Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Wieczór jak poranek?: W nocy i nad ranem, około trzeciej, eurodolar krążył w pobliżu 1,23 i niżej, nawet przy 1,2280. Wieczorem widzimy zbliżone poziomy – nawet jeśli po drodze euro pokazało trochę siły i podskoczyło do 1,2350.

Kluczowe informacje z rynków: CHINY: Tamtejsza prasa spekuluje o możliwej zmianie w chińskiej konstytucji, która pozwoliłaby prezydentowi Xi Jinping’owi rządzić dłużej, niż przez dwie kadencje. JAPONIA: Prezes Kuroda dał do zrozumienia, że nie widzi potrzeby rozważania zmian w polityce Banku Japonii. Szef banku centralnego nie odniósł się też zbytnio do obserwowanej siły jena w ostatnich tygodniach.

Niedzielne posunięcie Komunistycznej Partii Chin nie powinno być traktowane jako wysoce zaskakujące, bowiem o zamiarze zniesienia czasowego limitu prezydentury Xi Jinpinga mówiło się dość głośno pod koniec zeszłego roku. Zapewnienie stabilności politycznej w Państwie Środka jest powszechnie traktowane jako remedium na sukcesywnie narastające problemy, a tych zdecydowanie nie brakuje.

Odbicie na giełdach w Azji w ślad za optymistyczną końcówką tygodnia na Wall Street przynosi stabilny handel na walutach z łagodnym osłabieniem dolara i umocnieniem EM. Złoty stabilny. Z początkiem marca jeszcze straci na wartości.

Eurodolar jest obecnie na poziomie 1,2315. Jeszcze w nocy notowano kursy rzędu 1,2280. Od tego czasu euro zyskało więc trochę na wartości, dzięki czemu wróciliśmy z grubsza do porannych kursów z piątku.

Era Janet Yellen jako szefowej Fed zakończyła się. Od trzech tygodni najważniejszym bankiem centralnym na świecie włada Jerome Powell, jednak jak dotąd unikał kontaktu z mediami. Dlatego rynki będą niezwykle ciekawe jego wypowiedzi na temat stanu gospodarki i polityki pieniężnej w Kongresie.

W przyszłym tygodniu rynek dolara będzie przyglądał się przesłuchaniu nowego prezesa Fed przed Kongresem w USA z uwagą na niespodzianki odnośnie przyszłości polityki pieniężnej. Na polu danych różne odczyty inflacji i PKB będą stanowić tło. Europejskie aktywa mogą też odczuwać dodatkowe napięcia przed wyborami parlamentarnymi we Włoszech.

Kluczowe informacje z rynków: Stany Zjednoczone: Indeks wskaźników wyprzedzających Conference Board w styczniu znalazł się na poziomie 1% przy oczekiwaniach na poziomie 0,7% oraz poprzedniej wartości wynoszącej 0,6%. Indeks Kansas City Fed dla przemysłu w lutym znalazł się na poziomie 21 pkt., czyli wyższym od oczekiwań zakładających 18 pkt. i poprzedniej wartości na poziomie 16 pkt.

Niezdecydowane zachowanie USD w tym tygodniu rodzi zakłopotanie wśród uczestników rynku. Nie widzę przekonania zarówno po stronie zwolenników powrotu do sprzedaży dolara, jak i wierzących w jego silniejsze odbicie. Uważam natomiast, że im dłużej rynek nie będzie wiedział, co zrobić, tym większe zagrożenie dla apetytu na ryzyko.

W ostatnich dniach notowania polskiego złotego pozostawały pod presją podażową, co wynikało przede wszystkim z odrodzenia siły amerykańskiego dolara, jakiej oczekiwaliśmy już od początku tygodnia. Sytuacja ta została wzmocniona w następstwie środowych minutek FOMC, które ostatecznie w zdecydowany sposób wzmocniły dolara.

Sygnały słabnięcia gospodarki strefy euro, jeśli będą się utwierdzać, nie pozwolą EBC na zaostrzenie polityki pieniężnej nie tylko w najbliższych kwartałach, ale i latach. Czy ktoś rozważa brak podwyżek stóp do końca dekady?

Piątek przed nami O godzinie ósmej zaprezentowano odczyt dotyczący niemieckiej dynamiki PKB w IV kw. 2017. Był to odczyt rewizyjny i okazał się zgodny z prognozami, opiewającymi na +0,6 proc. k/k oraz +2,3 proc. r/r. Nie ma więc żadnego zaskoczenia.

Poranny, piątkowy handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie słabszego PLN – który był liderem spadków koszyka w trakcie czwartkowej sesji. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1809 PLN za euro, 3,3991 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,6349 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7382 PLN w relacji do funta szterlinga.

Dolar próbuje wyrwać się ze spirali wyprzedaży i ma na to znaczne szanse. Po ubiegłotygodniowym fiasku trwałego wyjścia EUR/USD nad 1,25, wczoraj przy okazji tąpnięcia na Wall Street to zdecydowanego zanegowania wzrostowego odbicia eurodolara ponad 1,2350.

Reakcja na Fed: Z początku rynek na zapiski Fed zareagował trochę niepewnie i dziwnie, podnosząc notowania głównej pary. Później jednak przyszła chwila refleksji i prawdopodobnie zwyciężyło przekonanie, że z protokołu wynika, iż podwyżki stóp są bardzo prawdopodobne w świetle relatywnie dobrych danych makro.

Poranny, czwartkowy handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie słabszego złotego i innych walut EM na bazie dalszego umocnienia notowań dolara amerykańskiego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1714 PLN za euro, 3,3967 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,6175 PL względem franka szwajcarskiego oraz 4,7241 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,479% w przypadku obligacji 10-letnich.

PMI i nie tylko: Zaprezentowano dziś odczyty PMI dla Europy, wstępne za luty. We Francji wynik dla przemysłu to 56,1 pkt przy prognozie 58 pkt, poprzednio notowano 58,4 pkt. Rezultat dla usług to zejście z 59,2 pkt do 57,9 pkt - oczekiwano 59 pkt.

Przy braku danych i wydarzeń odbicie dolara jest drogą po linii najmniejszego oporu. Dziś uwagę przyciąga protokół FOMC, co do którego rynek może mieć jednak zbyt wygórowane oczekiwania. Funt został wciągnięty w szum informacyjny wokół Brexitu, który dziś mogą jednak przyćmić dane z rynku pracy.

Najbliższe dni przyniosą naszym zdaniem nową falę wzrostu awersji do ryzyka na rynkach finansowych. Skutkować ona będzie wzmocnieniem dolara, odbiciem cen obligacji oraz słabszą postawą walut EM. Spadki ponownie dotkną indeksy akcji. Złoty nie zdoła utrzymać obecnej, mocnej pozycji.