Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Notowania ropy naftowej zakończyły ubiegły tydzień w miarę neutralnie. Z technicznego punktu widzenia, w ostatnich dniach kluczowy był test technicznego oporu w okolicach poziomu 1260 USD za uncję, który pokazał siłę tej bariery. W ubiegłym tygodniu nie udało się jej pokonać, co doprowadziło do późniejszych zniżek.

Czasami niewiele potrzeba, by zmącić spokój rynków finansowych, a wczorajsze tragiczne wydarzenia w Rosji przechyliły szalę na rzecz awersji do ryzyka. Wciąż daleko jesteśmy od oznak rozkręcania się spirali głębszej wyprzedaży, ale rynek akcji jest niżej, spadają rentowności obligacji, zyskuje złoto i jen.

Złoty wyczerpał krótkoterminowy potencjał wzrostów i będzie się osłabiał. Cele na kwiecień na podstawowych parach (EUR/PLN, USD/PLN) ustawione są nawet 10 groszy wyżej, niż obecnie. Tracą także waluty krajów wschodzących. Trwa odwrócenie trendów obserwowanych w pierwszych miesiącach roku.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę ustabilizowania wyceny PLN po wczorajszym podbiciu zmienności. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2380 PLN za euro, 3,9695 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9657 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9504 PLN w relacji z funtem szterlingiem.

Kwestia euro i dolara: Na razie zmienność na głównej parze walutowej jest niewielka. Zresztą, w Chinach nie ma np. sesji, bo jest tam obchodzone Święto Zmarłych. Wyłącza to z handlu potencjalnie grube sumy. Wykres eurodolara oscyluje spokojnie w rejonie 1,0660-70. Sytuacja jest patowa – teoretycznie możemy pójść w każdą ze stron.

Wykres głównej pary: Dzisiejszy zakres wahań na eurodolarze nie był – czy też nie jest – zbyt szeroki. Zanotowano w każdym razie zejście poniżej 1,0645, czyli poniżej minimów z ubiegłego tygodnia. To może sugerować, że strona pro-dolarowa chce jeszcze coś ugrać, ale z drugiej strony dzień dobiega końca na wyższych poziomach.

Zaczyna się nowy kwartał i mamy nadzieję, że będzie równie ekscytujący, co poprzedni. USD jest niżej licząc do początku roku, ale dziś dane makro mogą przemawiać na jego korzyść; EUR wytraca euforię wywołaną rzekomą zmianą nastawienia ECB; GBP musi zmierzyć się z początkiem procesu Brexitu.

Spadek inflacji w marcu oddala perspektywę wzrostu stóp procentowych, co zmniejsza atrakcyjność złotego w transakcjach typu carry trade. Kwiecień upłynie naszym pod znakiem osłabienia polskiej waluty. Na rynku międzynarodowym wzmocniona pozycja dolara. Wskaźnik PCE w USA powyżej celu Fed przybliża kolejną podwyżkę stóp.

Na głównej parze: Na eurodolarze mamy ok. 1,0670. Wykres powoli podnosi się po minimach z końca ubiegłego tygodnia. Może to oznaczać, że nie dobijemy do linii wzrostowej łączącej dołki z 3 stycznia i 2 marca (linia ta biegnie obecnie trochę poniżej 1,06).

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie PLN wobec zagranicznych dewiz. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2291 PLN za euro, 3,9599 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9541 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9646 PLN w relacji do funta szterlinga.

Śpiew ptaków: W tytule raportu pominęliśmy gołębie. W zasadzie to błąd, który trzeba natychmiast skorygować – albowiem jest faktem, że w obrębie Fed mamy także i tych, którzy nie są aż tak bardzo nastawieni na zacieśnianie polityki monetarnej.

Piątkowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie kończyły tydzień, miesiąc i kwartał. W efekcie w podsumowaniu sesji warto spojrzeć na rynek z różnych perspektyw czasowych. W układzie dziennym, który przyniósł spadek WIG20 o 1,5 procent, rynek ma za sobą kolejną sesję flirtu z dolnym ograniczeniem miesięcznego zawieszenia pomiędzy 2308-2300 pkt. na północy i 2200-2190 pkt. na południu.

W pierwszym tygodniu kwietnia uwaga przenosi się na dane makro z USA i wskazówki z nich płynące dla polityki monetarnej. Raport z rynku pracy jest głównym wydarzeniem, ale minutki FOMC też rzucą więcej światła na przyszłą ścieżkę stóp procentowych. Mamy też decyzje banków centralnych w Australii i Polsce oraz serię odczytów PMI/ISM.

Wczorajsze dane o inflacji z Niemiec i Hiszpanii to silne rozczarowania słabością presji cenowej. Odczyty z Francji nie potwierdzają wprawdzie dezinflacyjnych tendencji, ale szanse na zgodny z konsensusem odczyt dla całej strefy euro na poziomie wskaźnika HICP są właściwie pogrzebane.

Czwartkowa sesja była już trzecim z kolei dniem wzrostów cen ropy naftowej. Notowania tego surowca w USA przekroczyły tym samym wczoraj psychologiczną barierę na poziomie 50 USD za baryłkę. Prawdziwym testem siły kupujących prawdopodobnie okaże się jednak dzisiejsza sesja, która wyznaczy nastroje inwestorów na zakończenie bieżącego tygodnia.

W marcu na emerging markets napłynęło najwięcej kapitału od 26 miesięcy, a złoty zaliczył najdłuższą falę umocnienia od 7 lat. Stabilny handel i brak poważniejszych zagrożeń sprzyjają inwestycjom opartym na różnicach w stopach (carry trades), co dodatkowo wspiera rodzimą walutę. Kwiecień nie będzie już pod tym względem tak atrakcyjny.

Dolar i jego tematy: Wczoraj jastrzębio wybrzmiał komunikat Loretty Mester, zdaniem której perspektywy rynku pracy USA są dobre, podobnie jak perspektywy inflacji. Podwyżki stóp powinny być realizowane. Inna rzecz, że eurodolar i tak szedł już na południe, a i sama Mester nie zaskoczyła, bo przecież jest standardowym jastrzębiem.

Poranny, piątkowy handel na rynku walutowym przynosi lekkie wzrosty wyceny złotego wobec euro oraz utrzymanie korekty na pozostałych zestawieniach. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2108 PLN za euro, 3,9455 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9378 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9240 PLN w relacji do funta szterlinga.

Czas na dane: O 9:00 ukaże się publikacja szwajcarska, która może mieć pewien wpływ na kurs par powiązanych z frankiem. Mowa o indeksie instytutu KOF. Prognozuje się jego spadek ze 107,2 pkt do 106 pkt. O 11:00 mamy indeksy koniunktury gospodarczej w Strefie Euro za marzec. To aż pięć kategorii.