Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Wciąż powyżej jedenastki: To, czy eurodolar i ogólnie rynek finansowy będzie dziś pod wpływem kalendarza makro, jest – teoretycznie rzecz biorąc – kwestią na przyszłość, na kolejne godziny, ale trudno sądzić, by mogło być inaczej, skoro danych będzie sporo i można im przypisywać sporą wagę.

Po dynamicznych wzrostach podczas wtorkowej sesji, wczoraj notowania ropy naftowej wyraźnie spadły. Dla cen ropy gatunku WTI oznaczało to ponowne zejście do okolic 45 USD za baryłkę. Środowy ruch spadkowy był w zasadzie technicznym powrotem do zniżkowej tendencji, którą widzimy na tym rynku od kilku tygodni. Miał on jednak także uzasadnienie fundamentalne.

Pierwsza połowa tego tygodnia została zdominowana przez sytuację, która ma miejsce w Japonii i przez wypowiedzi tamtejszych oficjeli, co bezpośrednio przełożyło się na rynek walutowy i akcyjny. Od poniedziałku dolar amerykański umocnił się względem jena o prawie 5 proc., co jest największym tygodniowym wzrostem od początku 1999 roku!

Dzisiejsza sesja: Na EUR/USD wczesny poranek toczył się raczej w marazmie przy 1,1040-80. Po dwunastej notowania poszły jednak w górę, przy czym wieczorem dochodziły do 1,1120. Nie można jednak powiedzieć, by przebito wczorajsze szczyty, nie ma też jakiegoś szczególnego przełomu na rzecz wspólnej waluty.

Środowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie odbywały się po dobrym, ale spodziewanym rozdaniu w USA, gdzie S&P500 poprawił historyczne maksima i spełnił oczekiwania graczy na rynkach europejskich. W efekcie, z otoczenia nie płynęły nowe impulsy, a rynki europejskie skupiły się na konsolidowaniu ostatnich zwyżek.

Na dzisiejszym spotkaniu Bank Kanady nie wykonał żadnych ruchów na stopach, co zresztą było oczekiwane. Rynki interesował jednak komunikat towarzyszący decyzji, który niewątpliwie pomoże w ocenie, na ile BOC będzie skłonny luzować politykę, jeżeli zajdzie taka potrzeba.

Na rynkach utrzymuje się optymizm i odrabianie strat z ubiegłego tygodnia. W przypadku giełdy na Wall Street, po rekordowo wysokim (najwyższym od 2015 r.) poniedziałkowym zamknięciu, wtorek przyniósł kontynuację wzrostów. Świetny dzień odnotowały również indeksy w Azji, gdzie między innymi japoński Nikkei225 zyskał prawie 2,5%.

Theresa May została wybrana nowym liderem partii konserwatywnej, co oznacza że zastąpi ona na stanowisku premiera, składającego swoją rezygnację w tę środę – Davida Camerona. Większość z nas nie ma zapewne żadnych skojarzeń związanych z postacią pani May.

Wszyscy pamiętamy rajd, w którym to amerykańska waluta zdecydowanie umocniła się wobec pozostałych za sprawą rosnących oczekiwań dotyczących podwyżek stóp procentowych za oceanem. Cały indeks dolara wzrósł wtedy o ponad 20 proc. z okolic poziomu 80 pkt. w czerwcu 2014 roku do około 100 pkt. w listopadzie 2015.

W czasie gdy USD/JPY odbija z okolic 100,00 prawie do 105,00, a GBP/USD z 1,29 do 1,33 eurodolar pozostaje zamknięty w wąziutkim przedziale wahań. Nie chodzi tylko o to, że w notowaniach funta i jena zmienność jest obecnie ekstremalna, ale także o fakt, że w przypadku głównej pary walutowej jest skrajnie niska. Dziś zakres zmian nie przekroczył nawet 30 pipsów.

Wczorajsza sesja na rynku ropy naftowej odznaczała się wyraźną przewagą kupujących. Notowania ropy gatunku WTI podskoczyły w górę o 4,65%, powracając tym samym ponad poziom 46 USD za baryłkę. W dużej mierze było to odbicie techniczne, wynikające z tzw. short covering, czyli zamykania krótkich pozycji przez inwestorów na tym rynku.

Na rynkach akcji i surowców utrzymują się dobre nastroje. Waluty emerging markets nie podzielają tej euforii. Złoty utrzymuje stabilną wartość poniżej potencjału. EUR/PLN pozostanie w konsolidacji 4,36-4,45 co najmniej do końca tygodnia. Jutro obniżka stóp w Wielkiej Brytanii. A jaką formę przyjmie pakiet stymulacji z Japonii? Pieniądze z helikoptera?

Poranny, środowy handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji kursu PLN po wczorajszym umocnieniu. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 3,9770 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,3960 PLN względem euro, 4,0181 PLN za franka szwajcarskiego oraz 5,2867 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,87% w przypadku obligacji 10-letnich.

"Jedenastka" była przedwczesna: To, że wczoraj notowano na głównej parze wyjścia w rejon 1,1115-20 i nawet wyższe (zależnie od tego, na jaką platformę patrzymy oraz czy interesuje nas kurs bid, ask czy uśredniony) – mogło sugerować, iż względna siła dolara dopala się i zaczyna wygrywać euro.

W górę, ale... Gdy piszemy te słowa, około godziny 16:00, wykres eurodolara oscyluje w pobliżu 1,1085 – 1,1095. Warto jednak mieć na uwadze, że rankiem – w sumie bez jakiegoś klarownego powodu, raczej na zasadzie sprawdzenia, czy klimat inwestycyjny wystarczająco się zmienił – próbowano ataku nawet na 1,1115-20 i wyżej.

Po zaskakująco lepszych od oczekiwań danych z amerykańskiego rynku pracy opublikowanych w piątek i solidnych wzrostach na tamtejszych indeksach, nastroje w Europie w nowym tygodniu były bardzo dobre. Czyżby rynek zapomniał już o Brexicie? Praktycznie wszystkie indeksy w poniedziałek rosły, począwszy od parkietów w Azji, gdzie choćby japoński Nikkei wzrósł o 3,98%.

Notowania ropy naftowej rozpoczęły bieżący tydzień od spadku – jednak już dzisiaj rano cena tego surowca odrabia część wczorajszych zniżek. Notowania ropy naftowej WTI obecnie poruszają się w okolicach 45 USD za baryłkę.

Podczas wczorajszej sesji stało się to, co od jakiegoś czasu było nieuniknione – indeks S&P500 zamknął się na nowym historycznym szczycie. Od wczoraj poziom 2137,16 pkt. jest rekordowym notowaniem głównego indeksu Wall Street.

Rynki w fazie włączonego trybu ryzyka w nadziei na nowy pakiet stymulacyjny w Japonii oraz dyskontujące stabilizowanie się sytuacji wokół Brexitu po wyborze T. May na liderkę Partii Pracy w Wielkiej Brytanii. Tymczasem złoty ponownie oderwał się od globalnych trendów, in minus. Zachowuje się gorzej, niż waluty regionu i szeroki indeks emerging markets.