Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Dobre nastroje na giełdach (mocne zamknięcie na Wall Street w piątek wieczorem) przekładają się na osłabienie dolara, chociaż rynek nie jest jednomyślny. Większą słabość widać po stronie koron skandynawskich, a także walut naszego regionu, chociaż złoty jest najbardziej stabilny. Trudno jednak o konkretny powód - być może rolę gra znów geopolityka. Po tym jak Gazprom zawiesił dostawy gazu na Łotwę, ta w odpowiedzi wypowiedziała Rosji umowę o małym ruchu granicznym.

Amerykańskie akcje kontynuowały w piątek swój zwyżkę (S&P 500 +1,42 proc., DJIA +0,97 proc., Nasdaq Composite +1,88 proc.). Ten wzrost wyprowadził S&P 500 na najwyższy poziom od pierwszej dekady czerwca. Trwający od 29 sesji wzrost wartości S&P 500 jest najsilniejszym tego typu ruchem tego indeksu od 20 lat (+12,6 proc.). Na giełdach Azji i Oceanii dziś rano również przeważały wzrosty (najsilniej – o 1,07 proc. – rósł singapurski Straits Times). Lekko traciły jedynie filipiński PSEi oraz tajwański TAIEX.

Rynek giełdowy w ostatnich kilku dniach reaguje euforycznie na oczekiwania dotyczące możliwego spowolnienia podwyżek stóp procentowych przez Fed. Teoretycznie inne banki również mogą zbliżać się do końca podwyżek, chociaż inflacja wciąż pozostaje na wysokich poziomach. Rynek może jednak się mylić, oceniając koniec mocnych podwyżek ze strony Fed, gdyż w zasadzie nie padły żadne konkretne deklaracje ze strony tego banku, a dodatkowo preferowana wartość inflacji z USA wypadła w piątek wyżej od oczekiwań.

Notowania ropy naftowej – mimo wielu momentów przeplatania się siły kupujących i sprzedających – znajdują się na drodze do wypracowania relatywnie neutralnego tygodnia. Cena ropy WTI w USA utknęła w ostatnich dniach przez większość czasu w rejonie 95-98 USD za baryłkę, z kolei notowania ropy Brent w tym tygodniu naruszyły wsparcie na poziomie 100 USD za baryłkę, jednak zdołały powrócić do poziomów trzycyfrowych.

Wczoraj ekonomiczne media zdominował temat technicznej recesji w USA. Moim zdaniem to niemal nieistotny wątek. Kluczowe pytanie brzmi – kiedy gospodarce uda się powrócić na ścieżkę trwałego wzrostu? Żeby było jasne – spadek PKB w USA w drugim kwartale tego roku faktycznie wypełnia definicję technicznej recesji, tj. dwa kolejne kwartały spadku realnego PKB po uwzględnieniu wahań sezonowych. Dla rynku jednak znaczenie ma kondycja gospodarki, a nie definicja. Nie chodzi o to, aby bagatelizować słabą koniunkturę z pierwszego półrocza, ale aby zyskać szerszy kontekst.

Od marca Fed podniósł stopy o 225 punktów bazowych, czyli tyle samo ile w całym ostatnim cyklu. Wówczas po 2015 roku amerykańska instytucja potrzebowała na to pełnych trzech lat. Teraz zajęło to zaledwie cztery i pół miesiąca. Kluczowa stopa nadal jest jednak znacznie poniżej szczytów z lat 2006-2007 oraz z 2000 roku. Rynek nie otrzymał jednak niczego takiego, co mogłoby dać pretekst do ponownego kupowania USD. Wczorajsza decyzja była w pełni wyceniona i brakowało nowego jastrzębiego paliwa do dalszej aprecjacji USD.

Trzecia kolejna „duża” podwyżka stóp procentowych w USA została przyjęta przez rynki po raz trzeci euforycznie. Tłumaczy się to zapowiedzią zwolnienia tempa podwyżek. Rynek chciał usłyszeć, że Fed mięknie i usłyszał to co chciał. Jest jednak druga strona tego medalu. Główna stopa procentowa została podniesiona przez Fed do 2,25-2,5%, czyli o 75 punktów bazowych. Taki sam ruch wykonano w czerwcu po 50 punktach w maju.

Po Europejskim Banku Centralnym przychodzi kolej na Rezerwę Federalną. Rynek oczekuje, że Fed podniesie kluczowe stopy procentowe o 75 punktów bazowych. Docelowy przedział dla fed funds wynosiłby wówczas 2,25%-2,50%. Ze względu na gromadzące się dowody na spowolnienie gospodarcze i uspokojenie oczekiwań inflacyjnych, większa zmiana jest mniej prawdopodobna.

Wczoraj mogliśmy obserwować wzrost awersji do ryzykownych aktywów, a kluczowym wydarzeniem dzisiejszej sesji jest decyzja Fed w sprawie stóp procentowych. Inwestorzy oczekują, że Fed podniesie dziś stopy o 75 punktów bazowych. W przypadku takiego scenariusza stopy wzrosłyby do zakresu 2,25-2,5%. Jak zareaguje dolar?
Scenariusz zakładający podwyżkę o 0,75% wydaje się w cenach. Jego realizacja nie powinna się więc przełożyć na podwyższoną zmienność.

Pozycja naszej waluty od połowy lipca wygląda coraz lepiej. Zmniejszyły się szanse na bardzo agresywne działanie ze strony Rezerwy Federalnej, co umocniło niemal wszystkie waluty na rynku w stosunku do dolara. Nieco oddechu na europejskim rynku dodało również wznowienie dostaw gazu z Rosji do Europy. Na ten moment pozycja walut europejskich nie wygląda źle, ale niestety wiele sygnałów wskazuje, że spowolnienie czy nawet recesja może pojawić się nawet u nas.

Początek bieżącego tygodnia na rynkach walutowych upływa pod znakiem nerwowego wyczekiwania na środową decyzję Rezerwy Federalnej ws. stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych. Ten czynnik zdominował praktycznie całą retorykę na rynkach walut, głównie ze względu na niepewność związaną z dalszymi działaniami Fed oraz wielkością jutrzejszej podwyżki. Bazowym scenariuszem jest podniesienie stóp procentowych w USA o 0,75 pkt. procentowego, jednak, według Fedwatch, istnieje także 10-procentowa szansa na podwyżkę o pełen punkt procentowy.

Wczorajsza sesja na amerykańskim rynku akcji nie przyniosła jakichś większych rozstrzygnięć (S&P 500 +0,13 proc., DJIA +0,28 proc., Nasdaq Composite -0,43 proc.). Również dzisiejsza sesja na giełdach Azji i Oceanii miała niejednoznaczny przebieg (Hang Seng +1,82 proc., japoński Nikkei 225 -0,16 proc., tajwański TAIEX -0,87 proc.).
Brak wyraźnej tendencji obserwowany był dziś rano również na giełdach w Europie (DAX -0,35 proc., CAC 40 –0,23 proc. ok. godz. 9:35 proc.).

Poprzedni tydzień na światowych rynkach walutowych upływał pod znakiem wyczekiwania, a później reakcji na czwartkową decyzję Europejskiego Banku Centralnego w sprawie stóp procentowych w strefie euro. ECB, zgodnie z oczekiwaniami, zdecydował się na pierwszą od 11 lat podwyżkę stóp, i to od razu o pół punktu procentowego, co stanowiło wsparcie dla notowań euro w poprzednim tygodniu. W rezultacie, kurs EUR/USD odbił się w górę od parytetu i dotarł do okolic 1,02.

Główne indeksy amerykańskiego rynku akcji skorygowały w piątek wcześniejszy wzrost do najwyższego poziomu od 6 tygodni (S&P 500 -0,93 proc., DJIA -0,43 proc., Nasdaq Composite -1,87 proc.). Dziś rano cena kontraktów na S&P 500 nadal lekko spadała (-0,15 proc. ok. 9:40). Na giełdach w Azji i Oceanii również przeważały lekkie spadki (Nikkei 225 -0,77 proc.). Również pod znakiem lekkich spadków nowy tydzień rozpoczął się na giełdach europejskich (ok. 9:40 DAX -0,59 proc., CAC 40 -0,44 proc.).

Europejski bank centralny mocno nas zaskoczył podwyżką o 50 punktów bazowych. Była to pierwsza podwyżka od 11 lat i jednocześnie doprowadziła do wyjścia z negatywnego terytorium stopy depozytowej. Sam wydźwięk decyzji nie był jednak bardzo jastrzębi, choć euro nie straciło mocno do dolara. W kontekście tej drugiej waluty uwaga zostanie w tym momencie skupiona na decyzji Rezerwy Federalnej w najbliższą środę, a następnie na publikacji danych dotyczących PKB w piątek. Czy w obu przypadkach jest szansa na zaskoczenie?

Plotki okazały się faktem. Europejski Bank Centralny podniósł stopy procentowe o 50 punktów bazowych, choć na czerwcowym posiedzeniu zapowiadano ruch o 25 pb. Euro zyskało chwilę po decyzji. W trakcie konferencji prasowej niestety ruch aprecjacyjny został zredukowany a próba wyjścia EUR/USD ponad 1,0265 okazała się nieudana. Ruch o 50 punktów bazowych nie był w pełni wyceniony. Widać to było chwilę po 14:15, kiedy rynek obiegła informacja o decyzji EBC. Kupujący podeszli jednak do sprawy zachowawczo i czekali na słowa Christine Lagarde. Tu widzieliśmy rozczarowanie i w konsekwencji osłabienie wspólnej waluty.

Początek bieżącego tygodnia na światowych rynkach walutowych upływał pod znakiem osłabienia amerykańskiego dolara. To już jednak nie jest aktualne – od wczoraj amerykańska waluta powraca do zwyżek i utrzymuje się tym samym niedaleko wieloletnich maksimów względem pozostałych globalnych walut. Wcześniej przyczyną nieznacznej przeceny dolara były oczekiwania bardziej jastrzębiego podejścia Europejskiego Banku Centralnego do polityki monetarnej w najbliższym czasie.

EBC pierwszy raz od dekady podniesie dziś stopy procentowe. Jeszcze 2 dni temu rynek oczekiwał ruchu o skromne 25 punktów bazowych. Kiedy to na rynku pojawiły się plotki o możliwym dwukrotnie większym ruchu ze strony europejskiej instytucji euro zyskało. Poprzeczka przed EBC zawieszona została jednak wysoko. Jeśli EBC rozczaruje, wspólna waluta prawdopodobnie ulegnie deprecjacji. Dostawy gazu przez Nord Stream 1 zostały wznowione. W pierwszej godzinie przepływ wynosił 30 proc. pełnych możliwości. Euro jest stabilne a kurs głównej pary walutowej oscyluje wokół 1,02.

Dziś decyzja Europejskiego Banku Centralnego – pierwsza podwyżka stóp procentowych od 11 lat. W Europie to jednak nie czas na otwieranie szampana. Wiele wskazuje na powtórkę scenariusza z 2011 roku. Rynki koncentrują się dziś głównie na tym, czy EBC podniesie stopy o 25 czy o 50 punktów bazowych. Mniejsza podwyżka została zapowiedziana na poprzednim posiedzeniu i jeśli Bank miałby być konsekwentny, powinien podnieść stopy właśnie w takiej skali.