Zgodnie z oczekiwaniami Fed ściął stopy procentowe o 25 do 1,50-1,75 proc. Przekaz z komunikatu wybrzmiał nieco jastrzębio, gdyż bank odszedł od czynnej gotowości do obrony ożywienia gospodarczego, a w zamian stwierdził, że obecne parametry polityki monetarnej są odpowiednie i w oczekiwanym przez Fed scenariuszu pozostaną optymalne. To podkreślenie przekonania, że śródcykliczne dostawanie zostało zakończone i rynek nie powinien wysoko wyceniać szans na kolejną obniżkę w grudniu. Biorąc pod uwagę, że przed decyzją rynek dyskontował 25 proc. szans na kolejne cięcie przed końcem roku, przekaz FOMC wybrzmiał jastrzębio i z miejsca dał impuls do umocnienia USD.

Później jednak dolara zaczął tracić, za co winny był prezes Powell, który stwierdził, że do podnoszenia stóp, a nawet rozważania takiego kroku potrzebny byłby długi i wiarygodny epizod wysokiej inflacji. Zatem teraz nie wystarczy, aby inflacja przekroczyła cel inflacyjny 2 proc., ale prawdopodobnie Fed pozwoli na jej silniejsze odchylenie do celu, zanim zdecyduje się na reakcję. To niesie istotne implikacje dla długoterminowych oczekiwań podwyżek, nachylenia krzywej rentowności i generalnej pozycji USD względem innych walut G10. Podkreśla też, jak asymetrycznie rozłożone są teraz ryzyka dla dolara. W końcu wystarczy, że dane z gospodarki znowu rozczarowują, aby Fed wrócił do dyskusji o luzowaniu. Z kolei pozytywne zaskoczenia zawsze długo będą rodzić wątpliwości, czy to już ten moment, aby Fed zmienił nastawienie. W naszej ocenie USD będzie teraz mógł co najwyżej korzystać na okresach wzrostu awersji do ryzyka, ale jeśli globalna gospodarka pokaże oznaki odbicia, dolar będzie fundującym rajd innych.

Na razie jednak o tych lepszych danych można tylko marzyć. W nocy indeksy PMI z Chin wypadły gorzej od prognoz i pokazały, że chińskie firmy nie ekscytują się zanadto porozumieniem „pierwszej fazy”. Wszyscy czekają na konkrety, podpisy pod tekstem porozumienia i faktycznego usunięcia ryzyka eskalacji wojny celnej. Tego na razie nie ma, a nawet pojawiają się problemy, jak np. odwołanie szczytu APEC w Chile, na którym mało dojść do spotkania prezydentów Trumpa i Xi. Według doniesień prasowych odwołanie APEC nie zakłóci planom prac nad porozumieniem, choć nadal nie wiemy co i kiedy ten plan przewiduje. Na niepewności nie da się zbudować zaufania biznesu i dlatego wskaźniki aktywności będą pozostawać nisko.

Pozytywne impulsy nie przyjdą dziś także z Eurolandu, gdzie w centrum uwagi będą wstępne szacunki PKB oraz inflacji. Jeśli III kw. ma pokazać wzrost, to tylko minimalny (0,1 proc.), biorąc pod uwagę zapaść przemysłu. Inflacja HICP pozostaje zdławiona i spowolnienie do 0,7-0,8 proc. r/r (przy celu inflacyjnym 2 proc.) utwierdzi EBC w gołębim nastawieniu. Nawet jeśli można wątpić (a my wątpimy) w możliwości dalszego rozszerzenia ekspansji monetarnej EBC, to póki co sygnałów do poprawy fundamentów EUR także nie widać. Mimo to EUR/USD może korzystać na tym, że łatwiej będzie zobaczyć powód do osłabienia dolara niż euro.

Źródło: Konrad Białas, Dom Maklerski TMS Brokers S.A.