Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Menu tureckie, amerykańskie i brytyjskie: O menu tureckim wspominamy w kontekście wypowiedzi prezydenta Erdogana, który oświadczył (podczas wystąpienia w Budapeszcie), że waluta Turcji jest atakowana, ale on gotów jest bronić niezależności gospodarki swego kraju.

Kluczowe informacje z rynków: EUROSTREFA/ WŁOCHY: „Wrogowie Europy siedzą w bunkrach w Brukseli, występujemy przeciwko nim” – tak komentował wczoraj po południu ostatnie tarcia z Komisją Europejską (krytyczny list dwóch komisarzy z piątku nt. projektu włoskiego budżetu), lider Ligi Północnej i wicepremier Matteo Salvini. Rentowności włoskich obligacji 10-letnich przekroczyły poziom 3,60 proc. (4-letnie maksimum).

Walutowe przetasowania: Główna para walutowa rezyduje teraz na poziomie 1,1475. Wykres od paru dni tkwi w stanie konsolidacji. Technicznie rzecz biorąc, sytuacja jest dość zabawna: z jednej strony przebito wsparcie w pobliżu 1,15, naruszając w ten sposób kilkumiesięczny trend boczny (uprzednio naruszony tymczasowo w sierpniu); a z drugiej strony tak naprawdę ciągle balansujemy na tym wsparciu lub w pobliżu.

Rynki finansowe pozostają w ponurych nastrojach przy sferze informacyjnej skupionej na problemach Chin i Włoch. Rynek akcji dołuje, co pomaga w aprecjacji JPY, ale celem ucieczki pozostaje także USD w obliczu wysokich rentowności długu USA. Słabnie chiński juan, co wysyła złe wibracje m.in. w stronę AUD i rynków wschodzących. Złoty jest pod presją.

To czego zapowiedzi słyszeliśmy już od jakiegoś czasu dziś stało się faktem. Międzynarodowy Fundusz Walutowy opublikował dziś zaktualizowane prognozy dla światowej gospodarki, które sugerują, że możemy właśnie znajdować się w szczycie cyklu koniunkturalnego.

Poranny, wtorkowy handel na rynku FX nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie głównych walut oraz PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,3164 PLN za euro, 3,7533 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7809 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9165 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,333% w przypadku obligacji 10-letnich.

CHINY: Ludowy Bank Chin zdecydował wczoraj o cięciu stopy rezerw obowiązkowych (RRR) o 100 p.b. dla większości banków (do tej pory wynosiła ona 15,5 proc. dla dużych instytucji i 13,5 proc. dla mniejszych). Z kolei dzisiaj rano poznaliśmy wyliczenia PMI dla usług liczonego przez Caixin – nieoczekiwanie jego wartość była najwyższa od 3 miesięcy (53,1 pkt. we wrześniu, wobec 51,5 pkt. w sierpniu). Jednocześnie rynki finansowe zostały otwarte po tygodniu przerwy (Golden Week).

Sytuacja, jaką widzimy: Eurodolar plasuje się w pobliżu poziomu 1,15. Nieco niżej - przy 1,1465 - można wyróżnić poziom wsparcia. Dolar jest nadal dość mocny i są pewne problemy z jego ewentualnym osłabieniem. Cóż, dane z rynku pracy, które poznaliśmy w piątek, teoretycznie były rozczarowujące - ale nie do końca, bo np. mocno zrewidowano w górę wyniki z sierpnia.

Zazwyczaj informacja o luzowaniu pieniężnym w Chinach należy do tych, na którą inwestorzy reagują pozytywnie. Jednak dziś widzieliśmy presję na chińskich aktywach, która zapewne będzie udzielać się innym rynkom wschodzącym. To odzwierciedla trudną pozycję, w jakiej znalazł się Pekin, ale szerzej też cała globalna gospodarka.

Silne spadki po tygodniowej przerwie w Szanghaju. Nastrojów nie poprawie obniżka stopy rezerw obowiązkowych Ludowego Banku Chin. Bez silniejszej reakcji na dolarze po solidnych danych z ryku pracy. Bez nowych impulsów waluta USA może mieć problemy z poprawieniem swojej pozycji. Złoty stabilny. W piątek decyzja Standard&Poor’s ws. ratingu.

Nie można dać się zwieść wyraźnie niższej od prognoz zmianie zatrudnienia w gospodarce USA. Piątkowe dane z rynku pracy nic nie zmieniają w ocenie perspektyw polityki Fed. Dynamika wynagrodzeń zgodna z prognozami i na pułapie 2,8 proc. r/r. Stop bezrobocia najniżej od prawie pięciu dekad.

Pierwszy piątek miesiąca to tradycyjnie odliczanie do godziny 14:30 i raportu z rynku pracy USA. Oczekiwania są ustawione wysoko i trudno będzie je pobić. To z jednej strony wzmocni reakcję, jeśli niespodzianka będzie pozytywna, podczas gdy słabsze dane, choć nie w szerszym kontekście nic nie zmienią, to pozwolą na schłodzenie emocji przed długim weekendem w USA.

Ostatnie godziny na rynku upłynęły pod dyktando ruchów w dochodowości obligacji Stanów Zjednoczonych, co wywarło wpływ na cały finansowy świat. W konsekwencji rynkowe stopy wzrosły nie tylko za oceanem, ale i również w Europie, Japonii czy Polsce. Czynnik ten nie sprzyja specjalnie złotemu, który w szerszej perspektywie nie wygląda najlepiej.

Piątkowy, poranny handel na rynku FX nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego, gdzie widoczne jest wyhamowanie ostatniego lekkiego impulsu deprecjacyjnego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3056 PLN za euro, 3,7434 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7678 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8669 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,3% w przypadku obligacji 10-letnich.

Na rynku euro, dolara i funta: Główna para walutowa, łącząca euro i dolara, klaruje się przy 1,1515. Dziś strona grająca na rzecz euro próbowała podbić kurs wspólnego pieniądza tak, by wykres wrócił ponad wsparcie, do dawnej konsolidacji. Stąd maksima przy 1,1535, których jednak nie utrzymano na wieczór.

Kluczowe informacje z rynków: USA / ISM/ FED: Opublikowany wczoraj po południu indeks ISM dla usług za wrzesień przyspieszył do 61,6 pkt. z 58,5 pkt. w sierpniu (szacowano spadek do 58 pkt.). W górę poszły pozostałe subindeksy, w tym zatrudnienia do 62,4 pkt. z 56,7 pkt.

Forex na świecie: Raport ADP od dawna ma zwyczaj mocno rozmijać się z późniejszymi o parę dni rządowymi payrollsami, ale dla formalności trzeba powiedzieć, że wczorajszy odczyt był pozytywny. Zatrudnienie we wrześniu wzrosło o 230 tys. posad, gdy oczekiwano 185 tys.

Dolar znów szybuje, a wiatru dodaje mu skok rentowności obligacji skarbowych USA. Optymizm wokół włoskiego budżetu starczył na krótko, a dynamika waluty i długu USA rodzi niepokoje wśród gospodarek wschodzących. I jakby nie patrzeć, w dobie awersji do ryzyka, to dolar jest najbezpieczniejszą przystanią.

Dobra koniunktura w USA nie jest w tym roku zaskoczeniem. Zaskoczeniem staje się jednak rosnący rozdźwięk pomiędzy koniunkturą w USA i resztą świata. To pcha przewartościowanego dolara jeszcze wyżej, a rosnące stopy procentowe w USA zwiększają zagrożenie dla światowej gospodarki.