Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

W kalendarium: Dziś o godzinie 10:30 poznamy odczyt inflacji konsumenckiej dla Wielkiej Brytanii: w trzech zresztą wersjach (CPI, RPI, PPI), przy czym będzie chodziło o marzec. EUR/GBP jest obecnie na 0,8520, można przypomnieć, że jeszcze 29 marca wykraczał ponad 0,87 – zatem wtedy funt był słabszy niż teraz. Dolar-funt rezyduje przy 0,8050.

Kwestia trendu: Ujmując rzecz technicznie, mamy na eurodolarze taki trend wzrostowy: po minimach dziennych z 3 stycznia (1,0345) i 2 marca (1,05). Właśnie w piątek 7 kwietnia oraz dziś ta linia była testowana. Fakt faktem, że po południu mamy 1,06 i chwilami nawet nieco więcej. To sugerowałoby, że linia się obroni – i że w kolejnych dniach dolar się osłabi.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym przynosi nam nieznacznie mocniejszego PLN, niemniej ruch ten w dalszym ciągu mieści się w ramach ostatnich kilkusesyjnych konsolidacji. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2219 PLN za euro, 3,9890 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9488 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9324 PLN w relacji do funta szterlinga.

Jeszcze trzy podwyżki stóp procentowych w tym roku są możliwe, o ile pojawią się sygnały zapowiadające większą presję inflacyjną, uważa umiarkowany członek FED, John Williams (bez prawa głosu w FOMC w tym roku). Jego bazowy scenariusz zakłada jednak jeszcze dwa ruchy.

Wzrost napięcia geopolitycznego w rejonie Bliskiego Wschodu po nocnych atakach rakietowych przeprowadzonych przez Stany Zjednoczone na cele w Syrii zdominował rynki. Jest to kolejna cegiełka mogąca przeważyć szalę na stronę głębszego cofnięcia na globalnych giełdach.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego, pomimo lekkiego podbicia wersji do ryzyka po wydarzeniach w Syrii. Polska waluta kwotowana jest przez rynek następująco: 4,2318 PLN za euro, 3,9747 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9557 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9561 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,459% w przypadku obligacji 10-letnich.

Co widzimy? W ostatnich dniach, w szczególności wczoraj i przedwczoraj, pojawiło się kilka komunikatów czy też, ogólnie rzecz biorąc, wiadomości – które miały pewien wpływ na eurodolara. Inna rzecz, że w jakimś sensie doniesienia te wzajemnie się zniosły, a w każdym razie nie wynikła z nich żadna rewolucja na wykresie. Nadal krążymy w zakresie 1,0630-90 (mniej więcej).

Notowania ropy naftowej rozpoczęły wczorajszą sesję od wzrostów, jednak ostatecznie zakończyły ją na minusie. Cena tego surowca w Stanach Zjednoczonych spadła wczoraj z powrotem poniżej poziomu 51 USD za baryłkę. Dzisiaj rano notowania delikatnie rosną, poruszając się w okolicach wspomnianego poziomu cenowego.

Po wygranej Trumpa w wyborach prezydenckich impetu nabrała hossa na rynkach akcji, zyskiwał dolar, mocno rosły rentowności obligacji skarbowych USA. Ostatnim bastionem tych tendencji napędzanych przez (coraz bardziej rozmywające się) nadzieje na stymulację fiskalną i silne odbicie inflacji zostały indeksy giełdowe.

Minutes Fed wskazują naszym zdaniem, że Fed podniesie stopy procentowe w czerwcu i wrześniu, a pod koniec roku zacznie zmniejszać sumę bilansową. Bez reakcji na dolarze. Rynek czeka na oświadczenia po spotkaniu prezydentów USA i Chin, publikację sprawozdania z posiedzenia EBC oraz jutrzejsze dane z rynku pracy.

Globalny rynek: Nad ranem poznaliśmy chiński indeks PMI dla usług – wyniósł 52,2 pkt, a więc poniżej prognozy ustawionej na poziomie 53,2 pkt. O 8:00 poznamy odczyt o dynamice zamówień w niemieckim przemyśle (za luty).

Z perspektywy końca sesji, wyniku i przedłużenia zwyżek z dwóch poprzednich sesji, rozdanie jawi się jako pełen sukces byków. Przyglądając się dokładniej sesji można mieć nieco więcej wątpliwości. Środowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych skończyły się trzecim dniem zwyżek WIG20. W pierwszych minutach notowania WIG20 zostały zdominowane przez konkurencję o rolę lidera pomiędzy spółkami JSW i KGHM.

Na wykresie: Indeks PMI dla usług w Niemczech wyniósł 55,6 pkt zgodnie z prognozą. Dla Eurolandu było 56 pkt, oczekiwano 56,5 pkt. W Wielkiej Brytanii zanotowano 55 pkt, to dobry wynik, bo rynkowy konsensus przewidywał 53,5 pkt.

Awersja do ryzyka z początku tygodnia została zatrzyma we wtorek po południu, ale na razie nie widać pozytywnego odbicia, gdyż inwestorzy szukają kierunku i czekają na świeże impulsy. Debata prezydencka we Francji nie przyniosą nic interesującego dla europejskich aktywów.

Notowania ropy naftowej rozpoczęły wczorajszą sesję od spadków, jednak to negatywne podejście inwestorów zmieniło się później, w wyniku czego cena ropy zakończyła wtorek na wyraźnym plusie. Notowania amerykańskiej ropy naftowej WTI odbiły się w górę od poziomu 50 USD za baryłkę i na koniec dnia dotarły do okolic 51 USD za baryłkę. Dzisiaj rano przewaga kupujących się utrzymuje.

Rynek ze stoickim spokojem zareagował na ujawnienie afery przeciekowej i rezygnację członka Fed J. Lackera wskazując, że może nie być to nowe i odosobnione zjawisko. Dziś decyzja w sprawie stóp NBP. Oczekujemy stabilnych stóp oraz łagodnego tonu komunikatu i wypowiedzi prezesa A. Glapińskiego na konferencji prasowej. Powinno to podtrzymać łagodną tendencję słabnięcia złotego.

Spokój – ale czy przed burzą? Sytuacja na eurodolarze jest nadal niejasna. Mamy 1,0670, wczoraj byliśmy, zwłaszcza w minimach, trochę niżej, ale bez szoku. Rynek nie jest pewien, w którą stronę prowadzić notowania i jak oceniać przyszłość polityki ekonomicznej Trumpa, a ściślej – jej szans powodzenia.

Poranny, środowy handel na rynku przynosi próbę stabilizacji kursu PLN po ostatnich sesjach cechujących się podwyższoną zmiennością. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2471 PLN za euro, 3,9797 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9715 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9532 PLN w relacji do funta szterlinga.

Eurodolar na spokojnie: Widać swego rodzaju niepewność na eurodolarze. Dziś notowano nieśmiałe zejście do 1,0636, ale byliśmy i powyżej 1,0670. Rynek nie do końca wie, jak traktować przyszłość planów gospodarczych Trumpa, np. to, czy uda mu się przeforsować w Kongresie propozycje podatkowe. W każdym razie powinno być to łatwiejsze niż przepchnięcie Trumpcare.