Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Mogło się wydawać, że wrześniowe wybory w Niemczech zakończą tegoroczny kalendarz polityczny w Europie. Niemniej Katalończycy w ten weekend zmącili spokój inwestorów na Starym Kontynencie. Ruchy separatystyczne w Hiszpanii nie powinny mieć długofalowego wpływu na rynki, ale ostatnie wydarzenia mogą ciążyć euro w tym tygodniu.

Seria pozytywnych dla złotego informacji (wzrost inflacji, decyzja Russell, odczyt indeksu PMI) nie przekładają się na jego lepszą postawę na rynku. Krótkoterminowo nasza waluta pozostaje po wpływem negatywnych czynników związanych z obawami o szybsze tempo zacieśniania polityki pieniężnej w USA i w konsekwencji wzrostem awersji do ryzyka.

Co słychać? W nocy zaprezentowano odczyty makroekonomiczne z Australii i Japonii. W Australii PMI dla przemysłu osunął się z 59,8 pkt do 54,2 pkt, a więc znacząco. W Japonii prognozowano dla analogicznego wskaźnika 52,6 pkt, faktycznie było 52,9 pkt

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym przynosi nieco słabsze euro (mocniejszy dolar), co negatywnie rzutuje na waluty EM, w tym koszyk CEE. Złoty lekko traci, pozostając jednak blisko punktu odniesienia z piątku. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3090 PLN za euro, 3,6603 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7684 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8892 PLN w relacji do funta szterlinga.

Start nowego miesiąca tradycyjnie przynosi raport z rynku pracy USA i ważne pytanie o dynamikę wynagrodzeń. Poza tym otrzymamy istotne odczyty indeksów aktywności biznesowej (PMI/ISM) z wielu gospodarek. O stopach procentowych decydować będą banki centralne w Australii i Polsce, ale w obu przypadkach nie oczekuje się zmian. Protokół z ostatniego posiedzenia ECB także przyciągnie uwagę.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Opublikowane wczoraj po południu ostateczne dane nt. dynamiki PKB w II kwartale wypadły nieco lepiej względem szacunków na poziomie 3,0 proc. – odczyt wyniósł 3,1 proc. w ujęciu zanualizowanym.

Koniec tygodnia, miesiąca i kwartału często bywa powodem pozbawionych uzasadnienia wahań rynkowych. Z drugiej strony kalendarz na piątek jest napakowany interesującymi wydarzeniami, które pozwolą ustawić się inwestorom na październik.

Końcówka kwartału po dyktando odreagowanie siły dolara i słabości walut EM. Naszym zdaniem chwilowe. Z początkiem października złotowe pary ponownie testować będą wczorajsze maksima, a wyprzedaż zakończy się dopiero w połowie miesiąca.

Co nas czeka? W rzeczy samej, kalendarium jest dziś szczelnie wypełnione, ale oczywiście nie wszystko będzie dla nas istotne. Na przykład nie muszą nas zajmować dane z Chile o bezrobociu i produkcji przemysłowej, które pojawią się o 14:00. Rynkiem eurodolara i innych głównych par nie wstrząsną też wiadomości o inflacji na Węgrzech, ani nawet analogiczne doniesienia z Francji czy Włoch.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi lekkie odbicie wyceny złotego na bazie korekty ostatniego umocnienia dolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3173 PLN za euro, 3,6657 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7731 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9153 PLN w relacji do funta szterlinga.

Głosy stąd i zowąd: Pan Villeroy de Galhau z rady gubernatorów EBC stwierdził dziś, że co prawda program skupu aktywów (czyli QE) powinien być stopniowo ograniczany, ale zarazem polityka monetarna w Eurolandzie winna generalnie pozostać luźna. Czyli: on the one hand i on the another.

Lista czwartkowych wydarzeń została wyraźnie zdominowana przez wystąpienia publiczne bankierów centralnych, aczkolwiek żadne z nich nie zdołało przyczynić się do przetasowania sentymentu na rynku walutowym.

Przedstawiona przez Trumpa reforma podatkowa była wystarczająco dobra, by podtrzymać rajd dolara. Głównym motorem są rosnące rentowności obligacji, które są jednak ciosem m.in. dla walut rynków wschodzących, w tym złotego. Dziś pod lupą kolejne przemówienia członków Fed, które nie powinny zaszkodzić obecnym trendom.

Na wzrost prawdopodobieństwa podwyżki stóp procentowych w USA i zapowiedzianą zmianę kierunku sumy bilansowej Fed najmocniej negatywnie reagują waluty gospodarek wschodzących. Złoty wiedzie prym w przecenie. W horyzoncie 2018 r. rodzima waluta będzie mocniejsza.

Euro do dolara: Wykres głównej pary walutowej zakreślał ostatnio minima w okolicach 1,1720. W zasadzie to już rejon wsparcia, przynajmniej w szerokim uogólnieniu. To znaczy: możliwe jest jeszcze, w obecnej fazie i bez głębszej korekty, zaatakowanie okolic 1,1670.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie presji podażowej na wycenie złotego wraz z dalszymi spadki notowań dolara amerykańskiego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3287 PLN za euro, 3,6902 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7858 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9346 PLN w relacji do funta szterlinga.

Główna para: Eurodolar przebył dziś drogę z okolic 1,18 do 1,1715, acz później trochę wrócił na północ, obecnie notuje 1,1765. Pewne znaczenie miała wypowiedź Janet Yellen z wczoraj. Szefowa Fed stwierdziła, że Fed źle rozpoznał przyczyny niskiej inflacji, a do tego być może nie uda się w najbliższej (czy nawet dalszej) przyszłości osiągnąć poziomu 2 proc., który jest formalnym celem.

W trakcie najbliższych godzin prawdziwym testem siły dolara będzie wystąpienie prezydenta USA Donalda Trumpa, w którym padną deklaracje dotyczące planowanej reformy systemu podatkowego. Rozczarowanie zdawkowymi ogólnikami z pewnością przyczyni się do wymazania pokaźnego wzrostu rentowności amerykańskiego długu.

Spokojny handel na FX w ostatnich godzinach wskazuje, że rynek zdaje się porządkować po dość emocjonującym wtorku. USD oddaje pokłady pesymizmu, gdyż coraz więcej znaków układa się w pozytywny obraz do końca roku. Dziś kolejny może dołożyć prezydent Trump. Poza tym w nocy decyzja RBNZ, która jednak powinna przejść bez echa.