Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Najwyższa od połowy lat 90-tych. Tak na ten moment prezentuje się inflacja bazowa w USA. Choć wywołana częściowo czynnikami przejściowymi jest dużo wyższa niż większość oczekiwała ekonomistów. Życie przedstawicieli Rezerwy Federalnej właśnie mocno się skomplikowało. Plan Fed na ten rok był prosty. Pomimo ożywienia gospodarczego prowadzić ekstremalnie ekspansywną politykę, windując ceny aktywów zasłaniając się niską inflacją i troską o najuboższych.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi wyraźnie mocniejszego dolara oraz podtrzymanie stabilizacji an rynku PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,5524 PLN za euro, 3,7695 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1478 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,2990 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu 1,819% w przypadku obligacji 10-letnich.

W środę dolar jest mocniejszy na szerokim rynku, chociaż zmiany nie są znaczne. Można to tłumaczyć pozycjonowaniem się inwestorów przed publikacją danych nt. inflacji CPI w USA za kwiecień, którą poznamy o godz. 14:30. Globalna tendencja idzie w stronę zaskoczeń "na plus", co widać chociażby po naszym regionie (Węgry, Czechy), stąd też inwestorzy mogą mieć kolejny "dylemat" w kwestii szukania odpowiedzi na pytanie, a co na to FED?

Dziś oczy inwestorów zwrócone są w kierunku danych inflacyjnych ze Stanów Zjednoczonych. Rynek co prawda oczekuje wzrostu wskaźnika CPI (wyższy odczyt jest już w cenach), jednak gdyby dane okazały się wyższe od konsensusu, dalsze spadki indeksów giełdowych, która stanowią na razie jedynie korektę, są wysoce prawdopodobne. W USA oraz na całym świecie toczy się dyskusja na temat inflacji. Wpływa ona na oczekiwania Rezerwy Federalnej a tym samym determinuje przyszłą ścieżkę kursu dolara amerykańskiego.

Środowa sesja azjatycka była wyjątkowo nerwowa. Szczególnie na Tajwanie, gdzie doszło do giełdowego mini-krachu. Powód to skupisko… 6 przypadków koronawirusa. Tajwan bardzo rygorystycznie od samego początku podszedł do pandemii, dzięki czemu wyspa tak naprawdę jej uniknęła. Należy do grupy krajów, które bardzo zdecydowanie reagowały na najmniejsze ogniska, oczywiście kosztem kontroli społeczeństwa, na co w Azji ogólnie jest większe przyzwolenie.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi nieco mocniejszego dolara, bez wyraźnego wpływu na PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,5414 PLN za euro, 3,7448 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1338 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,2858 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,8% w przypadku obligacji 10-letnich (wzrost o blisko 10 pbs).

We wtorkowy ranek uwagę zwraca odbicie dolara na szerokim rynku, przecena na rynkach akcji, oraz wyraźne wzrosty rentowności amerykańskich obligacji (10-letnie powróciły ponad poziom 1,60 proc.). Sentyment popsuł się jeszcze wczoraj po południu za sprawą przeceny spółek technologicznych na Wall Street (Nasdaq spadł ponad 2 proc.), co tłumaczono obawami przed wysoką inflacją (dane CPI z USA poznamy jutro).

Przebudzenie obaw inflacyjnych psuje optymizm budowany na rozczarowującym raporcie z rynku pracy USA. To niesamowite, jak jednocześnie można się uspokajać spodziewaną biernością Fed i jednocześnie obawiać się reakcji banku centralnego na wzrost cen surowców. Wahania nastrojów towarzyszą też złotemu w oczekiwaniu na uchwałę Sądu Najwyższego.

Obecny tydzień jest tygodniem z inflacją, gdyż każdego dnia mamy przynajmniej jeden taki raport. Ponieważ rynki wiedzą już, że mamy silne ożywienie, inflacja jest w centrum zainteresowania, bo może potencjalnie ograniczyć to ożywienie poprzez wymuszenie zacieśnienia pieniężnego. Festiwal publikacji zaczął się od danych z Norwegii, które pokazały wzrost cen producenta aż o 22,5% (ogromny udział sektora naftowego), ale inflację CPI na poziomie 3% - zgodnie z oczekiwaniami.

Poniedziałek przynosi próbę odbicia dolara po stratach poniesionych w piątek w wyniku publikacji słabych danych z rynku pracy (NFP zaledwie 266 tys. etatów w kwietniu wobec konsensusu na poziomie 1 mln), które podkreśliły słuszność ostrożnej retoryki FED wobec potencjalnych, wcześniejszych zmian w polityce monetarnej. W efekcie w piątek wieczorem obserwowaliśmy wyraźny powrót apetytu na ryzyko i strategii reflacyjnych.

Raport z rynku pracy USA zamknął ustaw wołającym o wcześniejsze normalizowanie polityki Fed. Dolar traci, podczas gdy aktywa ryzykowne mają świeży impuls do umocnienia. Pomaga to także złotemu, bardziej niż zmiana tonu prezesa NBP. Marzenia o milionie prysły w momencie. W kwietniu w sektorze pozarolniczym USA przybyło zaledwie 266 tys. nowych miejsc pracy, ćwierć tego, co było prognozowane.

Druga połowa ubiegłego tygodnia przyniosła lawinowe osłabienie się amerykańskiego dolara. Po części jest to efekt słabszych danych z rynku pracy USA, ale w większej mierze podejścia Fed do ryzyka wzrostu inflacji. Tymczasem dane o kwietniowej inflacji poznamy w tę środę. Opublikowany w piątek raport z rynku pracy USA pokazał wzrost zatrudnienia o 266 tys. Oczywiście nie są to katastrofalne dane, ale rynek liczył na niemal milion oraz dalszy spadek stopy bezrobocia, co potwierdziłoby ekspresowe tempo ożywienia amerykańskiej gospodarki.

Na rynku walutowym przejawia się to odejściem od dolara, rynek akcji sporo optymizmu ma już w cenach, za to nowym motorem wzrostów są surowce. Dane makro są analizowane pod kątem potwierdzenia otwierania gospodarek i poprawy perspektyw ożywienia w drugiej części roku. W najbliższych dniach odczyty inflacji mogą podsycać dyskusję o przyszłości polityce monetarnej. W Polsce pod lupą uchwała Sądu Najwyższego ws. kredytów frankowych.

Druga połowa bieżącego tygodnia upływa pod znakiem danych z amerykańskiego rynku pracy, które istotnie wpływają na nastroje inwestorów. Wczoraj pojawiły się dane o tym, że liczba wniosków o zasiłek dla bezrobotnych w USA spadła poniżej 500 tysięcy, co wywołało falę optymizmu na rynkach finansowych. Dla dolara jednak te informacje odbiły się czkawką, bowiem większy optymizm przyczynił się głównie do powrotu nastawienia risk-on wśród globalnych inwestorów.

Dobrnęliśmy do końca tygodnia, w trakcie którego nastroje na rynkach były mieszane, choć powoli zaczyna górę brać apetyt na ryzyko. Dziś uwaga skupia się na raporcie NFP, gdzie ponad 1 mln nowych miejsc pracy jest możliwy, choć prawdopodobnie mało istotny dla inwestorów. Konsensus dla liczby nowych miejsc pracy w sektorze pozarolniczym USA w kwietniu został ustanowiony na równo 1 mln.

Pierwszy piątek miesiąca na rynkach jak zwykle przynosi miesięczny raport z amerykańskiego rynku pracy. Stopniowy powrót do normalności oznacza także powrót miejsc pracy i dziś być może zobaczymy nawet okrągły milion. Co to jednak oznacza dla inwestorów? Rynek pracy należy do opóźnionych wskaźników gospodarczych i podobnie jest tym razem – o ile wskaźniki aktywności biją rekordy, a sprzedaż jest już w USA na poziomie przewyższającym początek 2020 roku, zatrudnienie wraca stopniowo i sporo zostało jeszcze do odrobienia.

W czwartek dolar cofa się po wcześniejszych zwyżkach. Ruch widoczny jest na szerokim rynku, minimalnie słabsze są tylko jen i funt. Uwagę przykuwa dalszy spadek rentowności amerykańskich obligacji (10-letnie zeszły do 1,5750 proc.), co może sprawiać wrażenie, że rynek już "zapomniał" o słowach Janet Yellen z początku tygodnia. Wpływ na to miały wczorajsze wystąpienia kilku członków FED, którzy bronili oficjalnego stanowiska Jerome Powella, ...

Tempo ożywienia gospodarczego nawet przed pełnym luzowaniem restrykcji okazało się sporym pozytywnym zaskoczeniem. Ma to jednak swoje złe strony w postaci silnego wzrostu presji inflacyjnej. To krzyżuje szyki bankom centralnym, które… nie chcą tego problemu widzieć. O tym że Fed nie widzi problemu inflacji w USA w mediach społecznościowych krążą już liczne żarty.

Pomimo bardzo później godziny decyzji Rada Polityki Pieniężnej nie zmieniła parametrów polityki. Skromne zmiany w komunikacie sugerują, że Rada nie będzie gorączkowo reagować na skoki inflacji z przyczyn będących poza jej kontrolą. Dziś swoje zdanie wyrażą Norges Bank i Bank Anglii.
Do 17:30 trzeba było czekać wczoraj na decyzję o poziomie stóp procentowych w Polsce (referencyjna: 0,1 proc.) i kolejne 15 minut na komunikat.