Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Główna para w górę: Eurodolar startował nad ranem z okolic 1,23, co i tak było stosunkowo wysokim poziomem w kontekście minimów notowanych np. 9 lutego. Teraz mamy ok. 1,2360. Euro zatem zyskało, dolar stracił.

Kluczowe informacje z rynków: WIELKA BRYTANIA: Agencje odnotowały wczoraj wypowiedzi Gertjan’a Vlieghe, oraz Ian’a McCafferty’ego z Banku Anglii. Pierwszy dał do zrozumienia, że gospodarka jest gotowa nawet na serię podwyżek stóp (trzy ruchy nie doprowadzą do nadmiernych nierównowag), gdyż najbliższe miesiące mogą pokazać silniejszą presję płacową.

Rynek akcji w dalszym ciągu dyktuje warunki dla pozostałych klas aktywów, jednocześnie podtrzymując zmienność na podwyższonym poziomie. Dziś waluty ryzykowne są pod presją, a lepiej radzą sobie „bezpieczne przystanie”. Jedyna różnica na początku tego tygodnia to powrót do sprzedaży USD.

Pomimo faktu, że amerykańska waluta całkiem nieźle rozpoczęła nowy tydzień, nastroje pogarszały się wraz z upływem czasu. W rezultacie kurs głównej pary walutowej ponownie powrócił powyżej bariery 1,23 pomagając tym samym walutom rynków wschodzących, w tym złotemu. Waluty EM korzystają również z lepszych nastrojów na światowych rynkach akcyjnych, co było widoczne podczas wczorajszej sesji w Europie, USA oraz dzisiaj w Azji.

Akcje pozostaną dziś w fazie odrabiania strat po załamaniu z ubiegłego tygodnia, ale w naszej ocenie to jeszcze nie koniec zawirowań na rynkach. W drugiej fali przeceny ruszą także waluty, co wzmocni dolara i osłabi złotego.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi kontynuację odbicia EUR/USD co wspiera notowania walut EM. Polski złoty kwotowany jest następująco: 4,1667 PLN za euro, 3,3849 PLN względem dolara amerykańskiego, 3,6093 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,6873 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą: 3,551% w przypadku obligacji 10-letnich.

Na świecie: Jeden i dwadzieścia trzy – rzeczywiście, taki kurs widzimy o poranku na eurodolarze, choć oczywiście waha się on trochę, jak to zwykle na rynku walutowym. Dolar nieco stracił po uprzedniej aprecjacji, aczkolwiek nadal jest możliwe, że potwierdzi się długoterminowa linia spadkowa, prowadzona od poziomu 1,60, notowanego (w przybliżeniu, w przybliżeniu...) jako szczyt z roku 2008.

Eurodolar w akcji: Niewiele się dziś działo w ramach kalendarium makroekonomicznego. Z ciekawostek można wspomnieć dynamikę produkcji przemysłowej w Indiach za grudzień: wyniosła aż 7,1 proc. w skali rocznej, gdy prognozowano 6,2 proc. Nie jest to rzecz, która wstrząsnęłaby eurodolarem w jakikolwiek sposób, ale osoby zainteresowane gospodarką azjatycką powinny mieć ów fakt w pamięci.

Nastroje na giełdach na koniec tygodnia uległy poprawie, ale wątpimy, by na rynkach na trwałe ponownie zagościł optymizm. Odbicie także na towarach. Waluty nadal stabilne. Obraz rynku nie uległ zmianie na obligacjach, gdzie trwa wyprzedaż. Tydzień pod dyktando środowego odczytu indeksów CPI ze Stanów Zjednoczonych.

Na początku nowego tygodnia sytuacja na globalnym rynku akcyjnym uspokoiła się, czego najlepszym dowodem są umiarkowane wzrosty chińskich indeksów oraz wyższe poziomy amerykańskich kontraktów terminowych.

Kwestia spojrzenia: W gruncie rzeczy obecne poziomy eurodolara – a to jest ok. 1,2295 – 1,23 – nie są dużo wyższe niż np. maksima z czwartku i piątku. Ale są wyraźnie wyższe od minimów, które wtedy przebiegały w okolicach 1,2215.

Początek nowego tygodnia handlu przynosi lekkie odbicie notowań PLN po słabszej końcówce obrotu w ub. tygodniu. Złoty kwotowany jest następująco: 4,1816 PLN za euro, 3,4059 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,6358 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7237 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,574% w przypadku obligacji 10-letnich.

Czas zmiany: Godne uwagi jest to, że w dogasającym właśnie tygodniu doszło do przełamania konsolidacji, która utrzymywała się mniej więcej od 25 stycznia w zakresie 1,2340 – 1,2530. Chodzi rzecz jasna o konsolidację na wykresie głównej pary walutowej, czyli eurodolara.

W obliczu napięć na rynkach finansowych w przyszłym tygodniu dane makro mogą zejść na drugi plan. Jednak mamy kilka ważnych publikacji z USA, które, jeśli wypadną lepiej, będą podsycać odwrót inwestorów w stronę dolara. Inflacja CPI i sprzedaż detaliczna będą najważniejsze. Poza tym wyróżniają się CPI z Wielkiej Brytanii, rynek pracy z Australii i decyzja szwedzkiego Riksbanku. W Polsce mamy pierwszy szacunek PKB za IV kw.

Kluczowe informacje z rynków: USA / BUDŻET: Senat dopiero dzisiaj rano uchwalił ustawę umożliwiającą finansowanie instytucji federalnych do 23 marca b.r., oraz podnoszącą wydatki na cele militarne i publiczne o 300 mld USD w ciągu najbliższych dwóch lat. Została ona teraz przesłana do Izby Reprezentantów. Kilkugodzinne opóźnienie sprawiło jednak, że pojawiło się ryzyko ponownego „goverment shutdown”, chociaż najprawdopodobniej na bardzo krótko.

Na małym czarnym poniedziałku się nie skończyło, wczoraj na Wall Street znów było bardzo nerwowo. Wyprzedaż na rynku akcji i słabość na rynku obligacji zaczynają powoli być odczuwalne również na naszym rynku. Wczoraj frank był najdroższy od listopada.

Rynek w dalszym ciągu próbuje znaleźć punkt równowagi po skoku zmienności na początku tygodnia i jednym z tych dni, kiedy panika bierze górę. Wall Street zaliczyło kolejną sesję ze spadkami o 4 proc. i ciągnie za sobą rynek azjatycki. Na rynku walutowym jest nieco spokojniej, choć strach w końcu dosięgnął rynki wschodzące.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi wyraźnie słabszego PLN – kolejna sesja mocnych spadków w USA wyraźnie podbiła popyt na waluty typu safe haven, a EM musiały zmierzyć się z gorszymi nastrojami. Złoty kwotowany jest następująco: 4,1923 PLN za euro, 3,4224 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,6470 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7681 PLN w relacji do funta szterlinga.

Kurs i rynek: Eurodolar rysuje teraz poziom 1,2255 – co oznacza, że euro trochę zarabia, bo wczoraj notowano zejścia nawet i do 1,2215 (mniej więcej). Cóż, to po prostu korekta – która nie zmienia faktu, że generalnie piłka znalazła się bardziej po stronie dolara.