Jeszcze wczoraj globalne rynki przejawiały optymizm w związku z doniesieniami, że USA i Chiny szukają drogi do wznowienia rozmów o poprawie relacji handlowych. Dziś jednak źródła zbliżone do Białego Domu sugerują, że USA dalej preferują „negocjacje” z pozycji siły i planują nowe cła importowe w wysokości 25 proc. na chińskie towary warte 200 mld USD. To w połączeniu z najniższym od ośmiu miesięcy odczytem indeksu PMI dla chińskie przemysłu ustawia lekko gorzki klimat dla rynków. Lekko, gdyż na kolejne rewelacje w temacie wojen handlowych inwestorzy są coraz bardziej odporni. To jak z dzieckiem, które ze szkoły przynosi „dwóję”: przy pierwszej oczekiwania rodziców, że wychowają kolejnego noblistę, zaczynają trząść się w posadach; przy drugiej – nadzieje wyparowują; przy dziesiątej – rodzice są już pogodzeni z ograniczonymi możliwościami potomka. O negatywnych skutkach wojen handlowych słyszymy od kilku miesięcy, cła importowe na linii USA-Chiny weszły w życie od początku lipca, a jednak w danych makro nie widać drastycznego pogorszenia nastrojów biznesu i konsumentów. Rajd ryzyka wciąż będzie hamowany za każdym razem, kiedy na pierwszy plan wypłyną informacje o zaostrzaniu stanowisk stron konfliktu, ale w ogólnym ujęciu ryzyko spirali awersji do ryzyka systematycznie słabnie.
Otwarcie miesiąca tradycyjnie przynosi wyspy raportów aktywności przemysłu, które mogą być ważną wskazówką dotyczącą nastrojów w dobie wojny celnej. Przed południem najważniejszy może być PMI z Wielkiej Brytanii jako ostatni istotny punkt przed jutrzejszą decyzją BoE. Po południu uwagę przyciągnie tożsamy ISM z USA oraz raport ADP o zmianie zatrudnienia. Wieczorem poznamy decyzję i komunikat FOMC, choć tym razem mało kto liczy na niespodzianki. Rynek jest przekonany, że Fed podniesie stopy procentowe ósmy raz w cyklu i trzeci w tym roku… na posiedzeniu, które zaplanowane jest na 26 września. Dzisiejszy komunikat nie powinien zmienić rynkowego poglądu na perspektywy polityki monetarnej i przyszłą ścieżkę stóp. Z tego tytułu nie widzimy podstaw by upatrywać w nim czynnika wyzwalającego kolejną falę umocnienia amerykańskiej waluty. Pozytywny wydźwięk komunikacji będzie kontrastować z gołębią narracją Europejskiego Banku Centralnego, Banku Japonii i tylko w tym kontekście będzie dla USD korzystny.
Pozostajemy pozytywnie nastawieni do USD i CAD (szczególnie po wczorajszym imponujących odczycie PKB z Kanady). Ogniskowanie obaw wokół Chin to zła wiadomość dla AUD i NZD. Rozczarowanie biernością BoJ otwiera drogę do sprzedaży JPY. EUR/USD pozostaje na ziemi niczyjej w przedziale 1,1550-1,1750. Złoty ma się dobrze, o ile mu nikt nie przeszkadza, jednak klimat zewnętrzny nie jest na tyle korzystny, aby przemawiać za dalszą aprecjacją złotego. Na razie widzimy warunki do konsolidacji EUR/PLN w pasmie 4,26-4,30.

Źródło: Konrad Białas, Dom Maklerski TMS Brokers S.A.