Wtorkowa sesja na rynku złotego przyniosła zwiększoną zmienność, szczególnie w parze z amerykańską walutą. Dolar amerykański przez większość dnia umacniał się wobec złotówki, osiągając maksimum dzienne na poziomie 3,6507 PLN. Minimalne notowanie USD/PLN wyniosło 3,6277, co pokazuje rozpiętość ponad 23 grosze w ciągu jednej sesji. Taka amplituda wahań świadczy o niepewności inwestorów przed środową decyzją Rady Polityki Pieniężnej dotyczącą stóp procentowych w Polsce.

Frank szwajcarski również zyskał na wartości względem złotego. Kurs CHF/PLN wzrósł o 0,14 procent do poziomu 4,5718, podczas gdy funt brytyjski notował minimalny wzrost o 0,06 procent, osiągając wartość 4,9022 złotego. W przypadku GBP/PLN obserwowano stosunkowo stabilne zachowanie waluty, z niewielkimi wahaniami w ciągu całej sesji.

W centrum uwagi rynku walutowego pozostaje środowa decyzja Narodowego Banku Polski w sprawie poziomu stóp procentowych. Analitycy są podzieleni co do tego, czy NBP zdecyduje się na cięcie stóp o 25 punktów bazowych, czy też utrzyma obecny poziom referencyjnej stopy procentowej na poziomie 4,75 procent. Obecna stopa to efekt dwóch kolejnych obniżek w lipcu i sierpniu tego roku, kiedy to bank centralny obniżył koszt pieniądza łącznie o 50 punktów bazowych.

Argumenty za obniżką stóp są wyraźne i pochodzą głównie z danych o realnej gospodarce. Sierpniowe dane o wzroście płac wskazują na ich stopniowy spadek zamiast stabilizacji na wysokim poziomie, czego obawiała się Rada. Dodatkowo poziom zatrudnienia nadal spada, choć sierpień w ujęciu sezonowo wyrównanym wypadł nieco lepiej. Inflacja w Polsce wyniosła w sierpniu 2,8 procent w ujęciu rocznym, co plasuje ją komfortowo w ramach celu inflacyjnego NBP wynoszącego 2,5 procent plus minus jeden punkt procentowy.

Niemniej jednak istnieją również mocne argumenty przeciwko dalszemu luzowaniu polityki pieniężnej. Głównym z nich jest pogorszenie się sytuacji fiskalnej Polski. We wrześniu dwie agencje ratingowe, Moody's oraz Fitch, obniżyły perspektywę ratingu Polski do negatywnej, wskazując na deteriorację sytuacji budżetowej oraz trudniejsze środowisko polityczne, które może utrudnić jakiekolwiek działania konsolidacyjne. Viceprezesi NBP oraz kilku członków Rady podkreślali ostatnio różne ryzyka wzrostowe dla inflacji, w tym luźną politykę fiskalną, jako główne uzasadnienie ostrożnego podejścia do dalszego łagodzenia polityki.

Polski przemysł pozostaje w stagnacji od ponad trzech lat, głównie z powodu spadku w gospodarce niemieckiej. Problemem jest również konkurencyjność polskiego przemysłu po ostrych wzrostach płac w ostatnich latach, połączonych z dużymi zaległościami inwestycyjnymi wśród firm oraz intensyfikującą się konkurencją z Azji. Z drugiej strony ryzyka inflacyjne maleją, na co wskazuje kolejny ujemny odczyt deflacji cen producenckich PPI.

Zamrożenie cen energii elektrycznej zostało formalnie przedłużone na czwarty kwartał tego roku, a wrześniowe szybkie szacunki CPI zaskoczyły in minus. Dlatego też wybór terminu kolejnej obniżki między październikiem a listopadem pozostaje bardzo niepewny. Warto wspomnieć, że na wrześniowej konferencji prasowej prezes NBP Adam Glapiński stwierdził, że zamrożenie cen energii wspierałoby obniżkę stóp, co było pewnym zaskoczeniem biorąc pod uwagę wcześniejsze argumenty za utrzymaniem restrykcyjnej polityki pieniężnej.

Rynek złotego w szerszej perspektywie czasowej pokazuje interesujący trend. Polski złoty umocnił się o 6,95 procent w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy wobec dolara amerykańskiego, choć w ostatnim miesiącu osłabił się o 1,03 procent. Ta aprecjacja złotówki ma swoje konsekwencje dla bilansu NBP. Bank centralny poinformował wcześniej w sierpniu, że umocnienie się złotego wobec walut obcych, w szczególności dolara amerykańskiego, obserwowane w tym roku może przyczynić się do ujemnego wyniku finansowego NBP w 2025 roku, przekraczającego nawet 30 miliardów złotych.

NBP wskazał, że chociaż umocnienie złotego nie oznacza zmiany wielkości oficjalnych aktywów rezerwowych banku, które na koniec września 2025 roku wyniosły ponad 262,5 miliarda dolarów, to jednak aprecjacja złotego skutkuje spadkiem wartości aktywów rezerwowych przeliczonych na złote. Zgodnie z zasadami rachunkowości Eurosystemu zmniejsza to wynik finansowy banku centralnego na koniec roku. Jednocześnie silny wzrost ceny złota w tym roku powinien ograniczyć wpływ negatywnej wyceny walut obcych na kapitał NBP.

Na międzynarodowych rynkach walutowych kurs EUR/USD spadł o 0,49 procent do poziomu 1,1656, co również wpłynęło na zachowanie złotego wobec obu głównych walut rezerwowych. Dolar umacniał się szeroko wobec koszyka walut, co znalazło odzwierciedlenie również w parze z norweską koroną, gdzie USD/NOK wzrósł o 0,53 procent. Funt brytyjski stracił wobec dolara 0,42 procent, osiągając kurs 1,3425 USD za jednego funta.

Dolar kanadyjski również znalazł się pod presją amerykańskiej waluty. Kurs USD/CAD wzrósł o 0,09 procent do poziomu 1,3956. W przeliczeniu na polski złoty oznacza to, że para CAD/PLN znajduje się w okolicach 2,61 złotego za jednego dolara kanadyjskiego. Korona norweska wobec złotego notowana była pośrednio poprzez cross rate z euro, gdzie EUR/NOK osiągnął poziom 11,6241, co przy obecnym kursie EUR/PLN daje wartość około 0,366 złotego za jedną koronę norweską.

Polska gospodarka w drugim kwartale 2025 roku odnotowała wzrost o 3,4 procent rok do roku, utrzymując stabilne tempo wzrostu na poziomie około 3 procent od drugiego kwartału 2024 roku. Stopa bezrobocia wzrosła w lipcu do 5,4 procent, podczas gdy wzrost płac wyhamował do 7,6 procent, poniżej oczekiwań rynkowych. Projekt budżetu na 2026 rok zakłada deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych na poziomie 6,5 procent PKB, tylko nieznacznie poniżej tegorocznego szacowanego poziomu 6,9 procent, co budzi obawy dotyczące polityki fiskalnej.

Analitycy oczekują, że docelowo Rada Polityki Pieniężnej obniży stopy procentowe jeszcze bardziej, prawdopodobnie do poziomu 4,00 procent do końca 2026 roku. Scenariusz bazowy zakłada jedną obniżkę o 25 punktów bazowych jeszcze w tym roku, najprawdopodobniej w listopadzie, kiedy opublikowana zostanie nowa projekcja inflacyjna NBP. W 2026 roku MPC ma przeprowadzić dwie kolejne redukcje. Ryzyka dla tego scenariusza bazowego pozostają przechylone w kierunku niższych stóp procentowych, ponieważ oczekuje się, że nadchodzące odczyty CPI będą bliskie celowi banku centralnego, a presja płacowa powinna dalej słabnąć.

Rezerwy walutowe Polski pozostają na solidnym poziomie, co stanowi bufor bezpieczeństwa dla złotego w przypadku ewentualnych turbulencji na rynkach. Na koniec września oficjalne aktywa rezerwowe zarządzane przez NBP wyniosły równowartość 223,3 miliarda euro lub 262,5 miliarda dolarów amerykańskich. Wartość złota monetarnego w rezerwach stanowiła niemal 55 miliardów dolarów na koniec lipca tego roku.

Kolejne godziny i dni będą kluczowe dla rynku złotego, szczególnie w kontekście środowej decyzji NBP. Inwestorzy będą również bacznie przyglądać się konferencji prasowej prezesa Glapińskiego, która może dostarczyć wskazówek co do dalszych zamierzeń banku centralnego w zakresie polityki pieniężnej. Jakiekolwiek sygnały dotyczące trajektorii stóp procentowych w nadchodzących miesiącach będą miały bezpośredni wpływ na wycenę złotówki na międzynarodowych rynkach walutowych.

Źródło: Jarosław Wasiński, MyBank.pl