Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Duzi spekulanci zwiększyli zaangażowanie w pozycjach krótkich w kontraktach na indeks dolara. Zgodnie z danymi zaprezentowanymi przez Komisję CFTC w raporcie COT inwestorzy niekomercyjni powiększyli swój stan posiadania shortów do 28609 kontraktów.

Pozytywny ton rynkowego sentymentu nieco przygasł w okołoweekendowym handlu, ale to bardziej ostrożne przygotowywanie się na wydarzenia kolejnych dni, niż zapowiedź głębszego odwrotu. Jen jest silniejszy, dolar amerykański słabszy, akcje są niżej, traci ropa naftowa. Złoty na razie jest stabilny po piątkowej przecenie.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego, który w dalszym ciągu oscylują na najsłabszych poziomach od początku marca br. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3633 PLN za euro, 3,8809 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9714 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,6003 PLN w relacji do funta szterlinga.

Nowy tydzień: W dniu dzisiejszym istotny będzie dla głównej pary walutowej odczyt instytutu Ifo, dotyczący gospodarki niemieckiej. Poznamy go o godzinie 10:00, prognozuje się 107 pkt, w marcu notowano 106,7 pkt.

Jesteśmy pomiędzy posiedzeniami czołowych banków centralnych w okresie, kiedy toczy się gorąca debata, czy polityka monetarna nie wyczerpała swoich możliwości. Inwestorzy czują się w tej sytuacji niekomfortowo, co widać po ruchach kursów, które nierzadko są wbrew logice.

Piątkowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych odbywały się po słabszych od oczekiwań sesjach na Wall Street i w kontekście dalekich od jednoznaczności nastrojów na rynkach europejskich. Swoją wagę miało również osłabienie złotego, który przez całość sesji szkodził bykom sygnałami przesilenia na wykresie pary USD/PLN.

Eurodolar – w górę czy w dół? Od początku kwietnia przez blisko dwa tygodnie wykres eurodolara poruszał się w konsolidacji obejmującej obszar 1,1330 – 1,1460. Z drugiej strony, jeśli weźmiemy pod uwagę to, co działo się później, aż do dziś, to cały ten okres – ponad trzy tygodnie – możemy postrzegać jako trend boczny w obszarze 1,1235 – 1,1460.

Od ubiegłotygodniowego minimum na poziomie 93,62 pkt., który to poziom był najniższym od sierpnia 2015 roku, indeks dolara wzrósł dziś do godziny 15:45 o 1,4 proc. W tym samym okresie kurs EURUSD zszedł poniżej poziomu 1,1250 (zeszłotygodniowy szczyt to 1,1465), a notowania pary USDCHF powędrowały w górę do najwyższego poziomu od 28 marca.

Za nami posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego, więc czas skoncentrować się na posiedzeniu Banku Japonii, które odbędzie się już w przyszłym tygodniu. BoJ ma długą historię zaskakiwania inwestorów, a że dane z Japonii ostatnio rozczarowują, to rynek zaczyna przygotowywać się do kolejnego aktu luzowania.

W związku z silnymi wzrostami cen na rynku surowców, perspektywa odbicia inflacji w skali globalnej jest coraz bardziej realna. Będzie to zmniejszać presję na banki centralne słabych krajów, które nie mają arsenału do walki z deflacją. Presja na M. Draghiego się zmniejszy. Tym bardziej, jeśli ponownie tracić będzie euro.

Dziś rano USD/JPY kradnie show wybijając się ponad 110 na przeciekach o możliwym luzowaniu ze strony Banku Japonii na posiedzeniu w przyszłym tygodniu. Reszta rynku pozostawała uśpiona w ostatnich godzinach, ale perspektywa dwóch ważnych wydarzeń w najbliższych dniach (Fed, BoJ) może bujać mocniej rynkiem.

Bieżący tydzień na rynku ropy naftowej odznaczył się wyraźnym wzrostem notowań tego surowca. Cena ropy WTI wprawdzie wczoraj delikatnie spadła, jednak dzisiaj rano odreagowuje ten ruch i utrzymuje się tuż poniżej poziomu 44 USD za baryłkę. Poziom ten jest obecnie najbliższym i najważniejszym technicznym oporem.

Piątkowy, poranny na rynku walutowym przynosi stabilizacje kwotowań PLN po wczorajszych spadkach. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 3,8260 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,3224 PLN względem euro, 3,9264 PLN za franka szwajcarskiego oraz 5,4905 PLN w relacji do funta szterlinga.

Powrót do wcześniejszego stanu rzeczy: Pod wpływem słów Mario Draghiego główna para walutowa na krótki czas wybiła się wczoraj po południu w okolice poziomu 1,14 (choć formalnie "czternastki" nie naruszono). Rynek odebrał zatem słowa szefa EBC jako trochę jastrzębie.

Teoretycznie wydarzeniem dnia było posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego i konferencja prasowa szefa ECB, praktycznie jednak, to co bardziej nurtuje inwestorów to … przyczyny siły amerykańskiego dolara. ECB dzisiaj nie zaskoczył – stopy i skala programu QE pozostały bez zmian.

Pierwsza połowa dzisiejszej sesji przebiegała pod znakiem niskiej zmienności na wielu rynkach, jako że inwestorzy czekali na najważniejsze wydarzenie dnia. W centrum uwagi ponownie znalazł się Europejski Bank Centralny, który decydował o dalszych losach polityki pieniężnej w strefie euro. W odróżnieniu od ostatnich posiedzeń i konferencji, tym razem obyło się bez żadnych zaskoczeń.

Pełniąc rolę jastrzębia: Byłoby niedorzecznym stwierdzenie, że Europejski Bank Centralny prowadzi jastrzębią politykę monetarną, albo też, że na takie pozycje przeszedł dziś Mario Draghi. Przeciwnie, wiele z tego, co powiedział, generalnie wpisywało się w wizję polityki arcy-luźnej.

Pomimo fiaska rozmów w Doha, notowania ropy naftowej utrzymują się wysoko. Wczoraj cena tego surowca w Stanach Zjednoczonych i Europie poszybowała w górę o około 4%. Dla cen ropy WTI oznaczało to zbliżenie się do poziomu 44 USD za baryłkę, który zresztą dzisiaj rano został pokonany.

Dziś wydarzenie dnia jest tylko jedno – jest nim oczywiście posiedzenie ECB. Nie oczekujemy jakichkolwiek zmian w parametrach polityki monetarnej, ale - jak zawsze - konferencję prasową prezesa Draghiego należy traktować jako źródło potencjalnych zaskoczeń.