Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Przedstawiona przez Trumpa reforma podatkowa była wystarczająco dobra, by podtrzymać rajd dolara. Głównym motorem są rosnące rentowności obligacji, które są jednak ciosem m.in. dla walut rynków wschodzących, w tym złotego. Dziś pod lupą kolejne przemówienia członków Fed, które nie powinny zaszkodzić obecnym trendom.

Na wzrost prawdopodobieństwa podwyżki stóp procentowych w USA i zapowiedzianą zmianę kierunku sumy bilansowej Fed najmocniej negatywnie reagują waluty gospodarek wschodzących. Złoty wiedzie prym w przecenie. W horyzoncie 2018 r. rodzima waluta będzie mocniejsza.

Euro do dolara: Wykres głównej pary walutowej zakreślał ostatnio minima w okolicach 1,1720. W zasadzie to już rejon wsparcia, przynajmniej w szerokim uogólnieniu. To znaczy: możliwe jest jeszcze, w obecnej fazie i bez głębszej korekty, zaatakowanie okolic 1,1670.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie presji podażowej na wycenie złotego wraz z dalszymi spadki notowań dolara amerykańskiego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3287 PLN za euro, 3,6902 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7858 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9346 PLN w relacji do funta szterlinga.

Główna para: Eurodolar przebył dziś drogę z okolic 1,18 do 1,1715, acz później trochę wrócił na północ, obecnie notuje 1,1765. Pewne znaczenie miała wypowiedź Janet Yellen z wczoraj. Szefowa Fed stwierdziła, że Fed źle rozpoznał przyczyny niskiej inflacji, a do tego być może nie uda się w najbliższej (czy nawet dalszej) przyszłości osiągnąć poziomu 2 proc., który jest formalnym celem.

W trakcie najbliższych godzin prawdziwym testem siły dolara będzie wystąpienie prezydenta USA Donalda Trumpa, w którym padną deklaracje dotyczące planowanej reformy systemu podatkowego. Rozczarowanie zdawkowymi ogólnikami z pewnością przyczyni się do wymazania pokaźnego wzrostu rentowności amerykańskiego długu.

Spokojny handel na FX w ostatnich godzinach wskazuje, że rynek zdaje się porządkować po dość emocjonującym wtorku. USD oddaje pokłady pesymizmu, gdyż coraz więcej znaków układa się w pozytywny obraz do końca roku. Dziś kolejny może dołożyć prezydent Trump. Poza tym w nocy decyzja RBNZ, która jednak powinna przejść bez echa.

Rynki bardzo powoli przekonują się do tego, że amerykańska Rezerwa Federalna podniesie w grudniu stopy procentowe. Dlatego J. Yellen wykorzystuje każdą okazję, by przypomnieć inwestorów o determinacji w działaniach normalizujących politykę pieniężną, nawet pomimo braku wyraźnej presji inflacyjnej.

Co w kalendarium? Nie twierdzimy bynajmniej, że akurat Czechy i Nowa Zelandia wstrząsną dziś rynkiem – zapewnie nie udałoby się im to nawet, gdyby mocno chciały. Ale formalnie rzecz biorąc, czeski bank centralny określi stopę procentową o 13:00, zaś nowozelandzki o 22:00. W obu przypadkach nie oczekuje się zmian: powinno pozostać odpowiednio 0,25 proc. i 1,75 proc.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym przynosi utrzymanie słabszego złotego po wczorajszych zniżkach na bazie odbijające dolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2855 PLN za euro, 3,6401 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7493 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8878 PLN w relacji do funta szterlinga.

Co na rynku? Janet Yellen wygłosiła dziś przemówienie, którego wymowa była raczej jastrzębia, w każdym razie rynek uznał, że jest to kontynuacja podejścia zaprezentowanego w czasie konferencji FOMC. Co prawda powiedziała, że ścieżka podwyżek stóp powinna być stopniowa i wspomniała o ryzyku zbyt szybkiej normalizacji – ale zdiagnozowała też ryzyko polityki zbyt stopniowej.

Niekwestionowanym wydarzeniem wtorkowej sesji było wystąpienie Janet Yellen, przewodniczącej Fed, która zdecydowała się na podtrzymanie jastrzębiej retoryki. W tekście jej przemowy uwagę zwróciły wzmianki dotyczące obaw o zbyt wygładzoną ścieżkę stóp procentowych, co może godzić nie tylko w kondycję sektora finansowego, ale również podbijać ryzyko przegrzania się amerykańskiej gospodarki.

Co w świecie? Emmanuel Macron, prezydent Francji, ma dziś zaprezentować swoją wizję przyszłości UE – w której prawdopodobnie zawiera się koncepcja ściślejszej integracji Strefy Euro. Pomysły mają być jutro i pojutrze omawiane w Tallinie, gdzie prócz tego rozmawiać będzie się o Brexicie. To znaczy: rozmawiać będą przywódcy unijni.

Tryumf Macrona w wyborach prezydenckich we Francji położył fundament pod wymazanie premii za ryzyko polityczne w Eurolandzie. To pozwoliło na redukcję negatywnego nastawienia inwestorów względem euro obrazowanego chyba najlepiej przez rozbudowaną krótką pozycję spekulacyjną w danych CFTC.

Zaczyna realizować się zapowiadane przez nas pogorszenie nastrojów na światowych rynkach finansowych. Euro osuwa się w dół. Zyskują frank szwajcarski, jen, amerykański dolar, a także ropa naftowa (kurdyjskie referendum) i złoto. Z powodu czynników o charakterze globalnym złoty pozostanie na ścieżce osłabienia.

Wynik niemieckich wyborów parlamentarnych nie przyczynił się do ogólnorynkowego przetasowania sentymentu. Niemniej jednak perspektywa zawiązania sojuszu z Zielonymi oraz Wolną Partią Demokratyczną istotnie godzi w interesy energetycznych gigantów, którzy będą zobowiązani do zmiany modelu biznesowego na bardziej proekologiczny.

Euro znajduje się pod umiarkowaną presją wyniku weekendowych wyborów federalnych w Niemczech. Kanclerz Merkel zachowa swój urząd na czwartą kadencję, lecz potrzebne będzie do tego wsparcie innych frakcji. Główne partie osiągnęły historycznie najgorsze wyniki od lat 40., do Bundestagu z trzecim wynikiem weszła skrajna prawica.

Niskie poparcie dla partii establishmentu oraz skrajnie prawicowa AfD jako trzecia siła w Bundestagu to obraz sytuacji po wyborach w Niemczech. Prawdopodobna koalicja rządowa to CDU/CSU z FDP i Zielonymi. Zmiana partnerów politycznych i bardzo trudne rozmowy ws. utworzenia rządu zwiększają ryzyko polityczne w Europie.

Trzynastka – dla jednych feralna, dla innych nie. 13 procent – a właściwie 12,6 proc. - uzyskała w wyborach parlamentarnych w Niemczech partia Alternative fur Deutschland. Za mało, żeby w jakiś widomy sposób rozbić zasadnicze status quo, ale wystarczająco dużo, by mogła się cieszyć swoim sukcesem, podczas gdy jej przeciwnicy zdają się być mocno niezadowoleni.