Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Od piątku do piątku: Życie rynku forex to zaiste egzemplifikacja archaicznej koncepcji czasu kolistego. Naturalnie, detale się zmieniają, ale generalne wzorce pozostają te same, zaś ich realizacje – podobne. Trendy, formacje, reakcje rynku, acz przede wszystkim chodzi nam o kalendarium makroekonomiczne.

Kondycja dolara: W tym tygodniu eurodolar zdołał przebić konsolidację, która trwała wcześniej przez ok. siedem dni, obejmując zakres 1,2170 – 1,2315 (mniej więcej, szczegóły nie są tu kluczowe). W toku kolejnych wydarzeń, wykres wzbijał się nawet do 1,2535, według niektórych platform.

W przyszłym tygodniu wydarzenia w USA będą w centrum uwagi. Wyższa inflacja w postaci PCE Core w poniedziałek może skłonić Fed, by zabrzmieć bardziej jastrzębio. Podobna analiza dotyczy danych o płacach w raporcie NFP pod koniec tygodnia. Inflacja będzie też ważnym tematem w strefie euro i Australii. W Polsce najciekawszy będzie odczyt PKB za IV kw.

Od kilku dni możemy zaobserwować gwałtowne spadki w cenach bitcoin jak i innych kryptowalut. Obecna wyprzedaż nie jest tak naprawdę niczym wyjątkowym i niespodziewanym. Takie same zachowania mogliśmy obserwować na początku 2016, 2015 czy 2014 roku. Styczniowe załamanie na rynku kryptowalut nie tyczy się też, samego tylko BTC, który z resztą w przeciągu zaledwie 1,5 godziny stracił około 1,3 tys. dolarów co daje nam spadek o 10%.

Zmiany trwałe czy chwilowe? Wczoraj wykres kursu eurodolara zaliczył maksima w okolicach 1,2530. Było to wywołane tym, że rynek nie przejął się zapewnieniami Mario Draghiego o tym, że operacja QE może i powinna jeszcze trwać, że dopuszcza się jej powiększenie lub przedłużenie, a wzrost kursu euro budzi niepokój i niepewność.

EBC nie pokusił się o zmianę strategii komunikacji, co pchnęło euro na nowe maksima do dolara. M. Draghi skrytykował słowną interwencję sekretarza skarbu S. Mnuchina, ale na niewiele się to zdało. Rejon 1,25 na eurodolarza to silny opór, z którym byki nie poradzą sobie tak łatwo jak z cenami 1,15 czy 1,20. Waluty zmiennie do złotego. Frank i funt zyskują, dolara i euro w defensywie. Nadchodzi silniejsze odbicie kursów.

O poranku notowania polskiej waluty pozostają bardzo stabilne i to pomimo faktu, że główna para walutowa wytraciła nieco impetu wzrostowego z okresu wczorajszej konferencji prezesa EBC Mario Draghiego. Po kilku punktowym skoku rentowności 10-letnich obligacji Polski (powyżej 3,43%) jaki miał miejsce wczorajszego popołudnia, sytuacja uspokoiła się tuż przed zamknięciem rynku dłużnego (poniżej 3,4%).

Poranny handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie mocnego PLN, pomimo lokalnej korekty na wycenie eurodolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1409 PLN za euro, 3,3314 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,5465 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7236 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,4% w przypadku obligacji 10-letnich.

Europejski Bank Centralny zgodnie z oczekiwaniami nie dokonał dzisiaj żadnych zmian w polityce pieniężnej, a w centrum wydarzeń była konferencja prasowa szefa Europejskiego Banku Centralnego. Przy czym słowa, jakie padły dzisiaj z ust Mario Draghiego trudno jest określić, jako „jastrzębie”. Wprawdzie dał do zrozumienia, że wzrost gospodarczy w ostatnich miesiącach był i szybszy, niż oczekiwano, a także zaznaczył, ...

Słowa sekretarza skarbu USA rozpętał ostatnią spiralę wyprzedaży dolara, który już wcześniej był z pogardą traktowany przez inwestorów. Spekulacje o wojnach handlowych mogą szybko przerodzić się w wojny walutowe. Zadanie prezesa EBC M. Draghiego dziś po południu stało się jeszcze trudniejsze.

Tempo aprecjacji europejskiej waluty i jej wpływ na trendy inflacyjne może być głównym punktem dyskusji wśród członków Europejskiego Banku Centralnego podczas kończącego się dzisiaj posiedzenia. Mając na uwadze fakt, że w ostatnim czasie część bankierów wyraziło obawy co do tego, jaka część ostatniej fali umocnienia euro wynika z czynników endogenicznych można przypuszczać, ...

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie mocniejszego złotego na bazie spadku wyceny dolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1437 PLN za euro, 3,3307 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,5374 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7656 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,359% w przypadku obligacji 10-letnich.

Na co czekamy? Otóż czekamy dziś – o ile interesuje nas rynek forex, a w szczególności eurodolar – na kilka faktów. Zacznijmy od tych mniej ważnych. Na przykład o 8:00 poznamy niemiecki indeks zaufania konsumentów GfK, natomiast o 9:00 stopę bezrobocia dla Hiszpanii. O 10:00 przyjdzie czas na dość istotny wskaźnik niemiecki, ważniejszy niż GfK, tj. indeks instytutu Ifo.

Co widzimy na rynku? Kurs głównej pary przebija już poziom 1,24, a przecież jeszcze wczoraj dyskusyjne było to, czy uda się przebić rejon 1,23 – 1,2315. Ruch jednak nastąpił i jest znaczący. Wiązać można to np. z wypowiedzią Steve'a Mnuchina, sekretarza skarbu USA, na konferencji w Davos.

Środa to przede wszystkim silna wyprzedaż dolara amerykańskiego, który stracił do wszystkich walut wchodzących w skład koszyka G10. Najsilniejszy ruch względem USD odnotował GBP (+1,45 proc.), choć niedużo dalej znajdziemy CHF (+1,3 proc.).

Komunikat po posiedzeniu norweskiego banku centralnego poznamy jutro o godz. 10:00. Nikt nie spodziewa się zmian w polityce pieniężnej już teraz – kluczowe pozostaje wciąż „gra oczekiwań”. Na posiedzeniu w grudniu Norges Bank wypadł bardziej „jastrzębio” dając do zrozumienia, że obecny poziom stóp procentowych (0,50 proc.) utrzyma się tylko do końca tego roku.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Pojawiły się komentarze oficjeli USA, którzy zdają się „kibicować” słabemu dolarowi. Sekretarz Skarbu Steven Mnuchin stwierdził, że „słabszy dolar jest dobry dla handlu”. Z kolei w opinii Sekretarza Handlu Wilbura Rossa „wojny handlowe są obecne już od jakiegoś czasu”, ale tym razem to USA wkraczają do walki.

Dolar jest najsłabszy do głównych walut od ponad trzech lat, co wygląda na powrót do tendencji z przełomu roku i trudno z tym walczyć. Słabość dolara pomaga euro rozruszać się przed decyzją EBC, wyciąga funta na poziomy niewidziane od czasu referendum ws. Brexitu, a jenowi pozwala zignorować przekaz Banku Japonii. Dziś PMI z Eurolandu, rynek pracy z Wielkiej Brytanii, inflacja z Nowej Zelandii.

Hop, w górę! Główna para walutowa zalicza dziś nawet poziomy rzędu 1,2335 – tak właśnie jest o poranku. Jakiś wpływ na to mogą mieć wiadomości z USA. Co prawda rynek nie przejmował się jakoś szczególnie government shutdownem (niedawno zakończonym), ...