Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Jednogłośna decyzja FED w sprawie stóp i towarzyszący jej, dość jastrzębi, komunikat nie wpłynęły istotnie na notowania dolara. Także złoty na razie bez większych zmian. Ignoruje jednak kolejne pozytywne informacje (realizacja budżetu za ub. r.). Krótkoterminowy potencjał wzrostowy polskiej waluty został naszym zdaniem wyczerpany. Kursy walut będą powoli piąć się w górę.

Poranny, czwartkowy handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na PLN, pomimo podbicia zmienności na dolarze amerykańskim. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1509 PLN za euro, 3,3440 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,5862 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7424 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,464% w przypadku obligacji 10-letnich.

Co powiedział FOMC? Eurodolar jest w okolicach poziomu 1,24. W gruncie rzeczy to mniej więcej te same okolice, które notowano u progu dzisiejszej doby, tak więc z tej perspektywy wzmocnienie jest niewielkie. Ba, w stosunku do wczorajszych minimów to nawet osłabienie.

Tuż przed nocnym orędziem Donalda Trumpa mówiło się o występowaniu ryzyk o czysto asymetrycznym charakterze mogących jedynie uderzyć w wycenę dolara. Na przestrzeni ostatnich tygodni obserwuje się wyraźną zmianę retoryki prezydenta USA, który po przyjęciu przez Kongres reformy podatkowej zdecydował się na wielokrotne eksponowanie osiągnięć swojej administracji.

Kluczowe informacje z rynków: USA / TRUMP: W swoim przemówieniu, jakie miało miejsce w nocy szef Białego Domu wezwał Kongres do rozpoczęcia prac nad ustawami dotyczącymi nowych wydatków infrastrukturalnych na kwotę co najmniej 1,5 biliona dolarów. Nie przedstawił jednak szczegółów dotyczących tego projektu, zwłaszcza sposobu jego sfinansowania z funduszy federalnych.

Euro kontra dolar: Mamy poranek, środę – i główna para walutowa lokuje się na poziomie 1,2440. Przełomu nie ma, wczoraj wykres chwilami był wyraźnie wyżej, ale i wyraźnie wyżej. Powiedzmy, że krążymy w rejonie 1,24, ujmując rzecz ogólnie i szeroko.

W IV kw. polski PKB rósł w tempie powyżej 5 proc. i miał zdrową strukturę. Umacniający się od roku złoty zdążył wcześniej zdyskontować te dobre informacje. Modele sugerują krótkoterminowe przewartościowanie. Euro podtrzymuje wysoką wartość do dolara pomimo niskiego odczytu inflacji CPI z Niemiec oddalającego perspektywę skrócenia QE i podwyżek stóp. Dziś zmiana na stanowisku szefa FED. Oprocentowania wzrośnie jednak dopiero w marcu.

Za nami polityczne wydarzenie numer jeden w USA – pierwsze roczne przemówienie prezydenta Trumpa. Oczekiwania były duże, ale rzeczywistość ponownie okazała się nieco rozczarowująca. Przed nami z kolei w pewnym sensie historyczne wydarzenie – ostatnie posiedzenie Fed pod wodzą Janet Yellen. Tymczasem w Polsce poznaliśmy bardzo dobre dane o PKB za 2017 rok.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1550 PLN za euro, 3,3420 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,5817 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7403 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,472% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Opublikowane w poniedziałek po południu grudniowe odczyty wskaźnika PCE wypadły zgodnie z szacunkami (0,2 proc. m/m i 1,7 proc. r/r), także dla wartości bazowej (0,2 proc. m/m i 1,5 proc. r/r). Nieco lepsze były dane nt. dochodów (0,4 proc. m/m), a wydatki zgodnie z prognozą (0,4 proc.). Stopa oszczędności spadła do 2,4 proc., co jest najniższym poziomem od 2005 r.

Styczeń na amerykańskich parkietach przyniósł szaleńcze wzrosty po i tak bardzo mocnym 2017 roku. Wczoraj jednak nastroje nieco się popsuły, a wszystko za sprawą rynku obligacji, gdzie przecena przybiera tempa. Rosną obawy, że coraz wyższy koszt pieniądza zakończy 9 letni okres byka na Wall Street. Czy jest to zarazem zagrożenie dla złotego?

Na rynkach odwrót od ryzyka i dalszy wzrost rynkowych stóp procentowych. Tracą obligacje. Amerykańskie 10-latkie na poziomach obniżających atrakcyjność akcji. W nocy orędzie D. Trumpa. Jutro decyzja FED. W ciągu dnia i do końca tygodnia dużo danych z gospodarek. Tydzień z potencjałem odwrócenia dominujących trendów.

Po ubiegłotygodniowym posiedzeniu ECB rynek powinien z większym zainteresowaniem analizować sygnały ze sfery realnej: dynamikę PKB i dane o inflacji. Jednak przez większą część tygodnia oczy zwrócone będą na drugą stronę Atlantyku. Za nami szalone dni na rynku, lecz tempo wydarzeń wcale nie będzie zwalniać.

Główna para – gdzie jest? Eurodolar pozycjonuje się teraz – po siódmej rano 30 stycznia – na poziomie 1,2360. Wczoraj był momentami jeszcze niżej, potem wyżej, teraz znów osuwa się lekko na południe. W długoterminowym ujęciu można mówić o potwierdzaniu linii spadkowej, ciągnącej się od szczytów przy 1,60 – zakreślonych w roku 2008.

Tydzień rozpoczyna się od nieco głębszych spadków azjatyckich indeksów, gdzie silniejszą przecenę odnotowały przede wszystkim chińskie akcje. Giełdy w Europie również wyhamowały swoje wzrosty z początku roku wkraczając w okres niepewności.

USA / TRUMP/ DAVOS: Prezydent Donald Trump przemawiając w piątek w Davos dał do zrozumienia, że nadal będzie promował program „America First”, ale nie oznacza on „tylko Ameryki”, ponieważ gdy „Ameryka rośnie, rośnie też cały świat”. Dodał, że Waszyngton nie będzie już tolerował nieuczciwych praktyk handlowych.

Rynek walutowy porządkuje sprawy na kilka dni przed końcem miesiąca, co przynosi moment odreagowania dla dolara, ale nie zmienia ogólnego obrazu. Konwergencja polityki monetarnej pozostaje motywem przewodnim handlu i w tym kontekście Fed (i dolar) jest wyczerpanym tematem. Nic nie trwa wiecznie, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by się jednocześnie zastanawiać i dalej sprzedawać USD.

Dolar amerykański nie ma za sobą dobrego okresu. Cały 2017 rok zakończył się bardzo źle. Nie dość, że dolar był najgorszą walutą w G10 to jeszcze był to najsłabszy rok dla tej waluty od wielu lat, pomimo wyraźnego ożywienia gospodarki oraz procesu zacieśniania polityki monetarnej. Czy dolar może gdzieś jeszcze znaleźć oparcie?

Jakkolwiek dotychczas w styczniu można było mówić o podążaniu rynków siłą inercji z ubiegłego roku, tak po wydarzeniach bieżącego tygodniach będziemy mieć nowe rozdanie. Zmiana sterów w FED, orędzie o stanie państwa D. Trumpa, publikacje wyników najważniejszych spółek i dane o kondycji gospodarki w pierwszym miesiącu 2018 r. Dobra okazja do wzrostu zmienności i zmiany dominujących średnioterminowych tendencji.