Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Narasta presja na podwyższenie stóp procentowych w USA. Yellen musi bronić polityki Fed przed atakami zbyt długiego utrzymywania niskiego oprocentowania. Grudniowa podwyżka rozpocznie cały cykl monetarnego zacieśniania ze wzrostem stóp o 25 pb. co ok. 4 miesiące.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi kontynuację lekkiego osłabienia złotego, w tym utrzymanie USD/PLN w okolicach 4,00 PLN. Polska waluta wyceniana jest przez inwestorów następująco: 4,2524 PLN za euro, 3,9550 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9200 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 6,0549 PLN w relacji do funta szterlinga.

Program na dziś: W nocy pojawił się PMI dla przemysłu Japonii (wynik: 52,8 pkt przy prognozie 52,1 pkt, odczyt był oczywiście wstępny), ale dla EUR/USD ważniejsze będą dane z Niemiec i USA. Te pierwsze pojawią się dwukrotnie, bo o 8:00 poznamy dynamikę PKB za III kwartał (prognozy 0,3 proc. k/k i 1,8 proc. r/r), a o 10:00 – indeks instytutu Ifo.

Niebezpieczna szóstka: Dla kogo niebezpieczna – dla tego niebezpieczna. Istotnie, jeśli ktoś liczy na droższe euro i życzy sobie słabszego dolara, to zdecydowanie nie był to jego dzień. Dosłownie minimalne odległości dzielą nas od przebicia zgoła symbolicznej linii 1,06.

Szacunki dotyczące indeksu PMI dla przemysłu w listopadzie okazały się słabsze od szacunków na poziomie 53,9 pkt. (odczyt wskazał na 52,6 pkt.), a dane nt. sprzedaży domów na rynku wtórnym pokazały jej głębszy spadek w październiku (o 3,4 proc. m/m do 5,36 mln).

Początek tygodnia rozpoczyna się na GPW od mocnego akcentu, ale niestety w negatywnym kontekście. Po godzinie 16:15 wszystkie główne indeksy naszego parkietu wyraźnie traciły – WIG20 był przeceniany o 2,49%; WIG o 2,35%; a tylko nieco lepiej wyglądały spółki małe i średnie zgrupowane w indeksach mWIG40 i sWIG80, które traciły w okolicy 1,5%.

Spadki dominują dziś na wszystkich globalnych indeksach, jednak niechlubną pałeczkę pierwszeństwa zdecydowanie przejął dziś WIG. Spadki na Warszawskim parkiecie wynikają z kilku czynników, które już od jakiegoś czasu determinują spadki. Największym przegranym jest zdecydowanie KGHM, którego spadek wynika w głównej części z ogromnych spadków cen miedzi.

Zdaniem Williama Dudley’a z nowojorskiego oddziału FED, który przemawiał w piątek wieczorem Rezerwa Federalna powinna być „wkrótce” gotowa na podwyżkę stóp procentowych, gdyż rosną oczekiwania jej członków, co do odbicia inflacji, oraz trwałej stabilizacji na rynku pracy.

W poniedziałek wciąż odbijają się echa piątkowego przemówienia Mario Draghiego, prezydenta Europejskiego Banku Centralnego, który po raz kolejny zasygnalizował, że jest gotów podjąć wszelkie działania, aby pobudzić inflację w strefie euro. Dzisiaj w centrum uwagi rynku znajdują się dane z Europy i ze Stanów Zjednoczonych dotyczące nastrojów w przemyśle i usługach.

Azjatycka sesja zbliża się do końca w mieszanych nastrojach – indeksy Shanghai Composite oraz Hang Seng tracą odpowiednio 0,56% oraz 0,39%, natomiast znacznie lepsze nastroje panują na najbardziej oddalonych na nas giełdach.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym nie przynosi znaczących zmian na wycenie złotego, który stabilizuje się wobec zagranicznych dewiz. W dalszym ciągu jednak możemy mówić o relatywnie wysokich poziomach kursu GBP/PLN czy USD/PLN. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2369 PLN za euro, 3,9894 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9106 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 6,0470 PLN w relacji do funta szterlinga.

USD otrząsnął się z negatywnego wpływu redukcji pozycji i ponownie zyskuje na wartości wobec pozostałych walut G10. Oczekiwania względem jastrzębiość Fed nie mogły być ignorowane dłużej, szczególnie w kontraście do polityki ECB. Dziś w nocy EUR/USD zszedł w okolice 1,06, czyli do najniższego poziomu od kwietnia tego roku.

Wydarzeniem dnia są dziś publikacje indeksów PMI dla Europy. Ważna przesłanka przed przyszłotygodniową decyzją w sprawie stóp procentowych Europejskiego Banku Centralnego. Jak dotąd rynek w pełni wycenia obniżkę stopy depozytowej, co w naszej ocenie nie jest scenariuszem tak pewnym, jak się oczekuje.

Co w tym tygodniu? Sporo już zostało na rynku określone, to fakt. Rezerwa Federalna, jak się wydaje, chce w grudniu rozpocząć (pierwszą od lat podwyżką stóp procentowych) proces zacieśniania polityki pieniężnej w USA, a nawet, jeśli nie chce, to musi to zrobić – z uwagi na wcześniejsze zapowiedzi i dane makro, które pasują (generalnie) do takiego scenariusza.

Ostatnia sesja tego tygodnia nie powinna już przynieść większych zmian zarówno na rynku walutowym, jak i akcyjnym. Główne światowe indeksy powinny zakończyć tydzień na wysokich poziomach. Poniedziałkowa wyprzedaż związana z piątkowym aktem terroru okazała się bardzo krótkotrwała, a z perspektywy czasu wiemy, że poniedziałkowe otwarcie było najlepszym momentem do zakupu akcji.

Redukcja długich pozycji w USD zaliczyła drugą falę w czwartkowe popołudnie i choć dziś rano widać nieśmiałe próby odwrotu, na razie nie da się wykluczyć, że koniec tygodnia może być bolesny na amerykańskiej waluty. Nawet jeśli do końca roku to USD będzie zwycięzcą.

Być może dzisiejsze poranne wystąpienie M. Draghiego na Kongresie Bankowym we Frankfurcie rzuci więcej światła w kwestii tego, co Włoch zamierza zaproponować na posiedzeniu EBC 3 grudnia. Rynek w pełni dyskontuje obniżkę stopy depozytowej. W naszej ocenie nie ma odpowiednich warunków, by wykonać taki ruch. Fed nie jest już niechętny podnosić stopy w USA, a euro zostało od ostatniego spotkania mocno przecenione. Zaskoczenie może sprowokować silniejszą korektę na EUR/USD.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego, który ustabilizował się wobec większości dewiz. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2498 PLN za euro, 3,9668 PLN wobec dolara amerykańskiego, 6,0576 PLN względem funta szterlinga oraz 3,9134 PLN w relacji do franka szwajcarskiego.

Dolar rozpoczął tydzień od mocnego uderzenia: i wczoraj i na dzisiejszej sesji azjatyckiej zyskuje do pozostałych walut G-10. Najsłabszy jest dolar nowozelandzki, najmniej traci dzięki odbijającej ropie dolar kanadyjski. Siła dolara idzie w parze ze wzrostem rentowności długu USA, któremu sprzyja zakładana przez nas podwyżka stóp w grudniu.