Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Na wykresie eurodolara jesteśmy przy 1,1175 – gdy piszemy te słowa, tj. przed godziną szóstą. Oznacza to bytność w rejonie maksimów zakreślonych w pierwszej połowie lipca – i do tego poniżej szczytów z 2 – 3 sierpnia, które mamy ponad poziomem 1,1230.

Ostatnie dni przynoszą wzrosty wartości indeksów giełdowych, walut rynków wschodzących oraz wyprzedaż amerykańskiej waluty po jej umocnieniu na koniec ubiegłego tygodnia, co miało miejsce wraz z publikacją pozytywnych danych z amerykańskiego rynku pracy.

Początek bieżącego tygodnia przyniósł test oporu w okolicach 43 USD za baryłkę na wykresie amerykańskiej ropy naftowej WTI. Poziom ten okazał się skuteczną barierą dla strony popytowej, która zresztą w ostatnich dniach i tak była wspierana raczej przez uwarunkowania techniczne, nie zaś fundamenty na rynku ropy naftowej.

Sierpień rozpoczął się w bardzo optymistyczny sposób dla notowań złotego, który to nabrał wiatru w żagle po opublikowaniu szczegółów dotyczących ustawy frankowej już na początku tego miesiąca. Od tego czasu złoty jest najsilniejszy względem franka szwajcarskiego od 21 kwietnia, a za CHF należy zapłacić 3,91 PLN w porównaniu do ponad 4 złotych jeszcze przed ogłoszeniem wspomnianej ustawy.

Kluczowe informacje z rynków: Chiny: Ludowy Bank Chin ustalił średni kurs juana względem dolara na poziomie 6,6530 wobec 6,6594 wczoraj. Powołując się na wysoko postawione osoby, gazeta People’s Daily podała, że władze zarządziły duże kontrole w bankach.

Wczorajsza sesja na Wall Street zakończyła się dosyć płasko, chociaż indeks Nasdaq Composite drugi raz w ciągu trzech sesji poprawił historyczny szczyt. To, że inwestorzy są pewni dalszych wzrostów pokazuje nie tylko rekordowo wysoka pozycja długa netto w kontraktach na Dow Jones i bliska rekordu na technologicznym Nasdaq.

Sytuacja w zakresie wydajności pracy w największej gospodarce świata jest gorsza, niż sądzono, co tylko zmniejsza presję na podwyżki stóp procentowych Fed. Rynek pieniężny zaczyna jednak dostrzegać realne szanse na wzrost oprocentowania w grudniu. Nadal niewielkie szanse na cykl podwyżek szybszy, niż w tempie 25 pkt bazowych rocznie.

Sytuacja głównej pary: Na eurodolarze mamy dziś rano ok. 1,1150. Wykres zbliża się zatem do tego, co można uznać za strefę oporu, tj. do okolicy 1,1160-80. To zresztą dość arbitralnie wytyczone granice, w istocie moglibyśmy każdą z nich przesunąć odrobinę w dół czy w górę.

Od rana pozycja dolara uległa pogorszeniu. W ujęciu dziennym zyskuje on już tylko w relacji do słabego dziś funta, choć nie tak dużo (+0,37 proc.). W relacji do pozostałych walut jesteśmy na minusach. Uwagę zwraca siła walut skandynawskich (SEK i NOK), ...

Chiny: Ludowy Bank Chin ustalił średni kurs juana względem dolara na poziomie 6,6594 wobec 6,6615 wczoraj. Poznaliśmy też dane inflacyjne – wskaźnik CPI w lipcu pozostał na najniższym poziomie od 6 miesięcy (1,8 proc. r/r), co było zgodne z oczekiwaniami, ale już PPI odbił z -2,6 proc. r/r do -1,7 proc. r/r (oczekiwano -2,0 proc. r/r).

Początek bieżącego tygodnia przyniósł wzrost cen ropy naftowej. Notowania amerykańskiego gatunku WTI wczoraj zwyżkowały o 2%, docierając do okolic 43 USD za baryłkę. Dzisiaj rano notowania tego rodzaju ropy delikatnie odreagowują poniedziałkowe wzrosty, jednak poruszają się blisko wczorajszego zamknięcia.

W sierpniu wśród trzydziestu głównych walut zdecydowanie najlepiej radzi sobie świat emerging markets – w dziesiątce najsilniejszych walut nie ma żadnego przedstawiciela G-10. Piątka z nich (GBP, CHF, CAD, NZD i EUR) zamyka zestawienie.

Na rynkach stabilizacja. Złoty zdołał jeszcze lekko zyskać i znajduje się w miejscu, z którego rozpoczął w kwietniu odrywać się in minus od innych walut emerging markets. W krótkim terminie jest dobrze wyceniony.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego wobec zagranicznych dewiz. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2638 PLN za euro, 3,8503 PLN względem dolara amerykańskiego, 3,9120 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 5,0018 PLN w relacji do funta szterlinga.

Sytuacja na wykresie: Od 27 lipca (dołek na 1,0965) do 2 sierpnia (szczyt przy 1,1235) na wykresie eurodolara mieliśmy wzrost, aczkolwiek w obrębie spadków trwających już od 3 maja. Z kolei 5 sierpnia odnotowano minimum na 1,1045. Dolar zatem odzyskał całkiem sporo – ale kolejna sesja oraz to, co widzimy dziś rano, to już konsolidacja na nieznacznie wyższych poziomach. Teraz mamy ok. 1,1085.

Ogólny obraz i detale: Żaden rynkowy scenariusz nie jest wieczny – ale niektóre bronią się nawet po mocnej i niepokojącej weryfikacji. My od kilku miesięcy podkreślaliśmy, że optujemy za koncepcją dość mocnego dolara. W szczególności chodziło nam o to, że jeśli 3 maja wykres EUR/USD odbił się od szczytu w okolicach 1,1610-15, to w dłuższej perspektywie bardziej liczymy na 1,08 – 1,10 niż na powrót do maksimów.

Dzisiejsze notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie odbywały się w pierwszy piątek miesiąca, co zwykle owocuje grą wedle znanego z przeszłości scenariusza. Schowanie się w rynku w klasycznym oczekiwaniu na comiesięczny raport z amerykańskiego rynku pracy ułatwiło neutralne zakończenie wczorajszych sesji na Wall Street i spokojny początek rozdań w Europie.

Na przestrzeni ostatnich ośmiu dni wśród gospodarek G10 mieliśmy do czynienia z trzema decyzjami o luzowaniu monetarnym. W każdym przypadku były one wyczekiwanie przez rynek, ale tylko w jednym okazała się ona negatywna dla waluty. To ważna lekcja dla pozostałych, którym zależy na trwałym wpływie na kurs.

Rynki w uśpieniu wyczekują raportu z rynku pracy USA. Jest kilka oznak, że można spodziewać się przynajmniej przyzwoitego odczytu, jednak ostatni dni nie pokazują, aby rynek budował pozycje w USD. Zatem nie ma ryzyka „sprzedaży faktów”, ale i tak może być ciekawie.