Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi wyhamowanie wzrostu eurodolara, a więc również złotego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,6711 PLN za euro, 4,2906 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,6982 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,3234 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 6,025% w przypadku obligacji 10-letnich. Początek nowego tygodnia handlu na globalnych rynkach przyniósł spore zmiany w zakresie wyceny ropy naftowej, co rzutowało również na pozostałe aktywa.

Poniedziałek przynosi odbicie dolara na szerokim rynku, chociaż jest ono już redukowane. Powód to zaskakująca decyzja kartelu OPEC+, który wbrew oczekiwaniom podjął decyzję o redukcji wydobycia ropy, co doprowadziło dzisiaj rano do wyraźnej zwyżki tego surowca. Dla rynków logika jest następująca - droższa ropa może podbić inflację, a to z kolei wpłynie na opóźnienie potencjalnego pivotu w wielu bankach centralnych. Teoretycznie może wzrosnąć też ryzyko wystąpienia recesji, zamiast tzw. miękkiego lądowania gospodarki. W sytuacji ostatniego wyprzedania dolara względem wielu walut, stwarza to pretekst do jego odbicia.

W ubiegłym tygodniu cena notowanych na NYMEX-ie kontraktów na gaz ziemny (Henry Hub) atakowała poziom swego minimum z 22 lutego (2,019 USD/mmBtu). W poniedziałek rano to wsparcie zostało dosyć zdecydowanie przełamane po spadku ceny o kolejne ponad 6 proc. do poziomu 2,071 proc. Rozmiary opuszczonej na tym rynku w styczniu br. 1,5-rocznej formacji szczytowej sugerują, że w okolicach połowy br. cena tego surowca energetyczne spadnie do najniższego poziomu od 1995 roku.

Marzec na rynkach zakończył się w bardzo dobrych nastrojach. Pomimo turbulencji w sektorze bankowym USA i Europy inwestorzy widzieli na horyzoncie koniec problemu inflacji i niższe stopy procentowe. Decyzja OPEC komplikuje ten obraz, nawet jeśli nie jest przełomowa. Ceny ropy od wiosny ubiegłego roku bardzo konsekwentnie spadały. Jeszcze na początku czerwca baryłka ropy kosztowała ponad 120 dolarów, zaś w połowie marca tego roku było to niewiele ponad 70 dolarów.

Piątek przynosi odbicie dolara na szerokim rynku. Pośród G-10 najgorzej zachowuje się dolar australijski, dalej mamy jena, franka i euro. Zmiany nie są jednak duże i spory wpływ dzisiaj mogą mieć "księgowe przepływy" związane z końcówką miesiąca i kwartału. Niemniej warto będzie zerkać na kalendarz makroekonomiczny ze względu na ważne publikacje dotyczące inflacji. O godz. 11:00 poznamy szacunki dotyczące HICP dla strefy euro w marcu, a o godz. 14:30 dane PCE dla USA za luty.

Podczas ostatniej sesji handlowej w tym tygodniu możemy obserwować próbę odzyskania sił przed dolara amerykańskiego, który znalazł się wczoraj pod presją sprzedających. W czwartek kurs EURUSD wzbił się powyżej poziomu 1,09, testując marcowe maksima. Na razie jednak pierwsza próba przebicia się powyżej zakończyła się niepowodzeniem, przez co dziś o poranku obserwujemy nieznaczną korektę. Patrząc z kolei na inne waluty z grona G10, najgorzej radzi sobie dolar australijski, a jen, euro i fran, także są notowane pod kreską względem USD. Zmienność jest jednak niewielka, ponieważ inwestorzy czekają na ważne dane z USA.

S&P 500 i średnia przemysłowa Dow Jonesa osiągnęły wczoraj swe najwyższe poziomu od ponad 3 tygodni (odpowiednio +0,57 proc. i +0,43 proc.). Nasdaq Composite wzrósł do najwyższego poziomu od połowy lutego (+0,73 proc.). Dziś rano cena kontraktów na S&P 500 na CME pozostawała stabilna (0,06 proc. ok. godz. 9:50).
Na rynkach akcji Azji i Oceanii przeważały dziś zwyżki głównych indeksów. Największy - +1,47 proc. - notował indyjski SENSEX 30.

Koniec marca przeżywamy w bardzo optymistycznych nastrojach. Nie tylko wydaje się, że kryzys bankowy został zażegnany, ale również inflacja pokazuje wyraźne spowolnienie. Dane z Hiszpanii napawają ogromnym optymizmem, co również jest widoczne w cząstkowych danych z Niemiec. Z drugiej strony dotyczy to głównej inflacji, gdyż inflacja bazowa pozostaje na wysokim poziomie, co może odbić się jeszcze czkawką europejskim decydentom. Czy jednak spadek głównej inflacji nie jest wystarczającym powodem, aby Europejski Bank Centralny zmniejszył podwyżki?

Czwartek nie przynosi wyraźniejszych wskazań na rynku FX - dolar słabnie do części walut, choć ruch jest kosmetyczny (najsilniejsze są waluty Antypodów, jen, oraz funt), oraz zyskuje wobec mniejszego odsetka w którym znajdują się chociażby korony skandynawskie. Stabilne pozostaje euro, chociaż na wykresie EURUSD jesteśmy coraz bliżej linii trendu wzrostowego, która być może zostanie złamana.

Wczoraj na rynek powrócił apetyt na ryzyko. Akcje na całym świecie odbiły. Z amerykańskich indeksów najlepiej radził sobie Nasdaq Composite, który zamknął dzień wyżej o 1,8 proc. W Europie Dax zyskał 1,23 proc. Na FX widać małą zmienność na głównej parze walutowej, która oscyluje wokół poziomu 1,0850. Pokazująca często globalne nastroje rynkowe para AUD/JPY rosła trzeci dzień z rzędu zahaczając o pułap 88,8. Z kolei rentowność amerykańskiego długu pozostała na podobnym poziomie. 2-latki wskazują 4,11.

W środę rano dolar odbija na szerokim rynku przerywając spadki obserwowane od początku tygodnia. Zmiany są jednak kosmetyczne, wyjątkiem jest najsłabszy w zestawieniach jen, który traci wobec dolara blisko 0,8 proc. Nie można wytłumaczyć tego jakimś mocniejszym wzrostem rentowności amerykańskich obligacji. W mediach rezonuje dzisiaj wypowiedź nowego wiceprezesa BOJ (Uchida), który zwrócił uwagę, że wzrost rentowności 10-letnich obligacji rządu Japonii do poziomu 2,0 proc. (obecnie wynoszą one 0,30 proc.) mógłby doprowadzić do sytuacji w której "niezrealizowana" strata sięgnęłaby astronomicznej kwoty 50 bln JPY.

W trakcie wtorkowej sesji na amerykańskim rynku akcji nie doszło do jakichś znaczących rozstrzygnąć (S&P 500 -0,16 proc., DJIA -0,12 proc., Nasdaq Composite -0,45 proc.). Wykres S&P 500 od początku lutego odbija się po raz kolejny od opadającej linii oporu wyznaczanej przez poziomy szczytów z 2 lutego, 7 lutego, 14 lutego, 6 marca, 22 marca i 27 marca. Dziś rano cena kontraktów na S&P 500 rosła ok. godz. 9:25 o 0,72 proc. Rentowność 10-letnich obligacji skarbowych Stanów Zjednoczonych pod wpływem niepokojących wieści napływających ostatnio z sektora bankowego atakowała w miniony piątek poziom swych minimów z połowy stycznia oraz początku lutego.

Amerykańska waluta pozostaje w odwrocie - wtorek przynosi spadek dolara na większości relacji. Motyw to oczekiwania rynków, co do pierwszych obniżek stóp procentowych przez FED, które wskazują na początek cyklu już od lipca. Kluczowe dane w tym tygodniu to odczyty inflacji dla strefy euro (HICP) i PCE Core dla USA, które poznamy w piątek, ale jeszcze dzisiaj po południu uwagę przyciągną dane nt. zaufania konsumentów sporządzane przez Conference Board (godz. 16:00).

Jeszcze w piątek wydawało się, że kryzys bankowy może wrócić jeszcze z większym impetem niż było to w przypadku Silicon Valley Bank czy Credit Suisse. Akcje Deutsche Banku były silnie wyprzedawane wobec znacznego wzrostu kosztów zabezpieczenia przed potencjalnym upadkiem banku (tzw. CDS-ów). Okazuje się jednak, że sytuacja płynnościowa banku jest o niebo lepsza niż w przypadku wcześniej wspomnianych przypadków. Czy możemy mówić już o końcu kłopotów sektora bankowego? Czy nie powinniśmy jeszcze usypiać naszej płynności. Jak w tym wszystkim wypadają najważniejsze waluty świata?

Wczoraj powrócił optymizm na rynki. Rentowność amerykańskich obligacji wzrosła na skutek osłabienia obaw o „zarażenie” sektora finansowego. Akcje amerykańskich banków regionalnych zyskały po doniesieniach o tym, że upadły bank SVB został zakupiony przez inny podmiot. To spowodowało, że 2-latki USA ponownie znalazły się powyżej 4 proc. Cena złota osunęła się poniżej 1950 USD i na wykresie kształtuje się potencjalna formacja podwójnego szczytu.

Poniedziałek nie przynosi większych zmian na rynku FX, dolar nieznacznie zyskuje, ale ruchy są kosmetyczne. W przestrzeni G-10 najsłabszy jest jen, który traci 0,33 proc. wobec USD, a na drugim biegunie jest dolar australijski zyskujący 0,19 proc.. W piątek na rynkach było nerwowo, pojawił się niepokój o kondycję europejskich banków - ale temat nie został pociągnięty dalej i sesja na Wall Street zakończyła się zwyżkami (S&P500 powrócił ponad 4000 pkt.).

Poniedziałek na rynkach rozpoczyna się w dobrych nastrojach. Podbudowuje je informacja o przejęciu części upadłego banku SVB, choć moim zdaniem nie ma ona istotnego znaczenia. W tym tygodniu wstępne dane o europejskiej inflacji, lecz poznamy je dopiero w drugiej połowie tygodnia. Temat kryzysu bankowego nadal się tli, ale według mnie są to żarzące się węgielki. Oczywiście i one mogłyby okazać się problematyczne, gdyby ktoś polał je benzyną, ale na razie tak się nie dzieje.

Przed nami ostatnia sesja przed weekendem. Biorąc pod uwagę kilka odczytów makro zaplanowanych na kolejne godziny, a także fakt zamknięcia bardzo zmiennego tygodnia, niewykluczone, że dziś zmienność utrzyma się na podwyższonym poziomie - co zresztą już widać po samym otwarciu handlu w Europie. Jeśli chodzi o dzisiejszy kalendarz, jesteśmy już po publikacji indeksów PMI m.in. z Niemiec i Francji, które ogólnie rzecz biorąc wypadły mieszanie.

Czwartkowa sesja na rynku akcji w USA zakończyła się zwyżką głównych indeksów (S&P 500 +0,3 proc., DJIA +0,23 proc., Nasdaq Composite +1,01 proc.). Dziś rano na giełdach Azji i Oceanii brak było dominującej tendencji, a zmiany wartości indeksów były niewielkie (największy – 0,97 proc. – wzrost notował indonezyjski JCI, najsilniej – o 0,64 proc. – spadał Shanghai Composite Index).