Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Na głównej parze: W jakiejś mierze dolar jest silny – bo przecież wykres górnej pary nie bada rejonów typu 1,2530-50, co przecież miało miejsce w styczniu i lutym (w skrajnych momentach). Ale jest i słaby, bo notowania plasują się przy 1,2330, znacznie powyżej dołka z przełomu lutego i marca, który wykreowano przy 1,2160-70.

Eurodolar pozycjonuje się wieczorem, przed godziną 22:00, w okolicach 1,2335. W minimach dziennych notowano poziomy rzędu 1,2290, obecne zaś wartości zbliżone są do szczytów z godziny dziewiątej rano.

Piątkowe dane Departamentu Pracy USA stworzyły korzystną konfigurację dla rynków akcji - wzrost etatów poza sektorem rolniczym wyniósł w lutym aż 313 tys., a wcześniejsze dane zrewidowano w górę, podczas kiedy dynamika płac była poniżej spodziewanej wartości i wyniosła 2,6 proc. r/r – gdyż ograniczyła spekulacje związane z ewentualną, czwartą podwyżką stóp przez FED w tym roku.

Akcje w górę, ale dolar stabilny w reakcji na mocny raport z rynku pracy i wzrost oczekiwań na 4 podwyżki stóp Fed. Widzimy ograniczony potencjał wzrostu euro wobec podstawowych walut. Złoty pozostanie w korelacji z euro. Uważamy, że nie zakończył jeszcze fazy krótkoterminowego osłabiania się.

Piątkowy raport z amerykańskiego rynku pracy okazał się bardzo solidny jeśli weźmiemy pod uwagę liczbę nowych etatów jaka została wykreowana w ubiegłym miesiącu, niemniej jednak najważniejszy punkt publikacji, jakim jest dynamika płac, nieco rozczarował ograniczając coraz bardziej rozgrzane oczekiwania rynków, iż Rezerwa Federalna może podnieść stopy nawet cztery razy w tym roku.

Egzotyczny wątek: Dziś w kalendarium niewiele danych makro – zaś te, które się pojawią, raczej nie wstrząsną głównymi rynkami czy aktywami. Można oczywiście wspomnieć o bilansie handlu zagranicznego Rumunii czy saldzie rachunku bieżącego Turcji (obie publikacje poznamy o 8:00), ale jeśli już patrzeć na niszowe gospodarki, to ważniejsza będzie godzina 13:00.

Słowo o eurodolarze: Precyzyjniej byłoby mówić o trendzie bocznym, albo o rytmie trendu bocznego – ale pozwoliliśmy sobie na mały skrót myślowy. Eurodolar błądzi w konsolidacji od połowy stycznia, zakres wahań to ok. 1,2160 – 1,2550.

Po napakowanym wydarzeniami mijającym tygodniu po weekendzie przychodzi czas na zwolnienie tempa i mniejszą liczbę danych. Inflacja będzie na pierwszym planie z najważniejszym odczytem w USA, od którego może zależeć przyszłość polityki Fed. W czwartek poznamy decyzje banków centralnych z Norwegii i Szwajcarii.

Kluczowe informacje z rynków: EUROSTREFA: Po zakończonym wczoraj posiedzeniu Europejski Bank Centralny dokonał korekty w treści komunikatu – miesięczna wartość programu QE nie będzie mogła zostać zwiększona w razie potrzeby, ale sam program będzie mógł zostać wydłużony w czasie, jeżeli takowa się pojawi. Podczas konferencji prasowej Mario Draghi był jednak dość ostrożny w słowach.

Pół godziny przed trzecią ...po południu. Wtedy poznamy tzw. non-farm payrolls, to znaczy dane z rynku pracy Stanów Zjednoczonych, te oficjalne (w odróżnieniu od raportu prywatnej firmy ADP, który został podany w środę i wypadł pozytywnie).

Donald Trump dotrzymał słowa i zatwierdził cła na import stali i aluminium. Decyzja została podjęta pomimo sprzeciwu doradców, przedstawiciele Partii Republikańskiej i potępiona przez głównych partnerów handlowych. Dla rynków nie jest istotne, że cła (na razie) obejmują wąską grupę towarów.

W ostatnim czasie w amerykańskiej polityce dzieją się rzeczy trochę niezwykłe. Wczoraj prezydent Trump podpisywał cła na stal i aluminium, ale to inwestorzy już przetrawili i świętowali nieoczekiwaną zgodę na spotkanie z Kim-Jong Unem. Czy odwilż w stosunkach z Koreą Północną faktycznie pomoże rynkom?

EBC ostrożnie wycofuje najłagodniejsze sformułowania, ale prezes M. Draghi nie zrzuca gołębiego płaszcza. Euro słabnie, a dolar zyskuje, bo prognozy tempa zaostrzania polityki pieniężnej w USA zostaną podwyższone. Dzisiejsze dane z rynku pracy powinny potwierdzić jastrzębie nastawienie Fed na posiedzeniu 21 marca.

Kluczowe informacje z rynków: USA/ TRUMP / WOJNY HANDLOWE: Prezydent Trump może jeszcze dzisiaj po południu podpisać dekret nt. taryf celnych na aluminium i stal, poinformowały wczoraj źródła w Białym Domu. Rozważane jest 30-dniowe wyłączenie spod nich importu z Meksyku i Kanady, co ma związek z prowadzonymi negocjacjami ws. traktatu NAFTA.

Ostatecznie rynek zinterpretował wczorajszy przekaz po posiedzeniu Rady Polityki Pieniężnej negatywnie dla polskiej waluty. Zaszkodziły „gołębie” komentarze przedstawicieli tego gremium tonujące oczekiwania związane z możliwością podwyżki stóp procentowych na przełomie 2018/19 i oddalające perspektywę zacieśnienia dalej na 2019 r.

Rynki zostały ostatnio ostro poturbowane przez protekcjonistyczne pohukiwania i groźby ze strony Donalda Trumpa. Położenie silnego akcentu przez prezydenta USA na kwestie polityki handlowej hamują mocniejsze odbicie dolara.

ADP wypadł elegancko: Automatic Data Processing, prywatna firma z branży ekonomiczno-finansowej, przedstawiła swoje oszacowanie zmiany zatrudnienia w USA w lutym tego roku. Wynik to 235 tys. nowych posad, gdy tymczasem oczekiwano 195 tys. Ba, podwyższono też wynik ze stycznia – z 234 tys. do 244 tys.

Szanse na wycofanie się prezydenta USA z ceł na import stali i aluminium spadły do minimum po informacji o szykowanej rezygnacji głównego „globalisty” G. Cohna. UE zapowiada środki odwetowe. Spośród krajów G10 Stany Zjednoczone są w najmniejszym stopniu uzależnione od handlu. Czy to poprawi fundamentalną pozycję dolara?

Wczoraj pisaliśmy o tym, że populistyczny ruch Trumpa mający wprowadzić cło na import stali i aluminium ma przeciwników również w jego obozie politycznym. Najlepiej potwierdziła tor rezygnacja Garego Cohna, uważanego za głos rozsądku w administracji prezydenta. Nic dziwnego, że rynkom to się nie spodobało.