Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Notowania ropy naftowej rosły przez ostatnie niemal trzy tygodnie. Cena tego surowca w Stanach Zjednoczonych, która jeszcze pod koniec marca oscylowała poniżej poziomu 48 USD za baryłkę, obecnie porusza się w okolicach 52,40-52,70 USD za baryłkę.

Powracający na rynek inwestorzy, także na tym polu mają sporo do przetrawienia. Zbliżające się wybory prezydenckie we Francji oraz brak istotnych odczytów makro będą sprzyjać utrzymywaniu się aury rozleniwienia, ale należy zachować czujność.

Świąteczny weekend przyniósł z jednej strony lepsze od oczekiwań wyniki gospodarki Chin, z drugiej mniej optymistyczne ze Stanów Zjednoczonych. Pierwsze pozwalają zapomnieć na chwilę o chińskich nierównowagach i ryzyku poważniejszego spowolnienia, drugie przeciwnie – wskazują na ograniczony potencjał przyspieszenia wzrostu PKB w tym cyklu koniunktury.

Na rynku głównej pary: Eurodolar jest dziś rano w pobliżu 1,0650. Sytuacja zatem na razie rozwija się tak, jak można było to przewidzieć w oparciu o linię wzrostową, która łączy minima z 2 stycznia i 3 marca (a następnie z 10 – 12 kwietnia).

Wtorkowy, poranny handel przynosi nam ograniczoną zmienność na wycenie PLN przy niskiej aktywności rynku. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2425 PLN za euro, 3,9860 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9693 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,0056 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,397% w przypadku obligacji 10-letnich.

Gwiazda tygodnia: Bohaterem tygodnia okazał się niewątpliwie Donald Trump – prezydent Stanów Zjednoczonych, który zaskoczył rynki nagłym stwierdzeniem (w wywiadzie dla „Wall Street Journal”), że dolar jest zbyt mocny. Winę za to przypisał zresztą, w nieco bałamutny sposób, samemu sobie. Oto bowiem ludzie (gracze, inwestorzy) mieliby ufać wyjątkowo silnie w dobre perspektywy gospodarki USA pod jego rządami.

Globalny rynek: W zapracowanym świecie współczesności (cóż, skoro roboty jeszcze nie wszystkich zastąpiły...) Święta Wielkanocne są tak naprawdę przerwą bardzo krótką i dla wielu prawie niezauważalną. Ostatnie wydarzenia nie pozwalają zresztą na jakieś szczególne wytchnienie czy zwijanie interesów.

W raporcie przed południem wskazywaliśmy, że rejon mocnego wsparcia przy 83,50-83,70 pkt. na koszyku BOSSA USD może być wyraźnie broniony. Kolejne godziny pokazały, że dolar odrobił wcześniejsze straty – w efekcie powróciliśmy w okolice złamanego wcześniej poziomu 84,00 pkt.

Prezydent USA daje wyraz niezadowoleniu z mocnego dolara, czym wpływa na kurs walutowy. W naszej ocenie nie będzie to trwałe oddziaływanie. Rynki szybko powrócą do wycen sprzed wywiadu. Złoty stabilny. Oczekujemy, że w horyzoncie najbliższych 2-3 tygodni odczuwalnie straci na wartości.

Poranny, czwartkowy handel na rynku walutowym przynosi wyhamowanie spadków na PLN z uwagi na wyraźne spadki kwotowań dolara amerykańskiego. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2464 PLN za euro, 3,9809 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9747 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9998 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3.45% w przypadku obligacji 10-letnich.

Zaskoczenie impulsem do potwierdzenia trendu: Wczoraj wieczorem, jeszcze po godzinie ósmej, mieliśmy ok. 1,06 na eurodolarze i wydawało się, że ta sytuacja jest uzasadniona, a poza tym – że tak po prostu dopali się dzień. Tymczasem wkrótce potem eurodolar potwierdził gwałtownym ruchem linię wzrostową biegnącą poprzez minima z 3 stycznia i 2 marca.

Rosja i Stany: Eurodolar próbował dziś podwyższać swe notowania, tzn. wykres dwukrotnie testował okolice 1,0620. Finalnie jednak (o ile można mówić o finale, bo przecież forex pracuje całą dobę) jesteśmy przy 1,06, a nawet niżej. Dolar utrzymuje moc, euro nie bardzo może się przebić – choć z drugiej strony także i owa moc waluty amerykańskiej jest w pewien sposób ograniczona.

Na poniższym wykresie tygodniowym EUR/USD dobrze widać, że próba odbicia z ostatnich dni dobrze wpisuje się w koncepcję tzw. ruchu powrotnego do naruszonej, linii trendu wzrostowego z ostatnich 4-miesięcy. Próba jej naruszenia (obecnie to okolice 1,0610) okazała się niezbyt trwała.

Ryzyka geopolityczne pozostają głównym tematem dla rynków finansowych, nawet jeśli ostatnie kilkanaście godzin nie przyniosło przełomowych informacji świadczących, że sytuacja w Syrii lub Korei Północnej przybliża się do momentu wrzenia. Złoto, obligacje i jen japoński napędzają się wzajemnie; do układanki nie pasuje spokojny rynek akcji. Ogólnie jednak mamy risk-off, z którym trudno dyskutować.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym przynosi utrzymanie presji podażowej na PLN za sprawą pogorszenia się nastrojów na szerokim rynku. Polska waluta wyceniania jest przez rynek następująco: 4,2470 PLN za euro, 4,0058 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9739 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,0006 PLN w relacji do funta szterlinga.

Gołąb i jastrząb: John Williams, szef Fed w San Francisco, wypowiedział się wczoraj w sposób dość jastrzębi, twierdząc, że Fed powinien ogółem wykonać w tym roku trzy lub cztery podwyżki stóp procentowych, a równocześnie zacząć w dalszej części roku ograniczać swój rozdęty budżet, tj. sprzedawać skupione uprzednio aktywa.

Rozgrywanie Chin? Donald Trump zamieścił na Twitterze komentarze, w których niedwuznacznie sugerował, że USA tak czy inaczej poradzą sobie z Koreą Północną, ale dla Chin, także z perspektywy gospodarczej, lepiej będzie, jeżeli się do tego przedsięwzięcia przyłączą.

Początek sesji zapowiadał się w miarę neutralnie ze wskazaniem na niedźwiedzie. WIG20 otworzył się 3 pkt. poniżej wczorajszego zamknięcia, ale po godzinie wyszedł ponad kreskę. Niemal przez całą sesję nic się nie działo. Obroty były poniżej umiarkowane, już niemal świąteczne. Zmiana nastąpiła tuż przed 16-tą.

Poniższy diagram pokazuje stopy zwrotu dla jena od 6 kwietnia (wtedy, wieczorem zaczęły pojawiać się pierwsze spekulacje o konieczności rozwiązania militarnego w Syrii) do dzisiaj – widać wyraźnie, że zaostrzenie sytuacji na Bliskim Wschodzie, ...