Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Ameryka, Japonia i nie tylko: W piątek Loretta Mester z Rezerwy Federalnej uznała, że oczekiwania inflacyjne w USA pozostają "dobrze zakotwiczone", zaś ścieżka stopniowych podwyżek wciąż jest poprawna. Jej zdaniem fundamenty gospodarcze USA pozostają silne, a marzec nadal powinien być realnym terminem przynajmniej do rozważenia kolejnej podwyżki.

W którą stronę? Trzeba przyznać, że odpowiedź na to pytanie, jeśli chodzi o kurs eurodolara, nie jest prosta, a trudno nawet, by była jednoznaczna. Istotne jest również i to, o jakim horyzoncie czasowym mówimy.

Optymizm, który pojawił się wczoraj, jest widoczny także i dziś. Indeksy giełdowe rosną, ropa zwyżkuje, a osłabia się jen oraz frank. Wczoraj sytuacja wyglądała bardzo podobnie, jednak dziś zyskuje jeszcze bardziej zdecydowanie amerykański dolar, a traci euro.

W mijającym tygodniu dane makro z USA w dalszym ciągu miały problemy z przełożeniem się na trwalsze wsparcie USD i dopiero piątkowa rewizja PKB przynosi zauważalne rezultaty. Rynek finansowy powoli pozbywa się błędnego przeświadczenia, że gospodarka USA jest na drodze ku recesji, a Fed może zapomnieć o dalszych podwyżkach stóp procentowych.

Dziś oczy wszystkich inwestorów zwrócone są na szczyt G20, gdzie decydenci mają możliwości, by uspokoić rynki finansowe na dłużej. Jednakże nie brakuje głosów, że po stronie polityki monetarnej i fiskalnej szczyt możliwości został już osiągnięty. Dziś komentarze z Szanghaju będą znaczyć więcej niż dane.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego wobec zagranicznych dewiz. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3576 PLN za euro, 3,9449 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9895 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,5066 PLN w relacji do funta szterlinga.

Obraz na głównej parze: Wczesnym rankiem eurodolar rezyduje w okolicach poziomu 1,60. Najnowsza świeca dzienna, rodząca się raptem od paru godzin, jest biała i dość wysoka, co na tym wykresie siłą rzeczy oznacza premiowanie euro kosztem dolara.

Czwartkowa sesja przynosi wzrosty na głównych europejskich parkietach oraz w Polsce, a także wyprzedaż walut „bezpiecznych przystani” czyli japońskiego jena oraz franka szwajcarskiego. Na wartości zyskuje złoty.

Co słychać na eurodolarze? Wczoraj główna para walutowa schodziła do 1,0960 – ale później nastąpiło odbicie. Faktem jest, że wcześniej zakładaliśmy, iż prawdopodobnie już graniczny poziom 1,10 wystarczy do korekty, okazało się jednak, że inwestorzy spróbowali poprowadzić temat umocnienia dolara dalej, niejako do lokalnej skrajności.

Wysiłki amerykańskich inwestorów, którzy wczoraj w pięknym stylu odrobili mocne straty z początku sesji i ostatecznie wyciągnęli wszystkie główne indeksy giełdowe na plus, wydatnie pomagają europejskim giełdom. Odbiciu w USA sprzyjał wzrost cen ropy, która zyskiwała po publikacji tygodniowych danych o zapasach w Stanach Zjednoczonych.

W tą i z powrotem, śledząc naftową ropę. Na rynkach wyraźnie brak zdecydowania co do przyszłego kierunku po tym, jak uszło powietrze z rajdu optymizmu z poprzedniego tygodnia. Giełdy znowu patrzą na ropę naftową, podobnie jak FX, który dla rozrywki ma jeszcze męki GBP.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę umocnienia złotego na bazie lepszych nastrojów po odbiciu na notowaniach ropy naftowej. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3690 PLN za euro, 3,9636 PLN wobec dolara amerykańskiego, 40072 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,5150 PLN w relacji do funta szterlinga.

Powyżej dziesiątki: Poziom 1,10 mógł się jawić jako mocne i charakterystyczne wsparcie – np. z psychologicznego punktu widzenia, jako "okrągła" liczba. Okazało się jednak, że gracze postanowili wczoraj przetestować niższy poziom, tj. ok. 1,0960.

Ważny poziom naruszony: Mogło się dziś rano wydawać, że to poziom 1,10 będzie uważany przez rynek za istotny – i że w związku z tym jego test poskutkuje korektą na rzecz euro. W istocie jednak gracze uznali, że warto zejść niżej, nawet w okolice 1,0960 (które zresztą również można było postrzegać jako wsparcie).

Spadki cen ropy naftowej coraz bardziej ciążą realnym inwestycjom i zagrażają kolejnym firmom paliwowym. W środę została przekazana informacja dotycząca sektora naftowego w Norwegii. Firmy operujące w tym kraju poinformowały, że w 2016 roku nakłady inwestycyjne tego sektora mają spaść o 14 proc. do poziomu 164 miliardów koron (19 miliardów USD).

Dzisiejsza sesja azjatycka ponownie przyniosła mieszane nastroje na giełdach. Niecały jeden procent zyskiwał indeks Shanghai Composite, natomiast Nikkei225 tracił 0,85%; a Hang Seng 1,15%. Jeszcze gorzej wyglądały notowania w Australii, gdzie indeks S&P/ASX 200 tracił ponad 2% za sprawą największej przeceny akcji BHP Billiton od 2008 roku.

W ciągu ostatnich 24 godzin negatywny sentyment zdominował handel na rynkach finansowych, a dyrygującym był rynek ropy naftowej. Na FX „bezpieczną przystanią” są JPY i CHF, a na EUR ciążą powiązania z GBP (Brexit) i bliskość posiedzenia ECB (spodziewane luzowane polityki). Pogorszenie nastrojów odbija się też na wartości złotego.

Środowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi utrzymanie presji podażowej na złotego po wczorajszych wyraźnych spadkach na większości zestawień. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3853 PLN za euro, 3,9831 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0054 PLN w relacji do franka szwajcarskiego oraz 5,5608 PLN względem funta szterlinga.

Trzy nazwiska: Weidmann, Lacker, Kaplan. To trzej przedstawiciele banków (centralnych, bo o takie nam oczywiście chodzi w tytule niniejszego raportu), którzy się dziś publicznie wypowiedzą. Weidmann to szef niemieckiego Bundesbanku, dwaj pozostali reprezentują Rezerwę Federalną.