Obie miary zaskoczyły jednak względnie pozytywnie. Mowa w szczególności o wskaźniku chińskim, który wzrósł do najwyższego poziomu od początku ubiegłego roku. Był to odczyt większy od oczekiwań i potwierdzony szerokim spektrum optymistycznych wskazań ze strony poszczególnych subindeksów, w tym kluczowego odpowiadającego za przyszłe zamówienia. Z kolei w Europie najjaśniejszą gwiazdą był generalnie sektor usług, którego odczyty zaskoczyły najbardziej pozytywnie. Dla Niemiec wskazanie na poziomie 56,6 pkt. było najwyższe od trzech lat. Z kolei dla całej strefy euro indeks wzrósł bardziej niż spodziewali się wszyscy ankietowani ekonomiści, co jednocześnie oznaczało zwyżkę do najwyższego poziomu od maja 2011 roku. Trochę gorzej zaprezentował się sektor przemysłowy, ale poza słabszą od dłuższego czasu Francją, odczyty wciąż zaskakiwały lekko pozytywnie. Oznaczało to, że choć negatywny wpływ ewentualnych i notabene dzisiaj już wstępnie zapowiedzianych sankcji ze strony UE jest widoczny, to jednak rozwój sektora wydaje się niezagrożony. To pomyślna wiadomość również dla Polski, która przecież zdecydowanie bardziej jest uzależniona od kondycji gospodarczej naszego zachodniego sąsiada niż Rosji.
Wiadomości te wciąż jednak niespecjalnie trafiały do inwestorów w segmencie spółek małych bądź średnich, które pozostają pod negatywną presją. Lepiej radziły sobie spółki największe, które ostatecznie na wartości zyskały niespełna 0,3%. W przypadku indeksu WIG20 poziom 2400 pkt. po raz kolejny został wybroniony, ale przy niskich obrotach. Rynek wspina się więc po cienkiej linie, co jednak nie oznacza to już koniec pozytywnej tendencji.

Źródło: Łukasz Bugaj, analityk DM BOŚ