Relatywny brak istotnych publikacji makroekonomicznych w bieżącym tygodniu podsyca oczekiwania przed piątkowym wystąpieniem szefa Rezerwy Federalnej w trakcie sympozjum w Jackson Hole. Rynek będzie uważnie analizował wystąpienie Powella w związku z niepewną sytuacją epidemiczną w USA (dynamiczne wzrosty zachorowań na COVID19) i kryjącym się za tym ryzykiem dla odbicia gospodarczego. Wokół tego, czy prezes rzeczywiście dostarczy szczegółów na temat taperingu narasta wiele niepewności. Coraz częściej na rynku mówi się o możliwym wstrzymaniu się z decyzjami do wrześniowego posiedzenia FOMC, a więc przyjęcie znanej skądinąd strategii „wait and see”.

Pewnym wzorem (choć przy zachowaniu skali) dla Fed może być RBNZ. Bank centralny Nowej Zelandii wstrzymał się z zapowiadaną podwyżką stóp procentowych w trakcie ostatniego posiedzenia. Konsensus zakładał ruch w górę o 25 punktów bazowych, ale RBNZ powołał się na niepewną sytuację gospodarczą i takiej decyzji nie podjął. Zdaniem przedstawiciela banku Hawkesby’ego niefortunna dla takiej decyzji była by również data. W dniu posiedzenia rząd wprowadził bowiem znaczące restrykcji epidemiczne. Nie oznacza to zatem, że RBNZ rezygnuje z podwyżek, ale odsuwa je w czasie. Być może nawet przy okazji kolejnej podwyżki zwiększy krok, żeby zrekompensować brak podwyżki w sierpniu, niemniej zdaniem władz monetarnych obecnie moment nie był komfortowy dla takich decyzji.

Rosnąca liczba zachorowań na COVID19 w USA również może być swego rodzaju hamulcem dla śmielszych decyzji Fed ws. ograniczania skali skupu aktywów. We wtorek w USA odnotowane 150 tys. nowych przypadków zachorowań, a ścieżka 7-dniowej średniej wyraźnie się wyostrza. Znany z gołębiego podejścia do polityki pieniężnej Powell może wykorzystać tą sytuację do odłożenia w czasie publikacji szczegółów taperingu.

Bankiem centralnym, który przyjął strategię obserwacji wydarzeń jest również NBP. Na krajową instytucję nie oglądają się jednak lokalni rywale. We wtorek MNB podjął decyzję o podniesieniu głównej stopy procentowej do 1,5 proc., co z zadowoleniem przyjęli inwestorzy. Widzimy, że rynek pozytywne spogląda na waluty krajów, gdzie normalizacja polityki pieniężnej już się rozpoczęła, co skutkuje słabością złotego (kapitał chcący utrzymać ekspozycję na region płynie na inne waluty). Złoty pozostaje jednak stabilny w swojej słabości i w środę utrzymuje się w okolicy poziomów odniesienia, kwotowany następująco: 4,57 za euro, 3,8920 za dolara oraz 5.34 w relacji do funta.

Źródło: Maciej Madej, Dom Maklerski TMS Brokers