Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie słabości PLN, pomimo relatywnej stabilizacji kwotowań eurodolara. Polska waluta notowana jest następująco: 4,6765 PLN za euro, 4,3939 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,7255 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,2843 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 6,742% w przypadku obligacji 10-letnich. Ostatnie godziny handlu na rynkach były dość specyficzne – widoczny był wyraźnie impuls podażowy, częściowo wynikający z ponownie słabszego zachowania amerykańskiego sektora technologicznego na giełdach.

Początek ostatniego tygodnia 2022 roku upływa pod znakiem podbicia nastawienia risk-on na światowych rynkach kapitałowych. Azjatyckie indeksy akcji zakończyły dzisiejszą sesję na plusie, a większość europejskich indeksów także pnie się w górę. Podwyższenie apetytu na ryzyko widać także na rynkach walutowych. Notowania eurodolara otworzyły dzisiejszą sesję wzrostem w kierunku 1,065-1,066 i sięgnęły przez chwilę najwyższych poziomów od połowy grudnia. Dolar osłabia się także w relacji do pozostałych głównych światowych walut – traci również do walut antypodów: dolarów australijskiego i nowozelandzkiego.

Najważniejsze wydarzenia tego roku już z nami. Ostatni tydzień handlowy w tym roku rozpoczął się spokojnie, główne indeksy giełdowe otworzyły się po świątecznej przerwie nieznacznie wyżej, z kolei dolar nieznacznie stracił podczas wczorajszej sesji. Dziś w niektórych krajach, m.in. w Wielkiej Brytanii czy Kanadzie, obchodzony jest drugi dzień świąt, przez co tamtejsze indeksy pozostają zamknięte. Rynek walutowy oczywiście działa normalnie, jednak z racji mniejszej płynności, ciężko oczekiwać dużych ruchów.

Wczorajsze dane makro z USA przyczyniły się do umocnienia dolara amerykańskiego i silnych spadków na rynku akcji. Lepsza od oczekiwań rewizja PKB z USA i dane o zasiłkach bezrobotnych wspierają scenariusz zakładający dalsze zacieśnianie polityki przez Rezerwę Federalną i odkładają w czasie tzw. pivot Fed. Pomimo, że kurs EURUSD ruszył dynamicznie w dół po godzinie 14:30, tak ostatecznie sprzedającym nie udało się złamać kluczowej strefy wsparcia 1,0590 - 1,0600, która pozostaje istotna na dzisiejszą sesję.

Dobre nastroje na rynkach akcji przekładają się na osłabienie dolara. Wczoraj wsparciem dla tego schematu okazały się zaskakująco dobre dane Conference Board - indeks zaufania konsumentów odbił w grudniu do 108,3 pkt. Co ciekawe, rynek FX nie rozpatruje tego przez pryzmat potencjalnie "jastrzębiego" FED, a przecież świetne nastroje konsumentów raczej nie wpisują się w schemat wygaszania wysokiej dynamiki inflacji.

Po spadkach indeksów z początku tygodnia, które wywołał Bank Japonii, nie pozostało już nić. Wczoraj giełdy, zarówno amerykańska jak i europejska, odnotowały solidne wzrosty. Dobre nastroje na rynkach zostały wsparte przez wzrost zaufania konsumentów z USA. Indeks dolarowy znajduje się na lokalnych minimach. Kalendarz makro na dziś nie jest pusty, ale nie wydaje się aby odczyt PKB USA za III kwartał silnie wpłynął na nastroje, które polepszyły się od ostatnich decyzji banków centralnych.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi lekkie podbicie eurodolara oraz zauważalnie mocniejszego PLN. Aktywność rynku pozostaje jednak ograniczona. Złoty kwotowany jest następująco: 4,6559 PLN za euro, 4,3743 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,7660 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,3356 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 6,575% w przypadku obligacji 10-letnich.
Ostatnie godziny handlu na globalnych rynkach mijały pod znakiem kontynuacji podbicia wycen bardziej ryzykownych aktywów (głównie akcji).

Nie da się ukryć, że dane z polskiej gospodarki, które poznaliśmy w dwóch ostatnich sesjach naprawdę napawają optymizmem. Silna produkcja przemysłowa, mocne płace, a dzisiaj utrzymanie wysokiej dynamiki sprzedaży detalicznej. Pomimo wysokiej inflacji Polacy wciąż utrzymują mocną postawę konsumencką, co na ten moment pokazuje, że recesja w Polsce może się nie zrealizować. Czy jest to jednak przedwczesny optymizm? Sprzedaż detaliczna w Polsce wzrosła o 18,4% r/r przy poprzednim poziomie 18,3% r/r oraz przy oczekiwaniu wyraźnego spadku dynamiki do 16,1% r/r.

W środę rano dolar jest nieco mocniejszy na szerokim rynku, chociaż zmiany są kosmetyczne (+/-0,1 proc.) z wyjątkiem mocniej tracącego NZD po publikacji słabszych danych indeksu zaufania konsumentów w Nowej Zelandii za grudzień. Rynki wyciszyły się po wczorajszym zamieszaniu wywołanym decyzją Banku Japonii o rewizji parametrów programu kontroli krzywej rentowności obligacji, co odebrano jako zapowiedź wzrostu presji na BOJ w 2023 r.

Główne indeksy amerykańskiego rynku akcji spadały od wtorku osiągając najniższe poziomu od miesiąc, ale wczoraj ten spadek został zahamowany (S&P 500 +0,1 proc., DJIA +0,28 proc., Nasdaq Composite +0,01 proc.). Dziś rano w Azji brak było dominującej tendencji na rynkach akcji. Najsilniejszy wzrost – o 1,3 proc. – notował australijski All Ordinaries, najsilniej – o 1,14 proc. – notował indyjski SENSEX 30. Dziś rano ok. godz. 9:40 kontrakty na S&P 500 rosły o 0,29 proc.

Dzisiejsza decyzja Banku Japonii jest chyba największą niespodzianką tego miesiąca. Jest też to dowód na to, że tamtejsi decydenci zaczynają dostrzegać problem jakim jest prowadzona ultra-luźna polityka monetarna w kontekście rosnącej inflacji. Zmiana parametrów programu kontroli krzywej rentowności obligacji (YCC) to pierwszy etap do rozpoczęcia cyklu podwyżek stóp procentowych, chociaż prezes Haruhiko Kuroda wyraźnie temu dzisiaj zaprzeczał. I tak górny poziom bandy dla rentowności 10-letnich obligacji to obecnie 0,50 proc. (do tej pory było to 0,25 proc.), co w pewnym sensie jest ekwiwalentem podwyżki stóp procentowych o 25 punktów baz.

Amerykańska giełda radziła sobie wczoraj lekko gorzej od europejskich parkietów. Wszystkie główne indeksy wczoraj zaliczyły ujemną sesję. Rynek obawia się recesji i trwa wyprzedaż, która została zapoczątkowana przez banki centralne w ubiegłym tygodniu. Mocno „jastrzębie” stanowisko Fed-u i EBC oraz świadomość, że wysokie stopy pozostaną utrzymane przez dłuższy czas, powodują, że jesienne odreagowanie pomału się kurczy i coraz mniej z niego pozostaje. Dziś nad ranem jastrzębi sygnał wysłał Bank Japonii. Negatywny sentyment nie został poprawiony przez lekkie odbicie indeksu Ifo.

Japońska agencja Kyodo podała dzisiaj, że japoński rząd mógłby zlecić tzw. przegląd mandatu banku centralnego, czego celem byłaby rewizja dotychczasowego celu inflacyjnego, co mogłoby doprowadzić do rewolucji w temacie dotychczasowej polityki monetarnej BOJ. Na swoje źródła powołał się też Reuters dodając, że dotychczasowe zapisy uzgodnione w 2013 r. mogą być zmienione w kontekście wygasającego w przyszłym roku mandatu obecnego szefa BOJ.

Główne indeksy amerykańskiego rynku akcji spadły w piątek do najniższy poziomów od miesiąca (S&P 500 -1,11 proc., DJIA –0,85 proc., Nasdaq Composite -0,97 proc.). Trend spadkowy był dziś kontynuowany na rynkach akcji Azji i Oceanii. Najsilniejszą zniżkę notował dziś Shanghai Composite (-1,92 proc.). Dziś rano ceny kontraktów na amerykańskie indeksy próbowały się odbijać w górę (S&P 500 +0,34 proc. ok. godz. 9:45).

Nastroje na globalnych rynkach uległy w ubiegłym tygodniu zdecydowanemu pogorszeniu, ale złoty trzyma się mocno. Naszą walutę wspiera globalne osłabienie dolara, a tu spore zasługi ma ostatnio EBC. Ostatnie dwa tygodnie roku to mniej danych i wydarzeń, ale na rynku walutowym to często okres sporych zmian. Wysoka inflacja i zakończony cykl podwyżek stóp procentowych w Polsce – wiele osób spodziewa się, że taka kombinacja musi oznaczać osłabienie złotego. Tak się jednak nie dzieje. Złoty w ostatnim czasie radził sobie bardzo dobrze, szczególnie w relacji do dolara. Czy wysoka inflacja nie jest dla naszej waluty problemem?

W środę Fed zdecydował o 50 punktowej podwyżce stóp procentowych, z kolei wczoraj tego samego ruchu dokonały BoE i EBC. O ile sam fakt podniesienia stóp o 50 punktów bazowych nie był dla uczestników rynku zaskoczeniem, tak słowa prezes EBC - Christine Lagarde już tak. Szefowa banku powiedziała, że następnym posiedzeniu należy spodziewać się kolejnej podwyżki o 50 punktów bazowych, a także podobnego ruchu na kolejnym i jeszcze następnym posiedzeniu.

Rynki akcji źle zniosły środową podwyżkę stóp Rezerwy Federalnej w USA o pół punktu procentowego (do przedziału 4,25-4,5 proc.; 7-ma podwyżka w tym cyklu) oraz podobne decyzje o półpunktowych podwyżkach wysokości podstawowych stóp w Szwajcarii (do 1 proc.; 3-cia podwyżka w tym roku), w Wielkiej Brytanii (do 3,5 proc.; 9-ta podwyżka) i strefie euro (do 3 proc.; 4-ta podwyżka). Po silnych spadkach głównych indeksów w Europie (DAX -3,28 proc., CAC 40 -3,09 proc.) przyszły wczoraj podobne zniżki głównych amerykańskich indeksów (S&P 500 -2,49 proc., DJIA -2,25 proc., Nasdaq Composite -3,23 proc.).

Wydawało się, że dzisiejsze spotkanie EBC nie przyniesie żadnego zaskoczenia i w zasadzie pozostanie w cieniu posiedzenia Rezerwy Federalnej czy nawet SNB. Chociaż wszystkie cztery duże banki centralne na świecie, czyli Fed, SNB, BoE i EBC podniosły stopy procentowe na poziomie 50 punktów bazowych, to jednak Europejski Bank Centralny będący bankiem centralnym dla wielu krajów Unii Europejskiej przejmuje pozycję lidera pod względem najbardziej jastrzębiej retoryki. To spore zaskoczenie, które może przynieść sporo różnych zmian na rynku.

FED zrobił wczoraj to, co sam zapowiadał - stopy procentowe zostały podniesione tylko o 50 punktów baz. do 4,25-4,50 proc., a w przekazie zabrakło stricte "gołębich" akcentów. Projekcja dotycząca stóp procentowych (na bazie ankiet wśród członków FED) wskazała medianę na koniec 2023 r. na poziomie 5,10 proc., pokazując jednocześnie, że FED widzi o jedną podwyżkę więcej, niż rynki (te dalej trzymają się przedziału 4,75-5,00 proc.). Pokazała jednocześnie duże niezdecydowanie,  co do tego jak może wyglądać sytuacja w 2024 r.