Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Ryzykowne aktywa oberwały w nocy w obliczu załamania na chińskiej giełdzie i rozczarowujących danych o handlu zagranicznym Państwa Środka. To dokłada obaw o kondycję globalnej gospodarki po tym, jak EBC dołączył do rzeszy banków centralnych dokonujących gołębiego zwrotu. Dziś mamy dzień z raportem z rynku pracy USA i złe dane są większym zagrożeniem dla stabilności rynków.

Praktycznie cały styczeń i luty na rynku miedzi upłynął pod znakiem systematycznych zwyżek. Cena tego metalu w Stanach Zjednoczonych jeszcze na przełomie 2018 i 2019 roku znajdowała się w okolicach 2,55-2,60 USD za funt. Tymczasem pod koniec lutego dotarła ona do okolic 2,97 USD za funt. Niemniej, psychologiczna bariera na poziomie 3 USD za funt okazała się na razie nieosiągalna, a marzec na razie przynosi ciąg niemal nieprzerwanych zniżek.

Nie takiego końca kadencji w roli prezesa Europejskiego Banku Centralnego spodziewał się zapewne Mario Draghi. Zamiast triumfalnej podwyżki, stóp będącej zwieńczeniem kilkuletniej kadencji, EBC musiał wczoraj otwarcie przyznać się do błędu w postaci zakończenia skupu obligacji rządowych w grudniu ubiegłego roku.

TLTRO i euro: Czym jest dziś pieniądz? Miłośnicy standardu złota, pieniądza czysto rynkowego albo rozmaitych form alternatywnej bankowości (np. islamskiej, przynajmniej w pewnej interpretacji) powiedzą, że współcześnie pieniądz na Zachodzie nic nie znaczy: to jedynie zapis, kreowany na wirtualnych kontach przez banki, w szczególności banki centralne.

Mieszane nastroje na giełdowych parkietach utrzymują się już niemal od początku tego tygodnia. Dzisiejszego dnia mamy do czynienia z przypieczętowaniem siły niedźwiedzi na najważniejszych rynkach. Dzieje się tak co ciekawe przez Europejski Bank Centralny z Mario Draghim na czele. Co takiego zrobił szef EBC, że spowodował tak wyraźne cofnięcie na indeksach dzisiejszego dnia?

Bieżący tydzień na rynku ropy naftowej trudno ocenić jako szczególnie emocjonujący. Cena amerykańskiej ropy naftowej WTI od początku tygodnia porusza się w wąskiej konsolidacji ponad poziomem 56 USD za baryłkę. Z kolei notowania europejskiej ropy Brent delikatnie rosną, nie oddalając się jednak znacząco od poziomu 66 USD za baryłkę.

Konferencja prasowa prezesa EBC Mario Draghiego jest najważniejszym wydarzeniem dnia i od początku dnia przygasiła chęci inwestorów do wyprzedzającego angażowania się w handel. Rynek skłania się ku gołębiemu wydźwiękowi, co zepchnęło EUR/USD na dwutygodniowe minima, ale wydaje mi się, że oczekiwania są na wyrost.

Rada Polityki Pieniężnej nie wydaje się specjalnie zatroskana planowanym pakietem stymulacyjnym ze strony partii rządzącej. Takie wnioski można wyciągnąć po wczorajszej konferencji prasowej, podczas której prezes Glapiński kategorycznie wykluczył możliwość podwyżek stóp procentowych w odpowiedzi na bardziej ekspansywną politykę fiskalną.

Środowy handel nie przyniósł przez większość dnia wyraźniejszych ruchów na europejskich rynkach akcji, wpisując się tym samym w marazm, który mogliśmy obserwować w poprzednich dniach. Wyraźna zmiana sytuacja nastąpiła po godzinie czternastej, gdy agencja Bloomberga ujawniła plotki dotyczące jutrzejszego posiedzenia Europejskiego Banku Centralnego.

Kluczowe informacje z rynków: Stany Zjednoczone: Budżet federalny w styczniu znalazł się na poziomie 9 mln USD przy oczekiwaniach wynoszących 25 mld USD. Australia: Dynamika PKB w Australii w IV kwartale ub.r. wyniosła 0,2% w ujęciu kdk oraz 2,3% w ujęciu rdr. Są to rozczarowujące odczyty w porównaniu do oczekiwań, zakładających dynamikę na poziomie 0,4% kdk oraz 2,6% rdr.

Polityka pieniężna staje się gorącym tematem przy interesujących dylematach, z jakimi przyjdzie się zmierzyć decydentom w różnych częściach świata. Rozczarowujące spowolnienie wzrostu gospodarczego w Australii podsyca spekulacje o obniżkach, podczas gdy w Polsce plany fiskalne rządu mogą zamknąć furtkę dla złagodzenia polityki. W Kanadzie rynek może nie doceniać determinacji banku centralnego do przywrócenia cyklu podwyżek.

Ostatnie dni na rynkach metali szlachetnych nie były łaskawe dla strony popytowej. Ceny złota, srebra, platyny, a nawet palladu, zniżkowały, przy czym dla większości kruszców były to spadki bardzo dynamiczne. Dzisiaj rano notowania większości metali poruszają się w wąskiej, spokojnej konsolidacji, jednak wyjątkiem jest cena platyny, która nadal znajduje się pod presją podaży.

W tym roku już kilkukrotnie widzieliśmy próbę przeceny amerykańskiego dolara, którego wartość jest na kilkuletnich maksimach i naszym zdaniem pozostaje on przewartościowany. Jednak w obliczu generalnie mocno niepewnej sytuacji w światowej gospodarce dane z USA pozostają i tak najbardziej przekonujące, a to sprawia, że inwestorzy nie mają podstaw do wyprzedaży amerykańskiej waluty. Przynajmniej na razie.

Trend boczny: Staje się to powoli męczące, ale trudno bić się z rzeczywistością, na którą nasz wpływ jest niewielki, bo przecież nie obracamy miliardami dolarów. Tak więc po raz kolejny musimy powtórzyć: eurodolar porusza się w trendzie bocznym, w konsolidacji wszczętej jesienią. Jest gdzieś w połowie drogi, bliżej może granic dolnych, bo aktualnie mamy ok. 1,1290 - 1,13.

Sesja zaczęła się w niezbyt pozytywnych nastrojach. Wczoraj inwestorzy amerykańscy zwątpili chyba w kwetii negocjacji handlowych pomiędzy USA i Chinami. Trwająca od 8 miesięcy wojna handlowa na cła ma być niebawem zakończona podpisaniem porozumienia.

Zachowania eurodolara: Cóż za biologiczno-psychologiczne określenie, ale nie gorsze niż inne. Eurodolar zachował się dziś tak mianowicie, że ruszył na południe, tyle że dopiero po południu (nomen omen). Jeszcze krótko po 15:00 wykres krążył ponad lokalnym wsparciem w rejonie 1,1315 - 1,1325. Później jednak opadł do 1,1290-95. Tym samym dolar się wzmocnił, euro straciło na wartości... a my pozostaliśmy w starej, dobrej konsolidacji, która obowiązuje od jesieni.

Indeks WIG20 rozpoczął dzisiejszy handel pod kreską. Niemniej jednak, już niedługo po starcie byki przeszły do działania, a polski benchmark poszedł wyraźnie do góry. Okazało się jednak, że był to jedynie chwilowy impuls wzrostowy, bowiem optymizm nie utrzymał się zbyt długo wśród inwestorów na Książęcej.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi 2-tygodniowe maksima na dolarze oraz dalsze spadki na EUR/PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,2978 PLN za euro, 3,7942 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7948 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9925 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,948% w przypadku obligacji 10-letnich.

Rynek ponownie żyje negocjacjami handlowymi między dwoma największymi gospodarkami na świecie. Nie da się ukryć, że jest to bardzo ważna kwestia pod względem światowego wzrostu gospodarczego, ale z drugiej strony brak jest jakichkolwiek konkretów. Co do tej pory wiadomo? Czy rynek wydaje się być zadowolony z obecnego stanu rzeczy?