Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Ostatnie dni można zdecydowanie zaliczyć do udanych jeśli chodzi o sytuację na światowych parkietach. Wzrosty mogliśmy obserwować na wszystkich kontynentach, a wiele z ważniejszych indeksów osiągnęło rekordowe poziomy. Jako główny powód wzrostów można podać optymizm inwestorów dotyczący globalnego wzrostu gospodarczego jednak dzisiejsza sesja azjatycka i europejska może świadczyć o tym, że to paliwo powoli zaczyna się wyczerpywać.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Opublikowana wczoraj po południu miesięczna miara rynku pracy JOLTS wskazała na spadek w listopadzie do 5,879 mln (oczekiwano wzrostu do 6,038 mln) wobec 5,925 mln po rewizji w październiku. Mieliśmy też wypowiedź „gołębiego” Neela Kashkari’ego z FED, który w grudniu jako jeden z dwóch członków FOMC (razem z Charlesem Evans’em) głosował przeciwko podwyżce stóp.

Jen złamał międzyrynkowe korelacje, ignorując sygnały z rynku długu i akcji. Choć umocnienie waluty opiera się na mylnych założeniach, trzeba dać rynkowi się wyszumieć. Dla euro włoskie ryzyko polityczne wyparowało, zanim ktokolwiek zaczął się nim przejmować. W Polsce mamy finał dwudniowego posiedzenia RPP, którego rynek złotego może nawet nie zauważyć.

Eurodolar – jak się miewa? Eurodolar jest na 1,1940 – zresztą był wczoraj jeszcze niżej. Tym niemniej nadal jest to stan korekty na rzecz dolara, w porównaniu z tym, co było w czasie niedawnych maksimów, kiedy to wykres zbliżał się do 1,21.

Złoty słabnie w ślad za chińskim juanem. Władze w Pekinie uznały, że waluta jest za mocna i nakazały wycofanie, wprowadzonych w maju, narzędzi zapobiegających jego osłabieniu. Dziś możliwe odreagowanie wzrostu kursów walut obcych do złotego, ale w kolejnych dniach powrót do zwyżek. Dzisiejsze komunikaty RPP będą gołębie, bo inflacja spadła bardziej niż się spodziewano.

Rada Polityki Pieniężnej zaczyna rok wcześnie, ale z decyzjami o zmianie stóp nie będzie się spieszyć. Na ten moment wygląda na to, że w całym roku stopy procentowe nie ulegną zmianie. W tej sytuacji dzisiejsza decyzja i komunikat RPP będą podobnie neutralne dla złotego, jak wczorajsza rekonstrukcja rządu.

Podczas wtorkowej sesji strona popytowa na rynku ropy naftowej po raz kolejny pokazała swoją siłę. Notowania ropy WTI w Stanach Zjednoczonych wybiły się dynamicznie ponad poziom 63 USD za baryłkę, docierając tym samym do najwyższego poziomu od grudnia 2014 roku. Wcześniej przez trzy sesje cena ropy naftowej poruszała się w konsolidacji w okolicach 62 USD za baryłkę, czyli przy technicznym oporze wyznaczonym przez maksima z 2015 roku.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie lekkie wyhamowanie impulsu deprecjacyjnego na PLN wraz z ograniczeniem zwyżki na USD. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1899 PLN za euro, 3,5102 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,5661 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7497 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,287% w przypadku obligacji 10-letnich.

Trzy sesje temu WIG20 wystrzelił niemal 3 procentowym wzrostem, który można odebrać jako sygnał początku efektu stycznia. Wczoraj osiągnęliśmy pułap 2550 pkt, a na tym poziomie znajduje się szczyt notowań z całego ub. roku. Musiało więc dziś dojść albo do przebicia szczytów, albo cofnięcia.
Dobre nastroje zapanowały w styczniu w całym otoczeniu.

Odważne przetasowania w gabinecie Mateusza Morawieckiego nie zrobiły wrażenia na polskim złotym (-0,8 proc.), który zdawał się być poniekąd przygotowanym na objęcie teki ministra finansów przez Teresę Czerwińską. Pod presją sprzedających znalazły się akcje notowane przy Książęcej.

Globalny temat: Eurodolar startował dziś rano w okolicy 1,1970 – ale szybko zszedł jeszcze bardziej na południe, osiągając nawet wartości rzędu 1,1920-30. A zatem korekta na rzecz dolara nadal trwa. Cóż, można się było jej spodziewać – choćby tylko z powodu realizacji zysków po uprzednim szybkim podbiciu wykresu prawie do 1,21.

Na światowych parkietach nadal dominują wzrosty spowodowane optymizmem inwestorów dotyczącym wzrostu gospodarczego. Rozpoczynający się wkrótce sezon wyników spółek za IV kwartał 2017 roku może doprowadzić do zmiany trendów na rynkach, jednak póki co inwestorzy są wobec niego optymistycznie nastawieni.

O taki komentarz można by pokusić się patrząc na tygodniowy układ na wykresie koszyka funta. Widać wyraźnie, że rynek czeka na mocniejszy bodziec, który mógłby go wyrwać z marazmu, w który zaczyna wpadać.

Kluczowe informacje z rynków: JAPONIA: Na cotygodniowym przetargu Bank Japonii zmniejszył swoją ofertę zakupu obligacji z zapadalnością 10-25 lat, oraz 25-40 lat odpowiednio 10 mld JPY dla każdej z grup (do 190 bln JPY i 80 bln JPY)w porównaniu z przetargiem w grudniu. Rentowności długoterminowych obligacji 20- i 40-letnich wzrosły do najwyższego poziomu od miesiąca.

Blask euro przygasł, choć dane z Niemiec dziś rano przypominają o silnych fundamentach. Uleciała też para z walut rynków wschodzących, co uderza w złotego. Nagły spadek USD/JPY dziś w nocy wziął się ze spekulacji, które wydają się nieuzasadnione.

Największe 1-dniowe osłabienie złotego od 2,5 miesiąca. Waluty regionu wzmacniane podwyżkami stóp (rumuński lej). Amerykański dolar powoli odzyskuje siły. Mocny jen po informacji o mniejszych zakupach Banku Japonii. Oczekujemy kontynuacji zarysowanych silnie wczoraj tendencji – słabnięcia złotego do głównych walut i globalnie aprecjacji dolara.

W Polsce media, również te ekonomiczne, żyją obecnie tematem rekonstrukcji rządu. Ponieważ zmiany w rządzie są nam dawkowane, nic dziwnego, że wywołuje to spore emocje. Jednak nie w przypadku złotego. Tu liczy się nadal zachowanie dolara oraz globalnych giełd.

Kurs dolara i pokrewne sprawy: Eurodolar sytuuje się na 1,1965 – tak więc wstępnie widać, że wykres po korekcie na rzecz waluty USA napotkał wsparcie, być może krótkoterminowe, ale jednak faktyczne. Można je sytuować właśnie w rejonie 1,1950-60.

Poranny, wtorkowy handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie mocniejszego dolara, co w konsekwencji utrzymuje presję podażową na walutach EM, w tym PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,1702 PLN za euro, 3,4864 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,5661 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7330 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,237% w przypadku obligacji 10-letnich.