Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Ostatecznie rynek zinterpretował wczorajszy przekaz po posiedzeniu Rady Polityki Pieniężnej negatywnie dla polskiej waluty. Zaszkodziły „gołębie” komentarze przedstawicieli tego gremium tonujące oczekiwania związane z możliwością podwyżki stóp procentowych na przełomie 2018/19 i oddalające perspektywę zacieśnienia dalej na 2019 r.

Rynki zostały ostatnio ostro poturbowane przez protekcjonistyczne pohukiwania i groźby ze strony Donalda Trumpa. Położenie silnego akcentu przez prezydenta USA na kwestie polityki handlowej hamują mocniejsze odbicie dolara.

ADP wypadł elegancko: Automatic Data Processing, prywatna firma z branży ekonomiczno-finansowej, przedstawiła swoje oszacowanie zmiany zatrudnienia w USA w lutym tego roku. Wynik to 235 tys. nowych posad, gdy tymczasem oczekiwano 195 tys. Ba, podwyższono też wynik ze stycznia – z 234 tys. do 244 tys.

Szanse na wycofanie się prezydenta USA z ceł na import stali i aluminium spadły do minimum po informacji o szykowanej rezygnacji głównego „globalisty” G. Cohna. UE zapowiada środki odwetowe. Spośród krajów G10 Stany Zjednoczone są w najmniejszym stopniu uzależnione od handlu. Czy to poprawi fundamentalną pozycję dolara?

Wczoraj pisaliśmy o tym, że populistyczny ruch Trumpa mający wprowadzić cło na import stali i aluminium ma przeciwników również w jego obozie politycznym. Najlepiej potwierdziła tor rezygnacja Garego Cohna, uważanego za głos rozsądku w administracji prezydenta. Nic dziwnego, że rynkom to się nie spodobało.

Inwestorzy zaczynają zapominać o włoskich wyborach i powracają z uwagą w stronę globalnego handlu i problemów, jakie wywołują ostatnie propozycje Trumpa dotyczące ceł importowych. Niektórzy są zdania, że krytyka z zagranicy, ale też z własnego sztabu skłonią prezydenta USA do zmiany decyzji, co pomaga osłabić nieco awersję do ryzyka na rynkach.

Wczorajsze silne odbicie na Wall Street, które pociągnęło za sobą inne rynki akcji, może być pretekstem do poprawy sentymentu wokół bardziej ryzykownych walut, który pogorszył się po tym, jak rynki przestraszyły się ryzyka wojen handlowych, które mogłaby rozpocząć decyzja USA o wprowadzeniu ceł na import stali i aluminium.

Presja na prezydenta Donalda Trumpa rośnie nie tylko ze strony globalnych sojuszników USA, ale jak się okazuje również w jego kraju. Mimo to prezydent nie zamierza się wycofać. Wczoraj rynki wydawały się pogodzone ze scenariuszem nowych ceł i po początkowej wyprzedaży nastroje poprawiły się – pytanie na jak długo.

Temat nie ustaje: Kto wie – być może gdyby nie cała ta historia z cłami w USA, to eurodolar potwierdziłby swój 10-letni trend spadkowy, a wykres odbiłby się od linii i poszedł bardziej na południe. W zasadzie to właśnie się działo w ubiegłym tygodniu, gdy notowania od góry przeszły przez 1,22.

Kluczowe informacje z rynków: USA/ TRUMP / WOJNY HANDLOWE: Szef Białego Domu napisał w piątek na Twitterze, że wojny handlowe są dobre i łatwe do wygrania. To zwiększyło tylko nerwowość na rynkach finansowych. USA/ DANE: Opublikowane w piątek po południu dane nt. indeksu nastrojów konsumenckich Uniwersytetu Michigan wypadły nieco lepiej od prognoz (99,7 pkt.), ale oczekiwania inflacyjne nie uległy zmianie.

Włoska scena polityczna jest od dziesięcioleci niestabilna (65 rządów w 73 lata, jedynie Berlusconi utrzymał władzę pełną kadencję) a konstytucja nie pozwala na skuteczne rządzenie i prowadzenie reform. Wynik wczorajszych wyborów parlamentarnych, których zwycięzcą jest antyestablishmentowy Ruch Pięciu Gwiazd zagraża długim patem, ponieważ w tej chwili jawiąca się jako jedyna (wciąż skrajnie egzotyczna) koalicja to mariaż centrolewicy ze wspomnianym Ruchem Pięciu Gwiazd.

Ubiegły rok był poniekąd tryumfem partii proeuropejskich – udało im się obronić status quo w Holandii, Franci i w Niemczech, choć nie bez strat. We Włoszech jednak nie było o tym mowy – wybory do parlamentu wygrywa Ruch Pięciu Gwiazd i to prawdopodobnie ta partia będzie rządzić.

Po dynamicznym spadku wartości polskiego złotego w pierwszej połowie poprzedniego tygodnia, kolejne dni przyniosły uspokojenie na rynku rodzimej waluty i delikatne odbicie jej notowań w górę. Niemniej, poniedziałkowa sesja rozpoczyna się powrotem do pesymistycznych nastrojów na rynku złotego. Jego wartość dziś rano spada, aczkolwiek warto nadmienić, że nie jest to duża zniżka.

Kurs i dane: Świat finansów cały czas jest pod wrażeniem (raczej negatywnym...) decyzji prezydenta Trumpa na temat ciężkiego oclenia stali i aluminium, wwożonych do USA zza granicy, np. z Kanady. Pojawiają się głosy, że ta polityka nie tylko zaszkodzi atmosferze pomiędzy państwami tudzież kondycji rynków giełdowych i forexowych – ale że okaże się słaba także i dla samych Stanów.

A miało być inaczej... Poniekąd tak – wydawało się, że będzie inaczej. Przypomnijmy, że od stycznia (od drugiej połowy stycznia, powiedzmy) wykres eurodolara poruszał się w konsolidacji. Jej dolnym ograniczeniem był rejon 1,2180 – 1,22, za górne uznać można okolicę 1,2520-55.

Przed nami tydzień z bankami centralnymi. Główna uwaga będzie na EBC, gdzie spodziewane są zmiany w komunikacji, co i kiedy bank ma w planach. Poza tym banki w Australii i Kanadzie raczej nie odmienią sentymentu na AUD i CAD, na których ciążą obawy o wojny handlowe. Spokojnie powinno być przy decyzjach w Japonii i Polsce. Zwieńczeniem tygodnia będzie raport z rynku pracy USA, gdzie dalszy wzrost wynagrodzeń będzie mocnym argumentem dla jastrzębi z Fed.

Kluczowe informacje z rynków: USA / DANE: Opublikowany wczoraj odczyt ISM dla przemysłu wypadł w lutym lepiej od oczekiwań rosnąc do 60,8 pkt., zamiast spaść do 58,7 pkt. Uwagę zwraca podbicie subindeksów cen płaconych i zatrudnienia.

Prezydent Trump ma dwie twarze, przynajmniej z perspektywy rynków finansowych. Inwestorzy tak przyzwyczaili się do tej dobrej, że zapomnieli o nieobliczalnej i populistycznej stronie prezydenta. Ten zaś szybko wziął się za nadrabianie zaległości.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie lekkiej presji podażowej na PLN, pomimo osłabienia USD. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1885 PLN za euro, 3,4140 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,6317 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7034 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,294% w przypadku obligacji 10-letnich.