Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Wydarzeniem nadchodzącego tygodnia będzie posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego, gdzie inwestorzy będą doszukiwać się informacji, czy ostatnia słabość w danych strefy euro osłabiła zapał banku do normalizacji polityki monetarnej. Podkreślenie ostrożnego nastawienia może podkopać zaufanie do euro.

Kluczowe informacje z rynków: USA/ DANE: Cotygodniowe bezrobocie wypadło na poziomie 232 tys. wniosków (szacowano 230 tys.), a kwietniowy indeks Philly FED wzrósł do 23,2 pkt. zamiast spaść o 20,1 pkt. z 22,3 pkt. Indeks wskaźników wyprzedzających w gospodarce (Conference Board) za marzec, wypadł zgodnie z oczekiwaniami (0,3 proc.).

Wczoraj wieczorem funt zaliczył silną przecenę, gdyż rynek wystraszył się ostrożnego tonu
w wywiadzie prezesa Banku Anglii Carneya, co zostało odebrane jako obniżenie szans na podwyżkę stopy procentowej na majowym posiedzeniu.

Polska waluta otrzymała na przestrzeni ostatnich godzin wsparcie w postaci zarówno danych makroekonomicznych z kraju, ale i również gołębich komentarzy ze strony prezesów banków centralnych Anglii oraz Szwajcarii. Choć perspektywa podwyżek stóp procentowych w Polsce pozostaje dość odległa, ...

Złoty pozostaje niewrażliwy na globalny wzrost rynkowych stóp procentowych, spadki cen akcji na chińskich giełdach czy lekko mocniejszego dolara. Jest i pozostanie w rejonie 3,5-letnich maksimów wobec koszyka 4 głównych walut. W najbliższych dniach stabilne kursy.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi lekkie podbicie notowań złotego po wyhamowaniu korekty spadkowej. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1627 PLN za euro, 3,3743 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,4708 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7507 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,048% w przypadku obligacji 10-letnich.

Wąskie wahania: Oczywiście w ujęciu dłuższym, obejmującym czas od drugiej połowy stycznia, zakres wahań eurodolara jest nawet szeroki. Kto sprzedał euro w lutym przy kursach rzędu 1,2550, a potem odwrócił pozycje na przełomie lutego i marca przy 1,2160 – mógł się cieszyć. Taki mniej więcej jest zakres wahań.

Kluczowe informacje z rynków: USA/ FED: Zdaniem odchodzącego w czerwcu na emeryturę szefa oddziału FED w Nowym Jorku (William Dudley), Rezerwa Federalna powinna powrócić do tzw. neutralnego poziomu stóp procentowych zanim dojdzie do wyraźnej poprawy na rynku pracy. Dudley jest optymistą odnośnie dynamiki wzrostu gospodarczego, a także nie dostrzega ryzyk spowolnienia popytu ze strony konsumentów.

Rynki finansowe pozostają w trybie umiarkowanego risk-on, kiedy prezydent Trump nie przypomina o wojnie handlowej, a inwestorzy praktycznie już zapomnieli o Syrii. EUR/USD kontynuuje senny handel gdzieś pomiędzy 1,23 a 1,24; nudno jest też na rynku złotego. Ale tematy makro są żywe dla AUD, NZD, GBP i CAD.

Złoty wzrósł do najwyższego poziomu od września 2014 r. w relacji do 4 najważniejszych walut. Stabilizuje się na wysokich poziomach do euro i dolara, mocno zyskuje do franka i funta. Na świecie mocny także chiński juan, a waluta USA nie znajduje trwałego wsparcia, pomimo dobrych danych bieżących z gospodarki i rosnących oczekiwać na podwyżki stóp procentowych.

Będą sankcje czy ich nie będzie? W Białym Domu, chciałoby się powiedzieć „jak zwykle”, panuje spore zamieszanie i różni przedstawiciele administracji Trumpa wydają różne oświadczenia. Ta niepewność widoczna jest na rykach surowców, gdzie w ostatnich dniach dochodzi do ogromnych wahań cen. Sytuacja ta może nie pozostać obojętna dla światowej gospodarki.

Abe i nie tylko: Japoński premier Abe stwierdził, że handel z USA będzie rozwijany, podobnie jak amerykańskie inwestycje w Japonii, a wszystko to z korzyścią dla obu państw czy też narodów. Premier gotów jest rozmawiać o wolnej, obustronnej wymianie, prowadzonej na równych zasadach.

Wydarzenia dnia: Para CAD/USD przed 16:00 dobiła do 0,7970, po czym w szybkim tempie spadła, obecnie klaruje się przy 0,79. Można na to spojrzeć inaczej: para USD/CAD wzrosła z 1,2550 do 1,2656. Tak czy inaczej, oznacza to, że dolar się wzmocnił.

Kluczowe informacje z rynków: USA/DANE: Opublikowane wczoraj po południu dane nt. dynamiki wydanych pozwoleń i rozpoczętych budów w marcu przewyższyły oczekiwania rynku (odczyty wyniosły odpowiednio 1,354 mln i 1,319 mln wobec szacowanych 1,323 mln i 1,262 mln). Lepiej wypadła też dynamika produkcji przemysłowej, która wzrosła w ubiegłym miesiącu o 0,5 proc. m/m.

Frank szwajcarski zwykle lata poniżej zasięgu radarów, ale gdy tylko daje się zauważyć, robi ogromne wrażenie. W ciągu ostatniej doby EUR/CHF zahaczył o 1,1970, czyli znalazł się o krok od niewidzianego do 15 stycznia 2015 r. poziomu 1,20, kiedy to SNB przestał bronić franka i zapewnił jedno z największych załamań kursu w historii rynku walutowego. Osłabienie ma jednak dość dziwne podstawy.

Główna para i świat: Eurodolar lokuje się obecnie na poziomie 1,2350, jeszcze ok. ósmej rano notował 1,2380. Na razie więc dolar trochę zarabia, wszelako nadal są to wahania konsolidacyjne. Mówimy tu zarówno o konsolidacji ostatnich kilku dni (ok. tygodnia), jak i o tej szerszej, wszczętej w styczniu.

W cieniu Wojen Handlowych, Syrii i podwyżek stóp w USA rozgrywa się inna tendencja, która w Polsce jest obserwowana z dużą uwagą. Mowa o kursie franka, który w ostatnim czasie zauważalnie traci na wartości. Być może jeszcze w tym tygodniu osiągnięty zostanie milowy poziom.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie lekkiej korekty na PLN, jednak w dalszym ciągu są to relatywnie mocne poziomy na wykresach. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1615 PLN za euro, 3,3630 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,4762 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8040 PLN w relacji do funta szterlinga.

Fed i wieści makro: O cierpliwości mówił dziś Charles Evans z FOMC – który jednak w tym roku nie głosuje. Owszem, jego zdaniem stopy procentowe mogą być stopniowo podnoszone – tym niemniej Fed w zasadzie może sobie pozwolić na politykę jeszcze bardziej umiarkowaną niż obecna. Po prostu inflacja wciąż jest jeszcze zbyt niska, nie ma też dostatecznego parcia na wzrost płac.