JAPONIA: Inflacja za marzec wypadła na poziomie 1,1 proc. r/r, a bazowa (bez świeżej żywności) wzrosła o 0,9 proc. r/r – oba odczyty wypadły zgodnie z szacunkami, ale są to wartości niższe od tych za luty. Tym samym nie ograniczyło to spekulacji związanych z możliwością obniżenia projekcji dla inflacji przez Bank Japonii na posiedzeniu zaplanowanym na 26-27 kwietnia.

WIELKA BRYTANIA: Oczekiwania związane z podwyżką stóp przez Bank Anglii na posiedzeniu 10 maja spadły do 40 proc. z około 70 proc. na początku tego tygodnia po tym, jak Mark Carney we wczorajszym wystąpieniu zwrócił uwagę na ostatnie mieszane dane makro, dając do zrozumienia, że termin majowej podwyżki może być zbyt wczesny, a glosy na ten temat w MPC podzielone. Dodał jednak, że podwyżka nadal pozostaje „prawdopodobna” w dalszej części roku i może być początkiem serii stopniowego zacieśniania w najbliższych latach. Z pozostałych informacji – UE odrzuciła wczoraj brytyjskie propozycje rozwiązania casusu granicy Irlandii z Irlandią Północną, która jest jednym z głównych problemów dla Brexitu. Bruksela preferuje scenariusz zakładający, że Irlandia Płn. pozostaje w Unii Celnej z UE, co oznacza poprowadzenie faktycznej granicy przez Morze Irlandzkie, czemu stanowczo sprzeciwiał się Londyn (także ze względu na poparcie dla mniejszościowego rządu premier May przez północnoirlandzkich unionistów z DUP).

Opinia: Bilans tygodnia dla dolara zaczyna wyglądać nieźle – piątek to czwarty z rzędu dzień wzrostu koszyka BOSSA USD, a umocnienie USD widać dzisiaj na szerokim rynku. Wsparciem zaczynają być rosnące rentowności amerykańskich obligacji, co może być pokłosiem narastającego przekonania, że członkowie FED mogą jednak skłaniać się w stronę 4 podwyżek stóp w tym roku (łącznie), jeżeli otrzymają ku temu preteksty w kolejnych danych makroekonomicznych. Warte uwagi w tym względzie były słowa Williama Dudley’a z oddziału FED w Nowym Jorku, które przytaczałem wczoraj rano – w dużym skrócie dał on do zrozumienia, że FED powinien konsekwentnie robić swoje doprowadzając stopy procentowe względnie szybko do poziomu neutralnego. Niemniej dolar będzie potrzebował zapalnika, aby wybić się przez istotne opory (zwłaszcza na koszyku BOSSA USD), a mogą nim być zaplanowane dopiero na majówkę kluczowe dane z USA (indeksy ISM i odczyty Departamentu Pracy), chociaż w najbliższym tygodniu dolar może być silniejszy przez słabość pozostałych walut – euro, funta i ewentualnie też jena, o czym piszę w dalszej części raportu.

Na poniższym wykresie rentowności amerykańskich treasuries uwagę zwraca wybicie nowych szczytów przez papiery 2 i 5-letnie. Kluczowy psychologiczny efekt ma jednak ruch na 10-letnich, ale tu jesteśmy już blisko naruszenia maksimów z lutego przy 2,957 proc. Gdyby do tego doszło i rentowności zbliżyły się w rejon 3,0 proc. w przyszłym tygodniu, jeszcze przed publikacją wspomnianych danych makro w majówkę, to dolar dostałby dodatkowe wsparcie.

Warto też spojrzeć na tygodniowe ujęcie koszyka BOSSA USD, gdzie doszło do naruszenia linii spadkowej trendu rysowanej od szczytu z przełomu 2016/17 r. przy 76,25 pkt. Należy jednak zwracać uwagę na filtr, co oznacza, że dopiero złamanie 76,93 pkt. byłoby sygnałem do zmiany nastawienia na wzrostowe.

Wykres rentowności obligacji rządowych USA – ujęcie tygodniowe. Kolor czerwony – papiery 2-letnie, kolor zielony – papiery 5-letnie, kolor pomarańczowy – papiery 10-letnie. Źródło: Thomson Reuters Eikon

Uwagę w ostatnich godzinach przykuł GBP/USD po tym, jak wczoraj doszło do złamania linii wzrostowej trendu rysowanej od listopada ub.r. Ryzyko załamania się trendu wzrostowego było sygnalizowane jeszcze wczoraj, ale dzisiaj pro-spadkowa formacja 2B zaczyna wyglądać coraz wyraźniej. Nie można jednak zupełnie odrzucić pojawienia się tzw. ruchu powrotnego, ale scenariusz zejścia nawet w rejon dołka z marca b.r. przy 1,3710 w ciągu kilku tygodni. Motorem ruchu zaczyna być kwestia podwyżki stóp procentowych przez BOE (termin majowy się oddala), ale wydaje się, że większym problemem może stać się temat statusu Irlandii po Brexicie, oraz wątek poparcia dla premier May – ostatnie głosowanie w Izbie Lordów nt. Unii Celnej z UE pokazało jej polityczną słabość, a wątek irlandzki może doprowadzić do zerwania porozumienia konserwatystów z unionistami z DUP, które dawało premier kruchą większość w Izbie Gmin.

Nerwowo zaczyna robić się też na EUR/USD, który testuje dzisiaj kluczową linię trendu wzrostowego opartą o dołek z listopada ub.r. Euro mogą ciągnąć w dół obawy związane z przyszłotygodniowym posiedzeniem Europejskiego Banku Centralnego, które może wypaść mniej „jastrzębio” ze względu na ostatnie, utrzymujące się słabsze publikacje makro.

Ciekawy pozostaje wątek USD/JPY. Wprawdzie w ostatnich dniach wydawało się, że szanse na złamanie strefy oporu 107,60-108,10 nie są aż tak duże – wątek ryzyka powrotu słabszych nastrojów na rynki w kontekście relacji USA-Chiny, czy też powrotu USA do porozumienia TPP-11, a także problemów politycznych japońskiego premiera Shinzo Abe. Niemniej USD/JPY jest też wrażliwy na rosnące rentowności amerykańskich obligacji (argumenty za zwyżką), czy też sygnały płynące z Banku Japonii. W przyszłym tygodniu (26-27 kwietnia) mamy posiedzenie BOJ, na którym według plotek mogłoby dojść do obniżenia projekcji inflacyjnych (oddalenie terminu osiągnięcia celu inflacyjnego i tym samym wydłużenie czasu dla ultra-luźnej polityki). Oba ostatnie wątki mogą (choć wcale nie muszą) stać się pretekstem do próby wybicia strefy oporu 107,60-108,10 przez USD/JPY.

Źródło: Marek Rogalski – główny analityk walutowy DM BOŚ