Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Pomimo faktu, że władze Europejskiego Banku Centralnego wpasowały się w rynkowy konsensus podczas wczorajszego posiedzenia, notowania wspólnej waluty zdecydowanie straciły na sile, a w ślad za nimi polski złoty. Choć Draghi wykonał wczoraj kolejny mały krok w kierunku wychodzenia z ekspansywnej polityki pieniężnej, to droga do bardziej znaczącej normalizacji pozostaje wciąż bardzo długa.

Kluczowe informacje z rynków: USA: W czwartek po południu Izba Reprezentantów przyjęła ostateczny projekt przyszłorocznej ustawy budżetowej, co otwiera teraz drogę do procedowania ustawy podatkowej. Przewaga w głosowaniu była jednak niewielka (216-212), co pokazuje że większość może być krucha.

Europejski Bank Centralny (EBC) będzie skupował obligacje jeszcze co najmniej przez kolejny rok, co zbliży jego sumę bilansową do 50 proc. PKB regionu. Silnie akomodacyjna polityka pieniężna ma szansę podtrzymać wysoki apetyt na ryzyko na rynkach. A po nas choćby potop.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie słabszego PLN na bazie spadku eurodolara do 3-miesięcznych minimów. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2538 PLN za euro, 3,6564 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,6602 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7984 PLN w relacji do funta szterlinga.

Rozbita konsolidacja: Jeśli mamy dziś rano 1,1625 – 1,1635 – a tyle właśnie notujemy na eurodolarze – to znaczy, że stało się coś istotnego. Istotnie, wczoraj dolar znacząco się umocnił, a przez to na głównej parze rozbito konsolidację, która obowiązywała od początku sierpnia. A mianowicie przekroczyliśmy rejon 1,1670.

Kluczowym wydarzenie tygodnia dla euro już za nami. Rynkowy konsensus bazujący na ankiecie Bloomberga wskazywał, że program QE zostanie zredukowany o połowę, tj. do 30 mld EUR/miesięcznie od stycznia 2018 r. na kolejne 9 miesięcy z możliwością jego dalszego wydłużenia.

Draghi wpłynął na bieg wydarzeń: W pierwszej chwili chcieliśmy zatytułować ten komentarz: "Już po wszystkim". Ale nigdy nie jest "po wszystkim", zwłaszcza na forexie. Chyba że bierzemy pod uwagę sławetny 'Kwartet na koniec czasu' Messiaena, gdzie muzyka w pewnej chwili symbolizuje anioła, obwieszczającego, że oto "skończył się czas".

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego przed dzisiejszym zakończeniem posiedzenia EBC. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,21415 PLN za euro, 3,5844 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,6293 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7583 PLN w relacji do funta szterlinga.

USA: Spiker Izby Reprezentantów, Paul Ryan dał wczoraj do zrozumienia, że Senator Bob Corker nie będzie blokował reformy podatkowej niezależnie od ponownej fali wzajemnych ataków na Twitterze z prezydentem Donaldem Trumpem. Ryan wezwał jednocześnie obie strony do wyciszenia wzajemnych waśni.

Rozczarowanie danymi o sprzedaży detalicznej i inflacji wykluczyło trzecią podwyżkę stopy overnight z rzędu. Bank Kanady (BoC) potrzebuje czasu na ocenę wpływu dotychczasowych działań na gospodarkę, jednak pozostaje w jastrzębim nastawieniu. Wątpliwe jednak, aby bank z wyprzedzeniem zobowiązał się do kolejnej podwyżki w grudniu, więc na razie CAD pozostanie bez wsparcia.

Pomimo nieustannie dobrych danych płynących z polskiej gospodarki, notowania rodzimej waluty zaprzestały w ostatnim czasie aprecjacji. Wydaje się, że obecnie głównym hamulcem jest dość bierna postawa Rady Polityki Pieniężnej, która nie zdaje się spieszyć z podwyżkami kosztu pieniądza w najbliższym czasie.

Rynek długu w Europie już wczoraj zaczął przygotowania do jutrzejszego posiedzenia ECB, ale EUR pokazało stłumioną reakcję. Podobnie USD stoi w miejscu, gdyż nie mamy postępów w wyborze nowego prezesa Fed i reformie podatkowej. AUD tonie po słabym CPI, który zagwarantuje gołębie nastawienie RBA. Dziś przed nami Ifo z Niemiec, PKB z Wlk. Brytanii, zamówienia z USA i decyzja Banku Kanady.

Dane w dniu dzisiejszym: O godzinie 10:00 poznamy indeks instytutu Ifo. To wskaźnik, który mierzy kondycję gospodarki niemieckiej na podstawie ankiet, które wypełniają czołowi menedżerowie i analitycy. Prognozuje się utrzymanie poziomu 115,2 pkt.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie nieco słabszego złotego wobec zagranicznych dewiz. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2466 PLN za euro, 3,6120 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,6441 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7437 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,397% w przypadku obligacji 10-letnich.

Jaka sytuacja? Maksima z dnia to ok. 1,1775, minima to 1,1745. Mówimy oczywiście o eurodolarze. A zatem nie ma żadnego przełomu. W kontekście tego, co dzieje się od początku sierpnia, dolar jest dość mocny, euro raczej słabe. Bądź co bądź ten średnioterminowy zakres to ok. 1,1670 – 1,21.

Dość skąpa nota analityczna Markit dotycząca szacunków indeksów PMI dla Eurolandu zwróciła na obecność dużo lepszych nastrojów w sektorze przemysłowym (58,6 pkt, konsensus: 57,8 pkt). Powodem powyższego stanu rzeczy jest nie tylko podbicie wolumenu nowych zamówień, co jest częściowo pokłosiem intensyfikacji eksportu, ale również wyższych poziomów subindeksu kosztowego.

Lista tematów, która może ruszyć rynkami w tym tygodniu, jest długa, ale na razie nic na niej się nie rusza. Skutkiem tego ostatnie 24 godziny nie przyniosły większych zmian poza NZD, na którym ciąży klątwa zmiany warty w lokalnej polityce. Dziś dzień z PMI z Eurolandu i USA, w nocy infalcja z Australii.

Poniedziałek przyniósł jedynie niewielkie zmiany na krajowym rynku walut. Spokój na światowych giełdach oraz brak istotnych publikacji oznaczał stabilizację kursów EURPLN i USDPLN. To się może jednak w tym tygodniu zmienić, przed nami bowiem ważne rozdania.

Rynki stabilne przed decyzją Europejskiego Banku Centralnego w sprawie przyszłości programu QE. Spodziewamy się zwiększonej zmienności na przełomie miesiąca. Złoty w październiku wciąż drugą najmocniejszą walutą świata.