Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Chińskie wnioski: Na pierwszy rzut oka tydzień nie rozpoczął się źle, jeśli chodzi o potencjalną siłę dolara, który – jak pamiętamy – wzmocnił się wyraźnie w minionym tygodniu po niezłych danych z USA o inflacji oraz po osłabiającej euro wypowiedzi E. Nowotnego z EBC.

Szeroki horyzont czasowy: Spójrzmy na wykres kursu eurodolara w dłuższym terminie, biorąc pod uwagę np. świece dzienne jako interwał. Minimum z 13 marca to niewiele ponad 1,0440. Między 10 a 14 kwietnia notowano ponownie niskie zejścia, do 1,0520-40. W lipcu notowano mniej niż 1,0815, w sierpniu pojawił się w roli dołka kurs nieznacznie wyższy.

Komentarz członka ECB Ewalda Nowotnego z czwartku może nie wniósł nic namacalnego w kontekście szans na rychłe poluzowanie polityki monetarnej banku, ale pokazał interesująca nadreaktywność oficjeli z ECB, gdy EUR/USD zaczyna flirtować z 1,15. Od maja zdarzyło się to już trzeci raz. Czy w przyszłym tygodniu sytuacja się powtórzy?

Piątkowa sesja wkracza powoli w końcową fazę i przyszedł czas na podsumowanie tego co obserwowaliśmy na rynku przez ostatnie pięć dni. Trzeba przyznać, że obecny tydzień należał do najbardziej spokojnych w ostatnich miesiącach.

Piątek będzie ważnym dniem ze względu na publikację danych dotyczących amerykańskiego przemysłu, który ostatnimi czasy dość mocno ciążył tamtejszej gospodarce. W dalszej perspektywie będzie miał zanczenie odczyt chińskiego PKB za trzeci kwartał tego roku, który zadecyduje on o nastrojach inwestorów, które były pesymistyczne przez spowolnienie gospodarki Państwa Środka.

Kończący się tydzień upływał pod znakiem słabości amerykańskiej waluty na szerokim rynku, która traciła na fali przesuwających się oczekiwań rynkowych dotyczących terminu pierwszej podwyżki stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych.

Jak tylko eurodolar zbliża się do bariery 1,15, przy której znajdował się w momencie wprowadzania programu QE w Europie, przedstawiciele EBC interweniują słownie przeciwko dalszym wzrostom. Wczoraj dołożyły się do tego świetne dane z rynku pracy i zaskakujący wzrost inflacji w USA, co dało silny impuls spadkowy.

Jak tylko rajd EUR/USD nabierał rumieńców, na scenę wkroczył ECB i zrujnował misterny plan kupujących. Jakkolwiek trudno być hurra optymistą po zaledwie jednym dobrym odczycie z USA, to jednak w obawie o kolejne „niespodzianki” z ECB, redukcja krótkich pozycji na eurodolarze może przystopować.

Piątkowy poranny handel na rynku walutowym przynosi stabilizację kwotowań złotego po wczorajszym osłabieniu na bazie silniejszego dolara. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2314 PLN za euro, 3,7140 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9007 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,7473 PLN w relacji do funta szterlinga.

EUR/USD jest dziś rano, po godzinie szóstej, w okolicach poziomu 1,1380. Tak jak sugerowaliśmy, wczorajsze umocnienie dolara zatrzymało się – nie znaczy to oczywiście, że na zawsze – w okolicach wsparcia 1,1360-70. Obecnie sytuacja nie jest pewna, tzn. z jednej strony istnieje jeszcze pewna szansa na to, że strona grająca na rzecz silniejszego dolara zaatakuje to wsparcie ponownie, ale z drugiej strony powrót nieco wyżej też jest możliwy i uzasadniony.

Podczas czwartkowej sesji miała miejsce m.in. publikacja inflacji ze Stanów Zjednoczonych, czyli wskaźnika, na który Rezerwa Federalna patrzy obecnie z dużym skupieniem. To właśnie od dynamiki zmiany cen, jej prognoz oraz od rynku pracy i perspektyw dla dalszego wzrostu gospodarczego będzie zależeć decyzja w sprawie stóp procentowych.

Amerykańskie doniesienia: Podano dziś o 14:30 – zgodnie z harmonogramem – amerykańskie dane na temat wrześniowej inflacji CPI. Rezultaty to -0,2 proc. m/m (tak jak mówiła prognoza) oraz 0,0 proc. r/r (a tu spodziewano się -0,1 proc.). Inflacja bazowa r/r wyniosła 1,9 proc. wobec założenia 1,8 proc.

Rozpoczęcie dzisiejszego dnia na rynku walutowym przynosi znaczne osłabienie euro na szerokim rynku, które zawdzięcza wyprzedaż wystąpieniu Ewalda Nowotnego, członka Rady Prezesów Europejskiego Banku Centralnego.

Publikacje z USA przybliżają scenariusz podwyżki stóp Fed dyskontowany przez rynek, czyli dopiero w 2016 r. Dynamika ożywienia słabnie i taka tendencja będzie się utrzymywać. Dolar traci w reakcji na nowy impuls, tylko nie wiadomo, jak długo mocniejsze euro tolerował będzie EBC. Dziś ultra ważne w kontekście polityki pieniężnej dane o inflacji CPI z USA.

Trudno oczekiwać, że ktokolwiek wczoraj jeszcze miał złudzenie, że Fed może podnieść stopy procentowe w październiku, a mimo wszystko rozczarowujące dane o sprzedaży detalicznej i PPI przyniosły świeżą presję sprzedaży USD. Oznaki słabnięcia gospodarki uderzyły w Wall Street, choć na azjatyckiej sesji odżywają nadzieje na fiskalny bodziec ze strony chińskich władz.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi stabilizację kwotowań PLN po wczorajszym umocnieniu wobec większości zagranicznych dewiz. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco:4,2250 PLN za euro, 3,6801 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8778 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,6939 PLN w relacji do funta szterlinga.

Kurs w górę: W tej sekcji raportu mamy na myśli główną parę walutową, czyli EUR/USD. Istotnie, poszła mocno w górę. Dziś rano, przed 7:30, mamy tu 1,1480-85. To przejaw silnego ruchu, którego nie można już bagatelizować.

Po danych: Dynamika produkcji przemysłowej w Strefie Euro wyniosła w sierpniu, jak to dziś podano, -0,5 proc. w relacji miesięcznej (zgodnie z prognozą) oraz +0,9 proc. r/r. W tym drugim ujęciu było to znacznie gorzej niż przewidywano, założeniem był bowiem wynik +1,8 proc. r/r. Co więcej, rezultat lipcowy obniżono z +1,9 proc. r/r do +1,7 proc. r/r w ramach rewizji.

Opublikowane dzisiaj dane dotyczące produkcji przemysłowej w strefie euro potwierdzają to, czego można było spodziewać się już wcześniej na podstawie zamówień przemysłowych w Niemczech lub PPI we Francji, Włoszech i Hiszpanii.