Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Gdzie lokuje się eurodolar? Na głównej parze w zasadzie nie ma rewolucji, aczkolwiek euro się trochę wzmocniło. Wczoraj wieczorem chwilami wykres podchodził nawet do 1,1270 – zaś teraz mamy 1,1240-45. Tymczasem np. przedwczoraj notowania były niemalże na 1,12 – biorąc pod uwagę minima.

Główna para: Jak na razie – a w Polsce dzień roboczy dobiega końca – na głównej parze dzieje się niewiele. Minima z dnia to ok. 1,1215, maksima lokować można na 1,1240. Obecnie jest ok. 1,1225-30. Wygląda więc na to, że rynek utrzymuje dolara w mocy – w każdym razie relatywnie.

Notowania na światowych rynkach we wtorek nie przyniosły przełomu i zakończyły się spadkami bazowych indeksów. Były one jednak znacznie mniejsze niż w poniedziałek. W centrum uwagi inwestorów znalazły się wypowiedzi członków Fed przed zaplanowanym na przyszły tydzień posiedzeniem.

Kolejna ciekawa sesja na amerykańskim parkiecie za nami, tym razem ponownie przeważały spadki. Mocne poniedziałkowe odbicie na światowych parkietach nie było poparte spadkiem rentowności obligacji, co rodziło pewnego rodzaju obawy chociażby u Billa Grossa z Janus Capital.

Rynki finansowe znalazły się na niespokojnych wodach, a fale nie są wywoływane przez jeden szczególny czynnik, ale grupę mniejszych powodów do obaw. Zarzuty o zbyt wysokie poziomy tak samo dotyczą akcji, jak obligacji, pozostawiając gotówkę jako ostatni cel dla ucieczki kapitału. Na FX wyróżnia się słabość JPY na spekulacjach dotyczących Banku Japonii.

Nawrót obaw i wycofywania pieniędzy z rynków. Tracą niemal wszystkie klasy aktywów. Potencjał wzrostowy rynków rozwiniętych jest na wyczerpaniu. Wschodzące jeszcze nie pokazały pełni sił. Złoty uzyskuje przewagę nad koszykiem walut emerging markets i zakładamy, że taka sytuacja będzie się utrzymywać. EUR/PLN pozostanie poniżej 4,40.

Dolar kanadyjski to nadal najsłabsze ogniwo z walut surowcowych, ale i nie tylko. W rankingu najbardziej tracących w grupie G-10 dał się dzisiaj wyprzedzić tylko funtowi brytyjskiemu, który z pewnym opóźnieniem zaczął reagować na nieco słabsze od oczekiwań dane nt. sierpniowej inflacji CPI.

Od dziś cisza: Nie mamy na myśli oczywiście jakiejś permanentnej ciszy we wszystkich aspektach – schodzić będą kolejne dane makro, kurs eurodolara (i innych par) będzie się zmieniać, nie zatrzymamy też polityki. Faktem jest jednak, że dziś zaczyna się tzw. blackout FOMC, w czasie którego przedstawiciele owego gremium nie mogą wypowiadać się publicznie w formie przemówień czy wywiadów.

USA: Zdaniem Lael Brainard z zarządu FED gospodarka zachowywała się ostatnio gorzej, tym samym potencjalny wzrost gospodarczy jest mniejszy od oczekiwań. Brainard zwróciła uwagę na dość wolny wzrost dynamiki płac, jak na sytuację na rynku pracy. Niepokoi ją słaby popyt wewnętrzny, a także niska inflacja, która jest wyraźniej poniżej celu.

Piątkowe tąpniecie na Wall Street okazało się wyjątkowo krótkotrwałe, chociaż na pewno było istotnym sygnałem ostrzegawczym. Wczorajsza sesja pokazała, że kontrolę nad rynkiem nadal mają byki – główne indeksy zyskiwały w okolicy 1,5% nadrabiając około 2/3 piątkowych strat.

Lael Brainard z Fed uderzyła w gołębie tony i przygasiła zapał tych inwestorów, którzy oczekiwali zmian na polu stóp procentowych w przyszłym tygodniu. Jednak sentyment na rynkach się poprawił, a przynajmniej uspokoił, choć niepewność w odniesieniu do globalnego krajobrazu polityki monetarnej pozostaje wysoka.

Huśtawka na rynkach przed wrześniowym posiedzeniem Fed trwa w najlepsze. Raz zwycięża strach przed podwyżką, innym razem nadzieja na wydłużenie okresu obowiązywania niskich stóp. Taka sytuacja będzie się utrzymywać przez kolejne kilka dni, ale z czasem nastroje powinny ulec poprawie.

Nie ma pewności: Rankiem 13 września główna para walutowa oscyluje w rejonie 1,1230-40. Zdaje się potwierdzać to, co ostatnio sugerowaliśmy, a mianowicie formowanie się pewnego rodzaju konsolidacji, nawet dość wąskiej, która prawdopodobnie będzie obowiązywać do 21 września, kiedy to FOMC ogłosi, co robi ze stopami procentowymi.

Wiele opinii: Nad ranem, gdy pisaliśmy nasz pierwszy komentarz, eurodolar rezydował w rejonie 1,1235-50. Podobnie jest wieczorem, przed godziną 21. W międzyczasie notowano wybicia do 1,1265, ale i zejścia do 1,1210.

Decyzja Moody’s, a raczej jej brak (agencja nie zdecydowała się w ostatni piątek na przegląd ratingu odwlekając decyzję do stycznia), nie dała pozytywnych bodźców złotemu. Globalny sentyment jest słaby, gdyż rynki obawiają się wyników posiedzenia FED zaplanowanego na 21 września (bardziej chodzi tu o komunikat, który mógłby zwiększyć prawdopodobieństwo takiego ruchu w grudniu, ...

Amerykańscy inwestorzy zapadli w sen letni i przez 40 dni nie byli w stanie wywołać ponad jednoprocentowego ruchu na głównych indeksach Wall Street. Tak niskiej zmienności przez tak długi okres czasu Dow Jones Industrial nie pamięta odkąd są dostępne dane sesyjne.

Największa od dwóch miesięcy wyprzedaż na Wall Street najbardziej przebija się w mediach, ale to gwałtowny wzrost rentowności obligacji skarbowych odegrał główną rolę w piątkowej zawierusze. Wciąż brak jednoznacznego winnego, ale konkluzją jest koniec wakacyjnego spokoju i martwej zmienności.

Jastrzębia wypowiedź łagodnie nastawionego do polityki pieniężnej E. Rosengrena z Fed z Bostonu popsuła nastroje wśród inwestorów. Rynek ponownie zwiększył oczekiwania na podwyżkę stóp w USA we wrześniu.

Na eurodolarze: Eurodolar pozycjonuje się na poziomie 1,1235-40 dziś rano, gdy piszemy te słowa. Trudno tu mówić o jakimś poważnym przełomie czy o opuszczeniu granic zakreślonych wahaniami z końcówki ubiegłego tygodnia.