Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Mogłoby się wydawać, że nastroje na rynkach finansowych w bieżącym tygodniu są zdecydowanie lepsze niż w tygodniu poprzednim. Faktycznie nie mamy do czynienia z tak dynamicznymi spadkami, jednak wciąż nie mamy rozstrzygnięcia tego, czy jest to koniec czy dopiero początek korekty na rynkach finansowych.

Pierwsza połowa lutego na rynkach była bardzo burzliwa. Kamyczkiem, który uruchomił lawinę były dane z amerykańskiego rynku pracy za styczeń. Przełożyły się na przecenę obligacji, a ta uruchomiła wyprzedaż akcji i turbulencje na innych rynkach. Dziś nie mniej ważne dane o inflacji.

Najważniejsza lutowa publikacja makroekonomiczna z USA już dziś. Mocniejsze przyspieszenie wskaźników CPI zobaczymy z pewnością w marcu (niższa baza statystyczna). Pytanie, czy dane za styczeń zasygnalizują narastanie presji inflacyjnej. Pod koniec lutego spodziewamy się ponownego wzrostu zmienności rynków.

Niemcy, Euroland, eurodolar: Eurodolar rezyduje teraz przy 1,2370. Można to wciąż uważać za test oporowej okolicy wyznaczonej przez rejon wsparcia dawnej konsolidacji, trwającej od 25 stycznia do 7 lutego. Sprawa jest więc ciekawa i teoretycznie powodzenie dalszej aprecjacji euro powinno zależeć od dzisiejszych danych o PKB Niemiec i Strefy Euro.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie nieco mocniejszego PLN za sprawą wzrostów na eurodolarze. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1678 PLN za euro, 3,3687 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,6094 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,6890 PLN w relacji do funta szterlinga.

Główna para w górę: Eurodolar startował nad ranem z okolic 1,23, co i tak było stosunkowo wysokim poziomem w kontekście minimów notowanych np. 9 lutego. Teraz mamy ok. 1,2360. Euro zatem zyskało, dolar stracił.

Giełda na Wall Street, która narzuciła 2 lutego nam i całemu światu spadki notowań, zakończyła wczorajszą sesję 1,7 proc. wzrostem. Śledzony ostatnio z uwagą kontrakt na amerykański indeks S&P500 przebywał od rana lekko na minusie, więc optymizm został na otwarciu w Europie trochę przygaszony.

Wczorajsza sesja na Wall Street rozbudziła nadzieje inwestorów na to, że spadki z poprzedniego tygodnia były jedynie silniejszą korektą. Bykom zza oceanu pomógł wczoraj Donald Trump, który przedstawił plan fiskalny na 2019 roku, natomiast dzisiaj nadzieje te wydają się powoli słabnąć, co przekłada się na wzrost wartości aktywów uważanych za bezpieczne przystanie.

Kluczowe informacje z rynków: WIELKA BRYTANIA: Agencje odnotowały wczoraj wypowiedzi Gertjan’a Vlieghe, oraz Ian’a McCafferty’ego z Banku Anglii. Pierwszy dał do zrozumienia, że gospodarka jest gotowa nawet na serię podwyżek stóp (trzy ruchy nie doprowadzą do nadmiernych nierównowag), gdyż najbliższe miesiące mogą pokazać silniejszą presję płacową.

Rynek akcji w dalszym ciągu dyktuje warunki dla pozostałych klas aktywów, jednocześnie podtrzymując zmienność na podwyższonym poziomie. Dziś waluty ryzykowne są pod presją, a lepiej radzą sobie „bezpieczne przystanie”. Jedyna różnica na początku tego tygodnia to powrót do sprzedaży USD.

Pomimo faktu, że amerykańska waluta całkiem nieźle rozpoczęła nowy tydzień, nastroje pogarszały się wraz z upływem czasu. W rezultacie kurs głównej pary walutowej ponownie powrócił powyżej bariery 1,23 pomagając tym samym walutom rynków wschodzących, w tym złotemu. Waluty EM korzystają również z lepszych nastrojów na światowych rynkach akcyjnych, co było widoczne podczas wczorajszej sesji w Europie, USA oraz dzisiaj w Azji.

Akcje pozostaną dziś w fazie odrabiania strat po załamaniu z ubiegłego tygodnia, ale w naszej ocenie to jeszcze nie koniec zawirowań na rynkach. W drugiej fali przeceny ruszą także waluty, co wzmocni dolara i osłabi złotego.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi kontynuację odbicia EUR/USD co wspiera notowania walut EM. Polski złoty kwotowany jest następująco: 4,1667 PLN za euro, 3,3849 PLN względem dolara amerykańskiego, 3,6093 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,6873 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą: 3,551% w przypadku obligacji 10-letnich.

Na świecie: Jeden i dwadzieścia trzy – rzeczywiście, taki kurs widzimy o poranku na eurodolarze, choć oczywiście waha się on trochę, jak to zwykle na rynku walutowym. Dolar nieco stracił po uprzedniej aprecjacji, aczkolwiek nadal jest możliwe, że potwierdzi się długoterminowa linia spadkowa, prowadzona od poziomu 1,60, notowanego (w przybliżeniu, w przybliżeniu...) jako szczyt z roku 2008.

Eurodolar w akcji: Niewiele się dziś działo w ramach kalendarium makroekonomicznego. Z ciekawostek można wspomnieć dynamikę produkcji przemysłowej w Indiach za grudzień: wyniosła aż 7,1 proc. w skali rocznej, gdy prognozowano 6,2 proc. Nie jest to rzecz, która wstrząsnęłaby eurodolarem w jakikolwiek sposób, ale osoby zainteresowane gospodarką azjatycką powinny mieć ów fakt w pamięci.

Piątek zakończył drugi tydzień głębszej korekty na rynkach akcji, które według szacunków zmniejszyły swoją kapitalizację o około 4 biliony USD, jednak na horyzoncie pojawiają się już sygnały możliwego zakończenia przeceny i powrót na rynek kupujących.

Nastroje na giełdach na koniec tygodnia uległy poprawie, ale wątpimy, by na rynkach na trwałe ponownie zagościł optymizm. Odbicie także na towarach. Waluty nadal stabilne. Obraz rynku nie uległ zmianie na obligacjach, gdzie trwa wyprzedaż. Tydzień pod dyktando środowego odczytu indeksów CPI ze Stanów Zjednoczonych.

Na początku nowego tygodnia sytuacja na globalnym rynku akcyjnym uspokoiła się, czego najlepszym dowodem są umiarkowane wzrosty chińskich indeksów oraz wyższe poziomy amerykańskich kontraktów terminowych.

Kwestia spojrzenia: W gruncie rzeczy obecne poziomy eurodolara – a to jest ok. 1,2295 – 1,23 – nie są dużo wyższe niż np. maksima z czwartku i piątku. Ale są wyraźnie wyższe od minimów, które wtedy przebiegały w okolicach 1,2215.