Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Podczas wczorajszej sesji na rynku ropy naftowej uaktywniła się bardziej strona podażowa, a cena amerykańskiej ropy WTI naruszyła wsparcie na poziomie 50 USD za baryłkę. Do końca dnia cenom tego surowca udało się jednak powrócić ponad tę barierę i dzisiaj rano notowania ropy WTI utrzymują się powyżej poziomu 50 USD za baryłkę.

USD/CAD przebił kluczową barierę w okolicach 1,33. Za ruchem stoi zmiana stanowiska przez Bank Kanady na bardziej gołębie i załamanie się impetu wzrostów cen ropy. W rezultacie inwestorzy zostają zmuszeni do zmiany oceny perspektyw kanadyjskiej waluty i ze strategii wygaszania odbić przechodzą do kupowania korekcyjnych spadków.

Seria jastrzębich wypowiedzi członków Fed oraz malejące szanse na triumf D. Trumpa w wyborach prezydenckich w USA sprawiają, że rynek jest nabiera przekonania o tym, że w grudniu dojdzie do podwyżki stóp procentowych. Dolar utrzymuje wysoką wartość do większości walut. Do początków listopada nic się raczej nie zmieni, potem straci.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego wobec zagranicznych dewiz. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3155 PLN za euro, 3,9691 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9872 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8439 PLN w relacji do funta szterlinga.

Evans, kurs, polityka monetarna: Charles Evans z Rezerwy Federalnej stwierdził wczoraj, że w okresie do końca roku 2017 spodziewa się trzech podwyżek oprocentowania. Czy można się z nim zgodzić? W zasadzie bylibyśmy tu bardziej sceptyczni.

Po danych makro: W Strefie PMI dla przemysłu wyniósł 53,3 pkt (prognozowano 52,6 pkt), a dla usług 53,5 pkt (prognoza 52,4 pkt). W Niemczech przewidywano w usługach 51,5 pkt, było 54,1 pkt. W przemyśle przy prognozie 54,3 pkt faktyczny wynik to 55,1 pkt.

Wstępne październikowe odczyty PMI dla przemysłu wypadły dość dobrze odbijając do 53,2 pkt. z 51,5 pkt. we wrześniu. To dobra zapowiedź przed publikowanymi na początku listopada wyliczeniami ISM, do których rynki przywiązują większą wagę.

W ostatnich tygodniach siła amerykańskiego dolara jest bezsprzeczna. USD zyskuje w relacji do innych kluczowych światowych walut, co jest odzwierciedlane poprzez wzrost wartości US Dollar Index – najpopularniejszego indeksu dolara. Na koniec minionego tygodnia indeks ten dotarł do 98,69 pkt. i był to najwyższy poziom zamknięcia od początku lutego br.

Ścieżki polityki pieniężnej Fed i Europejskiego Banku Centralnego znów się rozchodzą. Po grudniowych posiedzeniach oczekujemy podniesienia stóp w USA i wydłużenia programu ilościowego luzowania na Starym Kontynencie. W przeszłości taka sytuacja wywoływała silne spadki eurodolara, ale w obecnym położeniu nie spodziewamy się takiego scenariusza.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym przynosi utrzymanie presji podażowej na wycenie złotego wobec zagranicznych dewiz. Polska waluta wyceniana jest przez inwestorów następująco: 4,3288 PLN za euro, 3,9858 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0045 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8597 PLN w relacji do funta szterlinga.

Od kilkunastu sesji notowania ropy naftowej utrzymują się w konsolidacji. Cena amerykańskiej ropy WTI pozostaje co prawda powyżej ważnej psychologicznej bariery na poziomie 50 USD za baryłkę, jednak nie udało jej się wybić wyraźnie ponad poziom 51,50 USD za baryłkę, czyli tegoroczny szczyt cenowy.

Dziś seria PMI: Eurodolar pozycjonuje się dziś rano przy 1,0870. Był zresztą chwilami jeszcze niżej. Dolar pozostaje więc silny i w dodatku rynek na razie nie kwapi się do solidniejszego odbicia – choćby tylko korekcyjnego (a na inne na razie nie liczymy).

Japonia: Przemawiając przed parlamentem szef Banku Japonii dał do zrozumienia, że podczas każdego posiedzenia banku centralnego będzie dokonywana ocena na ile krzywa rentowności jest dopasowana do realizacji przyjętych wcześniej celów.

M. Draghi najpierw solidnie straszy rynki mówiąc, że na posiedzeniu EBC nie było rozmów o wydłużeniu programu skupu aktywów, by następnie całkowicie odmienić kierunek zmian zapewniając, że nie ma mowy o jego szybkim zakończeniu. Wspólna waluta spada w relacji do dolara do najniższego poziomu od marca. Złoty słabszy, ale wiele już nie straci.

Nastroje na rynkach są chimeryczne, inwestorzy nie są wierni jednemu motywowi przewodniemu. Spodziewamy się utrzymania nerwowości, co będzie wyznaczać układ sił w gronie głównych walut. O ile dolar nadal pozostanie silny, to nie widzimy znaczącej przestrzeni do kontynuacji aprecjacji względem walut defensywnych (EUR, JPY, CHF).

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi nam utrzymanie presji na polską walutę, która jest najsłabsza do dolara amerykańskiego od końca lipca. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,3326 PLN za euro, 3,9713 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9930 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8576 PLN w relacji do funta szterlinga.

Dziewiątka została dotknięta: Eurodolar nie ustaje w procesie obniżania swego kursu, a więc umacniania dolara kosztem euro. W największej ogólności zgadza się to z naszymi dawnymi i niedawnymi przewidywaniami, nawet jeśli podejrzewaliśmy, że przy 1,0950-60 (czyli mniej więcej przy minimach z końcówki lipca, ostatnio znów testowanych) dojdzie do tymczasowej korekty.

Mario Draghi kluczył dziś podczas konferencji po posiedzeniu EBC. W pierwszej kolejności trzeba sobie powiedzieć, że skali QE nie zmieniono, a poza tym nie ruszono obecnego oprocentowania. Stopa refinansowa to nadal 0 procent, a depozytowa lokuje się pzy -0,4 proc. Miesięczny 'dodruk pieniądza', tj. skup obligacji – to 80 mld euro miesięcznie.

Trzecia, finalna debata nie zmienia układu sił na scenie politycznej USA. W ostatnich godzinach rynek zdominował wystrzał ropy na kilkunastomiesięczne maksima i fatalne dane z rynku pracy Australii, które rozbudziły oczekiwania na cięcie stóp na listopadowym posiedzeniu i przełożyły się na silną presję na dolara australijskiego, ...