Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Kadencje prezydentów USA często rozpoczynają się od ambitnych planów i zwykle choć po części związane są one ze zmianami podatkowymi. Joe Biden chce podatki podnieść, aby choć częściowo sfinansować ogromny pakiet infrastrukturalny. Przed czterema laty Donald Trump podkręcił koniunkturę rynkową obniżając stawkę podatkową dla firm do 21%.

Jesteśmy po zamknięciu kwartału, który przyniósł burzliwą rewizję optymizmu w odniesieniu do przyszłego tempa globalnego ożywienia, kiedy Europą targa trzecia fala zachorowań. Ale proces szczepień postępuje, stąd otwieranie gospodarek tylko się opóźnia. Powrót na właściwe tory przywróci strategię reflacyjną w dalszym okresie, ale wcześniej wyróżniać się będzie wyjątkowość gospodarki USA, dając przejściową przewagę USD nad walutami ryzykownymi.

Apetyt na ryzyko pozostaje solidny po rozpoczęciu nowego kwartału z nowymi rekordami na Wall Street i cofnięciem się dolara. Przy małej ilości istotnych wydarzeń, inwestorzy uczepiają się tego, co jest dostępne. Aktualnie obawy o trzecią falę zachorowań przykrywane są optymizmem wokół propozycji nowego pakietu fiskalnego USA. Dziś w centrum uwagi znajdzie się raport z rynku pracy USA.

Czwartek był dniem rekordów na rynkach. Mieliśmy zarazem rekordowe wskazania koniunktury w przemyśle, jak i rekordy na Wall Street, choć jednych i drugich nie należy łączyć. Sytuacja globalna pozwoliła złotemu odrobić część strat i tym samym uciec z bardzo niebezpiecznych rejonów.

Pierwszy dzień nowego miesiąca i kwartału upływa na razie bez jakiegoś większego przełomu, bilans jest mieszany, a dynamika zmian jest niewielka. Uwagę zwraca słabość walut Antypodów, które reagują na mieszane dane makro z Australii (sprzedaż detaliczna i bilans handlowy), a także kontrastujące z wczorajszymi rządowymi odczytami PMI, dane z Chin - wskaźnik PMI Caixin dla przemysłu spadł w marcu do 50,6 pkt. przy spodziewanym odbiciu do 51,3 pkt.

Apetyt na ryzyko poprawiał się w środę na zamknięcie kwartału, ale nie ma co się dać zwieść, że złe nastroje zostały rozwiane na dobre. Ogłoszony lockdown we Francji i kanadyjskiej prowincji Ontario przypomina o ryzykach dla globalnego ożywienia. Nowy plan Bidena nie spotyka się z energiczną reakcją.
Szczegóły nowego planu fiskalnego Bidena w większości potwierdziły wcześniejsze doniesienia prasowe.

Nie dane było nam się długo cieszyć inflacją poniżej celu NBP. Po zaledwie jednym miesiącu mamy wyskok i to od razu powyżej 3%. Co jest jednak bardziej istotne, bez perspektywy powrotu do celu. Kolejne miesiące będą dla RPP prawdziwym testem. Wstępne dane o inflacji nie zawierają szczegółowego rozbicia i na ten moment wiemy jedynie, że w marcu bardzo mocno wzrosły ceny paliw.

Ostatni dzień miesiąca i kwartału upływa pod znakiem nieco słabszego dolara na większości ustawień, co można przypisać cofnięciu się rentowności amerykańskich obligacji po ustanowieniu wczoraj nowych szczytów. Dla papierów 10-letnich spadliśmy poniżej lokalnego wsparcia przy 1,75 proc. Rynki czekają na dzisiejsze, wieczorne (godz. 22:20) wystąpienie prezydenta Bidena, które będzie poświęcone szczegółom programu infrastrukturalnego.

Inwestorzy wyczekują prezentacji kolejnego planu fiskalnego prezydenta Bidena i w tym klimacie rosną rentowności obligacji skarbowych USA, a w ślad za nimi umacnia się dolar. USD/JPY podchodzi do 111 i jest najwyżej od roku, cena złota została zepchnięta pod 1700 USD za uncję. EUR jest pod presją z powodu obaw o tempo szczepień w Europie. Oczekiwania dodatkowego wsparcia ożywienia gospodarczego w USA ze strony polityki fiskalnej ciągną w górę rentowności obligacji USA, co pomaga dolarowi.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi mocniejszego dolara (test 1,17 na EUR/USD) oraz dalsze podtrzymanie presji na wycenie PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,6594 PLN za euro, 3,9796 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,2151 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,4594 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1.591% w przypadku obligacji 10-letnich.

W ostatnich tygodniach rynek podzielił się na dwie części. Pierwsza silnie reaguje na zmiany zachodzące na amerykańskim rynku długu, druga udaje zaś, że problemu nie ma. Złoto zdecydowanie jest w tej pierwszej grupie. Rentowności amerykańskiego długu nie przestają rosnąć. Mimo że odczyty inflacji za luty nie były niepokojące (a nawet nieco niższe od oczekiwań) inwestorzy spekulują, że to niedługo się zmieni.

Koniec miesiąca i kwartału, wyraźne kontrasty pomiędzy USA a Europą na froncie walki z pandemią, a także na powrót rosnące rentowności amerykańskich obligacji (10-letnie są na nowych szczytach przy 1,76 proc.), to najczęściej przytaczane wytłumaczenia dla ponownie silnego dolara. W grupie G-10 z tego układu wyłamują się waluty Antypodów, co może świadczyć o tym, ...

Od dłuższego czasu wskazywałem na niekorzystne tendencje na rynku złotego, który raził słabością w ogólnie korzystnych warunkach globalnych. To nie mogło skończyć się dobrze i wczoraj mieliśmy tego dowód. Drzwi to dalszego potencjalnego osłabienia zostały otwarte. Patrząc tylko na wykres pary EURPLN do niedawna można było się pocieszać, że to tylko normalny przedział wahań pomiędzy 4,37 a 4,64 – dość wąski swoją drogą jak na walutę rynków wschodzących, a to można było uznać za dodatkowy plus.

Rynek obligacji skarbowych USA przypomina o sobie, a rentowności 10-latek rosną do 1,74 proc., gdyż inwestorzy wyczekują na ogłoszenie nowych planów fiskalnych prezydenta USA Bidena. Jednak reakcja dolara nie jest spójna ze stratami względem większości walut G10. Przepływy na koniec kwartału zaburzają obraz.

Na początku nowego tygodnia na rynkach walutowych amerykański dolar co prawda nie kontynuuje zwyżek z ostatnich dni, jednak utrzymuje się w rejonie wypracowanych pod koniec poprzedniego tygodnia poziomów. Powody siły dolara są wciąż takie same – dominuje tu przede wszystkim nastawienie risk-off wśród globalnych inwestorów, które faworyzuje inwestorów utrzymujących dolara w swoich portfelach.

Słabość złotego została zauważona nie tylko przez analityków z naszego rynku, ale również globalnie. Złoty w stosunku do euro nie był tak tani od 12 lat, czyli od momentu ostatniego kryzysu finansowego. Patrząc na zachowanie naszej waluty można oczekiwać dalszej słabości, choć oczywiście z drugiej strony perspektywy na dalszą część roku oraz kolejne lata nie wydają się być wcale najgorsze.

Statek, który utknął w Kanale Sueskim jest częściowo uwolniony, ale poza tym nie za wiele dzieje się na otwarciu tygodnia. Spokój może być jednak zwodniczy, biorąc pod uwagę zbliżający się koniec miesiąca, kwartału, a gdzieniegdzie roku fiskalnego. W rezultacie może nie brakować szarpanego handlu. Ceny ropy naftowej spadają o ok. 2 proc., gdyż tankowce z Bliskiego Wschodu będą wkrótce mogły płynąć dalej na zachód.

Wyczerpało się paliwo do wzrostu ryzykownych aktywów oparte o oczekiwania przyspieszenia ożywienia dzięki postępowi szczepień i fiskalno-monetarnej pomocy. Rosnąca liczba zachorowań i zaostrzenie restrykcji w Europie wywołało świeżą falę awersji do ryzyka. Na rynkach szukanie nowego punktu równowagi potrwa do czasu aż negatywne informacje przestaną przysłaniać generalnie wciąż pozytywny obraz globalnej gospodarki.

Wall Street wyszła wczoraj obronną ręką z przeceny, co poprawiło nastroje na giełdach w Azji. Również w przestrzeni G-10 widać mniejszą nerwowość, co powoduje, że bilans dla dolara jest słabszy. Inwestorzy nieśmiało, ale jednak próbują powracać w stronę ryzykownych walut, co pokazuje siła walut Antypodów, czy korony norweskiej, oraz funta.