Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Druga połowa ubiegłego tygodnia przyniosła lawinowe osłabienie się amerykańskiego dolara. Po części jest to efekt słabszych danych z rynku pracy USA, ale w większej mierze podejścia Fed do ryzyka wzrostu inflacji. Tymczasem dane o kwietniowej inflacji poznamy w tę środę. Opublikowany w piątek raport z rynku pracy USA pokazał wzrost zatrudnienia o 266 tys. Oczywiście nie są to katastrofalne dane, ale rynek liczył na niemal milion oraz dalszy spadek stopy bezrobocia, co potwierdziłoby ekspresowe tempo ożywienia amerykańskiej gospodarki.

Na rynku walutowym przejawia się to odejściem od dolara, rynek akcji sporo optymizmu ma już w cenach, za to nowym motorem wzrostów są surowce. Dane makro są analizowane pod kątem potwierdzenia otwierania gospodarek i poprawy perspektyw ożywienia w drugiej części roku. W najbliższych dniach odczyty inflacji mogą podsycać dyskusję o przyszłości polityce monetarnej. W Polsce pod lupą uchwała Sądu Najwyższego ws. kredytów frankowych.

Druga połowa bieżącego tygodnia upływa pod znakiem danych z amerykańskiego rynku pracy, które istotnie wpływają na nastroje inwestorów. Wczoraj pojawiły się dane o tym, że liczba wniosków o zasiłek dla bezrobotnych w USA spadła poniżej 500 tysięcy, co wywołało falę optymizmu na rynkach finansowych. Dla dolara jednak te informacje odbiły się czkawką, bowiem większy optymizm przyczynił się głównie do powrotu nastawienia risk-on wśród globalnych inwestorów.

Dobrnęliśmy do końca tygodnia, w trakcie którego nastroje na rynkach były mieszane, choć powoli zaczyna górę brać apetyt na ryzyko. Dziś uwaga skupia się na raporcie NFP, gdzie ponad 1 mln nowych miejsc pracy jest możliwy, choć prawdopodobnie mało istotny dla inwestorów. Konsensus dla liczby nowych miejsc pracy w sektorze pozarolniczym USA w kwietniu został ustanowiony na równo 1 mln.

Pierwszy piątek miesiąca na rynkach jak zwykle przynosi miesięczny raport z amerykańskiego rynku pracy. Stopniowy powrót do normalności oznacza także powrót miejsc pracy i dziś być może zobaczymy nawet okrągły milion. Co to jednak oznacza dla inwestorów? Rynek pracy należy do opóźnionych wskaźników gospodarczych i podobnie jest tym razem – o ile wskaźniki aktywności biją rekordy, a sprzedaż jest już w USA na poziomie przewyższającym początek 2020 roku, zatrudnienie wraca stopniowo i sporo zostało jeszcze do odrobienia.

W czwartek dolar cofa się po wcześniejszych zwyżkach. Ruch widoczny jest na szerokim rynku, minimalnie słabsze są tylko jen i funt. Uwagę przykuwa dalszy spadek rentowności amerykańskich obligacji (10-letnie zeszły do 1,5750 proc.), co może sprawiać wrażenie, że rynek już "zapomniał" o słowach Janet Yellen z początku tygodnia. Wpływ na to miały wczorajsze wystąpienia kilku członków FED, którzy bronili oficjalnego stanowiska Jerome Powella, ...

Tempo ożywienia gospodarczego nawet przed pełnym luzowaniem restrykcji okazało się sporym pozytywnym zaskoczeniem. Ma to jednak swoje złe strony w postaci silnego wzrostu presji inflacyjnej. To krzyżuje szyki bankom centralnym, które… nie chcą tego problemu widzieć. O tym że Fed nie widzi problemu inflacji w USA w mediach społecznościowych krążą już liczne żarty.

Pomimo bardzo później godziny decyzji Rada Polityki Pieniężnej nie zmieniła parametrów polityki. Skromne zmiany w komunikacie sugerują, że Rada nie będzie gorączkowo reagować na skoki inflacji z przyczyn będących poza jej kontrolą. Dziś swoje zdanie wyrażą Norges Bank i Bank Anglii.
Do 17:30 trzeba było czekać wczoraj na decyzję o poziomie stóp procentowych w Polsce (referencyjna: 0,1 proc.) i kolejne 15 minut na komunikat.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi test okolic 1,20 USD na eurodolarze oraz podbicie presji podażowej wokół PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,5780 PLN za euro, 3,8133 PLN względem dolara amerykańskiego, 5,3004 PLN wobec funta szterlinga oraz 4,1722 PLN w relacji do franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,665% w przypadku obligacji 10-letnich.

Dolar kontynuuje dzisiaj rozpoczęte wczoraj umocnienie będące wynikiem słów szefowej Departamentu Skarbu, która nie wykluczyła (w luźnej dywagacji?!), że "może się zdarzyć, że stopy procentowe będą musiały nieco wzrosnąć, aby nasza gospodarka się nie przegrzała". Wprawdzie później Janet Yellen zdementowała, że chodziło jej o zapowiedź zacieśnienia polityki w nieodległym terminie, ale czy to wszystko było przypadkowe?

O tym, że pakiety fiskalne prezydenta Bidena mogą doprowadzić do przegrzania amerykańskiej gospodarki jakiś Olivier Blanchard wspominał już kilka miesięcy temu. Oficjalna narracja Fed była jednak taka, że ewentualna inflacja będzie niewysoka i przejściowa. Rynek również chciał wierzyć w ten scenariusz. Jeszcze w ubiegłym tygodniu szef Fed mówił na konferencji po posiedzeniu, że amerykańska gospodarka nadal potrzebuje wsparcia, zaś ewentualna inflacja będzie przejściowa.

Oczekujemy, że pomimo skoku inflacji w kwietniu do 4,3 proc. r/r z 3,2 proc. w marcu, dziś Rada Polityki Pieniężnej najprawdopodobniej podtrzyma gołębie nastawienie, pozostając przy tłumaczeniu wzrostów cen wpływem czynników przejściowych będących poza kontrolą polityki monetarnej. Po komunikacie nie oczekujemy szczegółowego uzasadnienia dla forward guidance, a nurtujące pytania być może znajdą odpowiedź podczas piątkowej konferencji prezesa Glapińskiego.

Poranny, środowy handel na rynku FX nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie PLN, pomimo podbicia zmienności wokół eurodolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,5535 PLN za euro, 3,7887 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1484 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,2671 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,67% w przypadku obligacji 10-letnich.
Ostatnie godziny handlu na globalnych rynkach przyniosły podbicie awersji do ryzyka wśród inwestorów.

Korekcyjne odbicie w górę wartości amerykańskiego dolara się rozpędza. Po wczorajszej korekcie spadkowej na wykresie indeksu BOSSAPLN, dzisiaj widzimy powrót do zwyżek i stabilizację w okolicach 91,20 pkt. Analogiczne ruchy są widoczne na wykresie EUR/USD, który również – po wczorajszym delikatnym odbiciu w górę, korygującym piątkowe spadki – dzisiaj powraca do zniżek i oscyluje już coraz bliżej bariery 1,20. Jest to element szerszego trendu, bowiem dolar umacnia się także w relacji do wielu innych globalnych walut.

Niespokojne było przejście w nowy miesiąc. Redukcja pozycji ryzykownych i odbicie dolara w piątek, a potem kupowanie przecenionych akcji i ryzykownych walut w poniedziałek. Dziś już stabilniej, choć kolejne dni zapowiadają się ekscytująco. Huśtawka na rynku akcji i w wycenie dolara to w zasadzie jedyne wydarzenia do zaraportowania za wczorajszą nieobecność.

Poniedziałek na rynkach globalnych przebiegał w dość sielankowych nastrojach. Publikowane dane były mocne, ale też pokazały rosnące zagrożenie inflacją. Jednocześnie Departament Skarbu USA ogłosił plany pożyczkowe. Najważniejszy wczorajszy raport to ISM dla amerykańskiego przemysłu. Odnotował on spadek z 64,7 do 60,7 pkt wobec wolniejszego wzrostu zamówień, produkcji oraz zatrudnienia.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi nieco mocniejszego dolara (lekki spadek EUR/USD) oraz brak większych zmian wokół PLN. Wczorajszy okres niższej płynności przyniósł lekkie podbicie wyceny złotego. PLN kwotowany jest następująco: 4,5427 PLN za euro, 3,7744 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1487 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,2372 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,7% w przypadku obligacji 10-letnich.

Gospodarki rozwinięte są już rozpędzone lub wchodzą w fazę odbicia po covidowych zastojach. Rynki finansowe dyskontują optymistyczne perspektywy drugiej części roku, choć silne wzrosty cen surowców podnoszą obawy o wymknięcie się inflacji spod kontroli. Póki jednak ze strony banków centralnych nie ma sygnałów zmiany nastawienia, powinniśmy widzieć dalsze umocnienie ryzykownych aktywów. W centrum uwagi: ISM i NFP z USA, decyzja RPP i Banku Anglii.

Ostatni dzień miesiąca upływa pod znakiem mocniejszego dolara na szerokim rynku (minimalnie silniejszy jest tylko jen), choć zmiany nie są szczególnie duże. Co ciekawe rentowności amerykańskich obligacji nieco się cofnęły (co tłumaczy ruch na USDJPY), a na Wall Street choć pojawiła sie nieco większa zmienność, to optymiści nie dają za wygraną. Bardziej sceptyczni są inwestorzy w Azji, a także w Europie, co można tłumaczyć rozbieżnymi ocenami, co do napływających informacji.