie jest blisko 1,2150. Widać tu cały czas trwającą dodatnią korelację z rynkami akcyjnymi. Słaby dolar oraz wysoka presja inflacyjna odzwierciedlona we wskaźnikach CPI oraz PPI powoduje, że zyskuje złoto. Za uncję trzeba już zapłacić ponad 1850 USD. Kapitał na rynek królewskiego metalu może również być transferowany z sektora kryptowalut, które w ubiegłym tygodniu znacznie traciły.

Mocne zamknięcie tygodnia na Wall Street sprawiło, że początek poniedziałkowego handlu przebiega w dobrych nastrojach. Na GPW inwestorzy koncentrują się na wygranych rozwiązań przedstawionych w sobotę. Ubiegły tydzień przyniósł być może najgorsze w tym roku informacje dla rynków. Inflacja w USA jest najwyższa od wielu lat, a do tego bardzo przyspieszyły oczekiwania inflacyjne.

Temat inflacji i implikacji dla polityki pieniężnej staje się coraz głośniejszy na rynkach. Jak dotychczas bankierzy centralni podkreślają przejściowy charakter napięć inflacyjnych i nie zamierzają rezygnować z gołębiego nastawienia. Rynek zdaje się kwestionować determinację banków centralnych (głównie Fed), co prowadzi do okresowego wzrostu zmienności. W średnim terminie nie powinno to jednak zagrażać narracji przyspieszającego ożywienia globalnego z korzyścią dla ryzykownych aktywów.

Wczoraj aktywa ryzykowne doświadczyły odreagowania po wcześniejszej przecenie, pomimo wyższego od oczekiwań odczytu inflacji PPI z USA. Tym razem zamiast spirali obaw o pozostanie z akcjami, kiedy inni sprzedają, zadziałało stadne łapanie dołków. Powątpiewanie w słuszność decyzji Fed przestało być potrzebnym pretekstem.

Publikowane w tym tygodniu dane o inflacji z USA to moim zdaniem najgorsze wiadomości, jakie rynek dostał w tym roku. Jednak reakcja na nie była krótkotrwała, co pokazuje, że inwestorzy nie chcą ich do siebie przyjmować. Od środowej publikacji inflacji cen konsumenta w USA media ekonomiczne zalewane są tłumaczeniami, dlaczego inflacja na poziomie 4,2% oraz inflacja bazowa 3% (najwyższa od ponad 25 lat) to nic takiego.

Piątkowy, poranny handel na rynku FX przynosi próby odreagowania na eurodolarze oraz zauważalnie
mocniejszego PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,5289 PLN za euro, 3,7465 PLN wobec dolara
amerykańskiego, 4,1377 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,2621 PLN w relacji do funta
szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,908% w przypadku obligacji 10-letnich.

Najwyższa od połowy lat 90-tych. Tak na ten moment prezentuje się inflacja bazowa w USA. Choć wywołana częściowo czynnikami przejściowymi jest dużo wyższa niż większość oczekiwała ekonomistów. Życie przedstawicieli Rezerwy Federalnej właśnie mocno się skomplikowało. Plan Fed na ten rok był prosty. Pomimo ożywienia gospodarczego prowadzić ekstremalnie ekspansywną politykę, windując ceny aktywów zasłaniając się niską inflacją i troską o najuboższych.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi wyraźnie mocniejszego dolara oraz podtrzymanie stabilizacji an rynku PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,5524 PLN za euro, 3,7695 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1478 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,2990 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu 1,819% w przypadku obligacji 10-letnich.

W środę dolar jest mocniejszy na szerokim rynku, chociaż zmiany nie są znaczne. Można to tłumaczyć pozycjonowaniem się inwestorów przed publikacją danych nt. inflacji CPI w USA za kwiecień, którą poznamy o godz. 14:30. Globalna tendencja idzie w stronę zaskoczeń "na plus", co widać chociażby po naszym regionie (Węgry, Czechy), stąd też inwestorzy mogą mieć kolejny "dylemat" w kwestii szukania odpowiedzi na pytanie, a co na to FED?

Dziś oczy inwestorów zwrócone są w kierunku danych inflacyjnych ze Stanów Zjednoczonych. Rynek co prawda oczekuje wzrostu wskaźnika CPI (wyższy odczyt jest już w cenach), jednak gdyby dane okazały się wyższe od konsensusu, dalsze spadki indeksów giełdowych, która stanowią na razie jedynie korektę, są wysoce prawdopodobne. W USA oraz na całym świecie toczy się dyskusja na temat inflacji. Wpływa ona na oczekiwania Rezerwy Federalnej a tym samym determinuje przyszłą ścieżkę kursu dolara amerykańskiego.

Środowa sesja azjatycka była wyjątkowo nerwowa. Szczególnie na Tajwanie, gdzie doszło do giełdowego mini-krachu. Powód to skupisko… 6 przypadków koronawirusa. Tajwan bardzo rygorystycznie od samego początku podszedł do pandemii, dzięki czemu wyspa tak naprawdę jej uniknęła. Należy do grupy krajów, które bardzo zdecydowanie reagowały na najmniejsze ogniska, oczywiście kosztem kontroli społeczeństwa, na co w Azji ogólnie jest większe przyzwolenie.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi nieco mocniejszego dolara, bez wyraźnego wpływu na PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,5414 PLN za euro, 3,7448 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1338 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,2858 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,8% w przypadku obligacji 10-letnich (wzrost o blisko 10 pbs).

We wtorkowy ranek uwagę zwraca odbicie dolara na szerokim rynku, przecena na rynkach akcji, oraz wyraźne wzrosty rentowności amerykańskich obligacji (10-letnie powróciły ponad poziom 1,60 proc.). Sentyment popsuł się jeszcze wczoraj po południu za sprawą przeceny spółek technologicznych na Wall Street (Nasdaq spadł ponad 2 proc.), co tłumaczono obawami przed wysoką inflacją (dane CPI z USA poznamy jutro).

Przebudzenie obaw inflacyjnych psuje optymizm budowany na rozczarowującym raporcie z rynku pracy USA. To niesamowite, jak jednocześnie można się uspokajać spodziewaną biernością Fed i jednocześnie obawiać się reakcji banku centralnego na wzrost cen surowców. Wahania nastrojów towarzyszą też złotemu w oczekiwaniu na uchwałę Sądu Najwyższego.

Obecny tydzień jest tygodniem z inflacją, gdyż każdego dnia mamy przynajmniej jeden taki raport. Ponieważ rynki wiedzą już, że mamy silne ożywienie, inflacja jest w centrum zainteresowania, bo może potencjalnie ograniczyć to ożywienie poprzez wymuszenie zacieśnienia pieniężnego. Festiwal publikacji zaczął się od danych z Norwegii, które pokazały wzrost cen producenta aż o 22,5% (ogromny udział sektora naftowego), ale inflację CPI na poziomie 3% - zgodnie z oczekiwaniami.

Poniedziałek przynosi próbę odbicia dolara po stratach poniesionych w piątek w wyniku publikacji słabych danych z rynku pracy (NFP zaledwie 266 tys. etatów w kwietniu wobec konsensusu na poziomie 1 mln), które podkreśliły słuszność ostrożnej retoryki FED wobec potencjalnych, wcześniejszych zmian w polityce monetarnej. W efekcie w piątek wieczorem obserwowaliśmy wyraźny powrót apetytu na ryzyko i strategii reflacyjnych.